Waarom is deflatie slecht voor de economie?

Deflatie is een daling van het algemene prijsniveau in een economie en een toename van de koopkracht van de valuta. Het kan worden aangedreven door een toename van de productiviteit en de overvloed aan goederen en diensten, door een afname van de totale of totale vraag, of door een afname van het aanbod van geld en krediet. 

Inzicht in deflatie

Veranderingen in consumentenprijzen kunnen worden waargenomen in economische statistieken die in de meeste landen worden samengesteld door veranderingen van een mandje met diverse goederen en producten te vergelijken met een index. In de VS is de consumentenprijsindex (CPI) de index die het vaakst wordt gebruikt voor het evalueren van inflatiecijfers.  Wanneer de index in de ene periode lager is dan in de voorgaande periode, is het algemene prijspeil gedaald, wat aangeeft dat de economie met deflatie kampt.

Deze algemene prijsdaling is een goede zaak, want het geeft de consument een grotere koopkracht. Tot op zekere hoogte hebben gematigde dalingen van bepaalde producten, zoals voedsel of energie, zelfs een geld als waardeopslag te versterken en echte besparingen aan te moedigen. 

Onder bepaalde omstandigheden kan snelle deflatie echter gepaard gaan met een kortstondige inkrimping van de economische activiteit. In het algemeen kan dit gebeuren wanneer een economie zwaar beladen is met schulden en afhankelijk is van de voortdurende uitbreiding van het kredietaanbod om de activaprijzen op te drijven door speculatieve investeringen te financieren, en vervolgens wanneer het volume van kredietcontracten, activaprijzen dalen en speculatieve overbelasting. investeringen worden geliquideerd. Dit proces wordt ook wel schulddeflatie genoemd. Anders is deflatie normaal gesproken een positief kenmerk van een gezonde, groeiende economie die technologische vooruitgang, toenemende overvloed en stijgende levensstandaard weerspiegelt.

Deflatie: oorzaken en gevolgen

Als, zoals het gezegde luidt, inflatie het resultaat is van teveel geld dat niet genoeg goederen in de economie achtervolgt, dan kan deflatie omgekeerd worden begrepen als een groeiend aanbod van goederen en diensten dat wordt achtervolgd door een constant of langzamer groeiend geldaanbod. Dit betekent dat deflatie kan worden veroorzaakt door ofwel een toename van het aanbod van goederen en diensten, ofwel door een gebrek aan toename (of afname) van het aanbod van geld en krediet. In beide gevallen, als de prijzen zich naar beneden kunnen aanpassen, resulteert dit in een algemeen dalend prijsniveau.  

Een toename van het aanbod van goederen en diensten in een economie is meestal het gevolg van technologische vooruitgang, de ontdekking van nieuwe hulpbronnen of een toename van de productiviteit. De koopkracht van de consument neemt in de loop van de tijd toe en hun levensstandaard stijgt naarmate de stijgende waarde van hun lonen en bedrijfsinkomens hen in staat stelt meer en kwalitatief betere goederen en diensten te kopen, gebruiken en consumeren. Dit is een ondubbelzinnig positief proces voor de economie en de samenleving als geheel.

Soms hebben sommige economen hun vrees geuit dat dalende prijzen de consumptie paradoxaal genoeg zouden verminderen door consumenten ertoe aan te zetten hun aankopen uit te stellen of uit te stellen om in de toekomst lagere prijzen te betalen. Er zijn echter weinig aanwijzingen dat dit daadwerkelijk gebeurt tijdens normale perioden van economische groei die gepaard gaan met dalende prijzen als gevolg van verbeteringen in productiviteit, technologie of beschikbaarheid van hulpbronnen. 

Bovendien bestaat de overgrote meerderheid van de consumptie uit goederen en diensten die niet gemakkelijk naar de toekomst kunnen worden uitgesteld, zelfs als de consument dat zou willen, zoals voedsel, kleding, huisvesting, vervoer en gezondheidszorg. Afgezien van deze basisbehoeften zouden consumenten, zelfs voor luxe en discretionaire uitgaven, er alleen voor kiezen om de huidige uitgaven te verminderen als ze verwachten dat het tempo van de prijsdalingen opweegt tegen hun natuurlijke voorkeur voor huidige consumptie boven toekomstige consumptie. Het enige type consumentenuitgaven dat te lijden zou hebben onder dalende prijzen, zijn items die routinematig worden gefinancierd door het aangaan van grote schulden, aangezien de reële waarde van vaste schulden in de loop van de tijd zal toenemen naarmate de prijzen dalen.  

Schulden, speculatie en schulddeflatie

Onder bepaalde omstandigheden kan deflatie ook optreden in en na periodes van economische crisis. 

