Wanneer groothandelsfinanciering slecht gaat
Het wholesalefinancieringsmodel is een levensvatbare basis voor een bedrijfsmodel onder bepaalde rente- en kredietmarktomgevingen. Het kan echter minder winstgevend worden als de vorm of helling van de rentecurve verandert. Als kredietmarkten vastlopen, kan dit ook voor problemen zorgen. Pas op als beide omstandigheden tegelijkertijd veranderen.
Dit artikel beschrijft de ideale rente- en kredietmarkten die nodig zijn om winstgevend gebruik te maken van wholesalefinanciering, wie wholesalefinanciering gebruikt, en onderzoekt hoe de uitsplitsing van langetermijnaannames commerciële financieringsmaatschappijen kan schaden en op de rand van een faillissement kan brengen.
Belangrijkste leerpunten
- Wholesalefinanciering is een financieringsmodel dat gebruikmaakt van een verscheidenheid aan commerciële kredietmarkten, waaronder federale fondsen en bemiddelde deposito’s door kredietverstrekkers.
- Wholesalefinanciering kan de behoeften van een financieringsonderneming uitbreiden tot buiten het gebruik van haar kerndeposito’s.
- Hoewel wholesalefinanciering in veel gevallen nuttig kan zijn, kan het duurder zijn dan traditionele routes en zijn er unieke risico’s en overwegingen.
Wat is groothandelsfinanciering?
Wholesalefinanciering verschilt van de traditionele financieringsbron die een commerciële bank zou gebruiken. Traditioneel gebruikten banken direct opvraagbare deposito’s als een bron van middelen, en ze zijn een goedkope financieringsbron. Deposito’s vertegenwoordigen een verplichting voor de banken, en die deposito’s worden uitgeleend en worden inkomstengenererende activa.
Wholesalefinanciering is een “verzamelnaam”, maar verwijst voornamelijk naar federale fondsen, buitenlandse deposito’s en brokered deposito’s. Sommige omvatten ook leningen op de markt voor overheidsschuld in de definitie.
Wie gebruikt groothandelsfinanciering?
Traditionele banken en commerciële financieringsmaatschappijen kunnen beide gebruikers zijn van wholesalefinanciering. Banken kunnen wholesalefinanciering als alternatief gebruiken, maar commerciële financieringsmaatschappijen zijn vooral afhankelijk van deze financieringsbron. Beiden zijn anders gereguleerd en strijden soms om hetzelfde bedrijf.
Commerciële financieringsmaatschappijen verstrekken uitsluitend zakelijke leningen, in tegenstelling tot banken die zowel zakelijke als consumentenleningen verstrekken. Daarom zijn de belangrijkste klanten kleine tot middelgrote bedrijven die lenen van deze commerciële financieringsmaatschappijen om inventaris en apparatuur te kopen. Commerciële financieringsmaatschappijen bieden ook diensten met toegevoegde waarde, zoals adviesdiensten en verkoop van vorderingen.
Commerciële financieringsmaatschappijen zijn geen banken en zijn vaak een duurdere financieringsoptie voor de eigenaar van een klein bedrijf. Dit komt doordat ze minder conservatief zijn dan traditionele banken en meer bereid zijn om risicovollere leningen te verstrekken. Omdat ze geen banken zijn, zijn ze onderhevig aan minder regelgeving en kunnen ze meer risico nemen. Minder regelgeving en meer risico kunnen een tweesnijdend zwaard zijn in tijden van economische turbulentie.
Waarom groothandelsfinanciering gebruiken?
Als kerndeposito’s zo’n goedkope financieringsbron zijn, waarom zou iemand dan wholesalefinanciering gebruiken? Voor banken is wholesalefinanciering een manier om uit te breiden of om aan financieringsbehoeften te voldoen. Soms hebben banken moeite om nieuwe deposito’s aan te trekken. Misschien zijn de rentetarieven zo laag dat klanten de lage tarieven niet aantrekkelijk vinden.
Wat de reden ook is, banken zoeken soms naar groothandelsfinanciering. Dit kan vele vormen aannemen, maar een populaire optie voor banken is het gebruik van brokered deposito’s. Deze deposito’s worden ontvangen via een makelaar die het geld van hun vermogende klanten opneemt en verschillende banken vindt om het te storten, meestal zodat die klanten een FDIC-verzekering kunnen ontvangen (en hopelijk een aantrekkelijker tarief). Als deze vermogende klanten al hun geld op één bank zouden storten, zouden hun deposito’s de FDIC-verzekeringslimieten kunnen overschrijden. Kortom, ze verdelen hun contante tegoeden tussen verschillende banken, zodat al hun deposito’s verzekerd zijn tegen bankfalen.
Commerciële financieringsmaatschappijen hebben niet de depositohouders waaruit ze kunnen putten. Daarom moeten ze de staatsschuldmarkten kunnen aanboren om zichzelf te kapitaliseren. Deze middelen worden tegen een hoger tarief uitgeleend aan kleine zakelijke klanten. Als we naar dit bedrijfsmodel kijken, wordt het duidelijk dat het belangrijk zou zijn voor een commerciële financieringsmaatschappij om de hoogst mogelijke kredietwaardigheid te hebben, zodat de laagste coupon kan worden ontvangen op de schuld die ze uitgeven.
Hoe groothandelsfinanciering winstgevend kan zijn
Er is een positieve spreiding nodig om de financiering op grote schaal te laten werken en winstgevend te maken. Een commerciële financieringsmaatschappij kan met liquiditeitsproblemen te maken krijgen wanneer de bronnen van groothandelsfinanciering opdrogen, of de leenvoorwaarden kunnen zo zwaar worden dat ze niet winstgevend zijn. Uw geldkosten moeten lager zijn dan het rendement dat u op uw vermogen (leningen) verdient. Elk ander scenario is niet winstgevend en niet duurzaam.
Om een positieve spread te bereiken, is het eerst nodig om een oplopende rentecurve te hebben. Een omgekeerde rentecurve – waarin de korte rente hoger is dan de lange rente – is niet winstgevend en leidt tot problemen voor banken en commerciële financieringsmaatschappijen. Een vlakke rentecurve is ook een probleem omdat deze geen rekening houdt met het eerder genoemde positieve spreadscenario.
Naarmate de vorm van de rentecurve verandert tijdens de volledige conjunctuurcyclus, kan men de tastbare effecten op het nettoresultaat voor banken en financieringsmaatschappijen zien. Wanneer de rentecurve opwaarts afloopt, is de winstgevendheid van banken en commerciële financieringen goed. Als het wordt omgekeerd, lijdt de winstgevendheid eronder. Als het er tussenin zit of afvlakt, is de winstgevendheid voor banken gedempt. Voor commerciële financieringsmaatschappijen kan een vlakke rentecurve onrendabel zijn, omdat de financieringsbron niet de goedkope direct opvraagbare deposito’s zijn waar banken toegang toe hebben, maar de duurdere bronnen zoals het lenen van geld op de markten voor ongedekte schuld.
De verkeerde omgeving voor groothandelsfinanciering
Het gebruik van wholesalefinanciering op zich is niet per se een slechte zaak. Onder de juiste omstandigheden biedt het banken een extra financieringsbron voor operaties en extra investeringsmogelijkheden. Commerciële financieringsmaatschappijen kunnen ook jarenlang en gedurende verschillende bedrijfscycli winstgevend zijn met behulp van groothandelsfinanciering.
Maar wat gebeurt er wanneer er een kredietcrisis is, wanneer de schuldmarkten in wezen worden gesloten, of wanneer de rentetarieven op korte termijn (zoals weergegeven door een referentierente zoals de Fed Funds Rate of LIBOR ) omhoogschieten als gevolg van onzekerheid? Dit is een giftige combinatie die een commerciële financieringsmaatschappij op de rand van het faillissement kan brengen en banken in de problemen kan brengen.
We weten dat de belangrijkste financieringsbron van een bank de deposito’s van particulieren zijn. Deposito’s zijn verzekerd door de FDIC en hebben over het algemeen een langerlopend karakter. Banken kunnen ook wholesalefinanciering inzetten, hoewel deze financieringsbron korter is. Dit betekent dat de kraan zeer snel kan worden uitgeschakeld als de bank wordt beschouwd als een kredietrisico. Bankregelgevers kunnen brokered deposito’s ook verbieden als een bank onderkapitalisatie heeft. Een bank in deze situatie wankelt op de rand.
Het komt neer op
Commerciële financieringsmaatschappijen moeten een “spread” verdienen. In dat opzicht zijn ze net als banken en profiteren ze van een steile rentecurve. In tegenstelling tot banken met een groot aantal deposanten, is hun waargenomen kredietrisico een uiterst belangrijke factor die van invloed is op de snelheid waarmee ze financiering kunnen krijgen.
Als de commerciële financieringsmaatschappij als verslechterd en riskant wordt beschouwd, maakt het niet uit hoe steil de rentecurve is; ze zullen meer moeten betalen voor financiering, waardoor de marges onder druk komen te staan. Als ze de crisis niet snel genoeg kunnen oplossen, doen zich ook andere problemen voor. Klanten zouden kredietlijnen kunnen gaan opnemen, wat de liquiditeit verder zou beïnvloeden. En hoe langer de slechte pers voortduurt, hoe meer kleine zakelijke klanten ze kunnen verliezen, wat leidt tot een verdere druk op de winstgevendheid.
Als een economische tsunami toeslaat, in de vorm van torenhoge korte rentetarieven en een kredietcrisis, kan dit verwoestend zijn voor een commerciële financieringsmaatschappij – en zelfs tot een faillissement leiden, als de voorwaarden voor een langere periode bestaan.