In een sterk gefinancialiseerde economie, waar een centrale bank, een andere monetaire autoriteit of het banksysteem in het algemeen bezig is met een voortdurende uitbreiding van het aanbod van geld en krediet in de economie, is het afhankelijk van nieuw gecreëerde kredieten om bedrijfsactiviteiten, consumentenuitgaven en financiële speculatie, wat resulteert in aanhoudende inflatie in de grondstofprijzen, huren, lonen, consumentenprijzen en activaprijzen. 

Steeds meer investeringsactiviteiten beginnen de vorm aan te nemen van speculatie op de prijsstijging van financiële en andere activa, in plaats van winst- en dividendbetalingen op fundamenteel gezonde economische activiteiten. De bedrijfsactiviteiten zijn eveneens meer en meer afhankelijk van de circulatie en omzet van nieuw gecreëerd krediet in plaats van van echte besparingen om lopende activiteiten te financieren. Consumenten komen ook steeds meer van hun uitgaven financieren door zwaar te lenen in plaats van zichzelf te financieren uit lopende sparen. 

Om het probleem nog erger te maken, houdt dit inflatoire proces meestal in dat de marktrente wordt onderdrukt, waardoor beslissingen over het type en de tijdshorizon van zakelijke investeringsprojecten zelf worden verstoord, en niet alleen over hoe ze worden gefinancierd. De omstandigheden worden rijp voor schulddeflatie bij het eerste teken van problemen. 

Op dat moment kan een echte economische schok of een correctie van de marktrente druk uitoefenen op bedrijven met een zware schuldenlast, consumenten en investeringsspeculanten. Sommigen van hen hebben problemen met het doorlopen, herfinancieren of betalen van verschillende schuldverplichtingen, zoals zakelijke leningen, hypotheken, autoleningen, studieleningen en creditcards. De resulterende achterstallige vorderingen en wanbetalingen leiden tot liquidatie van de schulden en afschrijvingen van oninbare vorderingen door kredietverstrekkers, die een deel van het geaccumuleerde aanbod van circulerend krediet in de economie beginnen weg te vreten. 

De balansen van banken worden wankel en spaarders kunnen proberen hun geld op te nemen als contant geld voor het geval de bank failliet gaat. Een bank run kunnen voortvloeien, waarbij banken hebben gedurende langere leningen en verplichtingen ten opzichte van inadequate kasreserves en de bank kan niet meer voldoen aan zijn eigen verplichtingen. Financiële instellingen beginnen in te storten, waardoor liquiditeit wordt weggenomen waar kredietnemers met schulden nog wanhopiger naar zijn geworden.

Deze vermindering van het aanbod van geld en krediet vermindert vervolgens het vermogen van consumenten, bedrijven en speculatieve investeerders om te blijven lenen en de prijzen van activa en consumptiegoederen te verhogen, zodat de prijzen kunnen stoppen met stijgen of zelfs beginnen te dalen. Dalende prijzen zetten nog meer druk op bedrijven, consumenten en investeerders met schulden, omdat de nominale waarde van hun schulden vast blijft omdat de overeenkomstige nominale waarde van hun inkomsten, inkomsten en onderpand daalt door prijsdeflatie. En op dat punt voedt de cyclus van schuld- en prijsdeflatie zichzelf terug. 

Op de korte termijn brengt dit proces van schulddeflatie een golf van faillissementen, persoonlijke faillissementen en toenemende werkloosheid met zich mee. De economie maakt een recessie door en de economische output vertraagt ​​naarmate de met schulden gefinancierde consumptie en investeringen dalen.

Het komt neer op

Een klein beetje deflatie is een product van en goed voor de economische groei. Maar in het geval van een economie-brede, door de centrale bank aangewakkerde schuldenzeepbel gevolgd door schulddeflatie wanneer de zeepbel barst, kunnen snel dalende prijzen hand in hand gaan met financiële crisis en recessie. Gelukkig is de periode van schulddeflatie en recessie die volgt tijdelijk en kan deze volledig worden vermeden als de eeuwige verleiding om de aanvoer van geld en krediet op te blazen, kan worden weerstaan. 

Al met al is het niet de deflatie, maar de inflatoire periode die vervolgens leidt tot schulddeflatie die gevaarlijk is voor de economie van een land. Misschien is de consistente en herhaalde inflatie van dit soort schuldbubbels door centrale banken de afgelopen eeuw helaas de norm geworden. Uiteindelijk betekent dit dat, zolang dit beleid voortduurt, deflatie in verband zal blijven worden gebracht met de schade die ze aan de economie toebrengen.