Zero Plus Tick
Wat is een Zero Plus-vinkje?
Een nul plus tick of nul uptick is een effectentransactie die wordt uitgevoerd tegen dezelfde prijs als de voorgaande transactie, maar tegen een hogere prijs dan de laatste transactie met een andere prijs. Als er bijvoorbeeld een opeenvolging van transacties plaatsvindt tegen $ 10, $ 10,01 en weer $ 10,01, wordt de laatste transactie beschouwd als een nul-plus-transactie of een nul-opwaartse transactie, omdat het dezelfde prijs is als de vorige transactie, maar een hogere prijs dan de laatste transactie tegen een andere prijs.
De term nul plus tick of zero uptick kan worden toegepast op aandelen, obligaties, grondstoffen en andere verhandelde effecten, maar wordt meestal gebruikt voor beursgenoteerde aandelen. Het tegenovergestelde van een nul plus vinkje is een nul minus vinkje.
Belangrijkste leerpunten
- Een zero tick plus is wanneer een effect een transactie heeft die hoger is dan het nationale beste bod (uptick), en dan vindt er een andere transactie plaats tegen dezelfde prijs.
- Tot 2007 had de Securities and Exchange Commission (SEC) een regel die stelde dat een aandeel alleen kon worden kortgesloten bij een stijging of een nul plus tik om de destabilisatie van een aandeel te voorkomen.
- Met ingang van 2010 stelt een alternatieve uptick-regel dat als een aandeel die dag meer dan 10% is gedaald, traders alleen short kunnen gaan bij een stijging. Ze kunnen vrij short gaan als het aandeel niet met meer dan 10% is gedaald.
Een Zero Plus Tick begrijpen
Een uptick, en nul plus tick, betekent dat de prijs van een aandeel hoger werd en vervolgens daar bleef, zij het kort. Om deze reden was er gedurende meer dan 70 jaar een uptick-regel zoals vastgesteld door de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC), die stelde dat aandelen alleen short konden worden gegaan bij een stijging of een nul plus tik, niet op een downtick.
De uptick-regel was bedoeld om de markt te stabiliseren door te voorkomen dat traders de koers van een aandeel destabiliseren door deze bij een downtick te shorten. Voorafgaand aan de implementatie van de uptick-regel was het gebruikelijk dat groepen handelaren kapitaal bundelden en short verkopen om de prijs van een specifiek effect te verlagen. Het doel hiervan was om paniek te zaaien onder aandeelhouders, die hun aandelen dan tegen een lagere prijs zouden verkopen. Door deze marktmanipulatie daalden effecten nog verder in waarde.
Men dacht dat short selling op downticks zou kunnen hebben geleid tot de beurscrash van 1929, na onderzoek naar short selling dat plaatsvond tijdens de marktpauze van 1937. De uptick-regel werd in 1938 geïmplementeerd en in 2007 opgeheven nadat de SEC concludeerde dat de markten geavanceerd en ordelijk genoeg waren om de beperking niet nodig te hebben. Er wordt ook aangenomen dat de komst van decimalisatie op de belangrijkste beurzen ertoe heeft bijgedragen dat de regel overbodig werd.1
Tijdens de uptick-regel implementeerde.een opleving. Zodra de daling van 10% is geactiveerd, blijft de alternatieve uptick-regel van kracht voor de rest van de dag en de volgende dag.
Voorbeeld van een Zero Plus Tick
Stel dat bedrijf ABC een biedprijs heeft van $ 273,36 en een bod van $ 273,37. Transacties hebben plaatsgevonden tegen beide prijzen in de laatste seconde, aangezien de prijs daar blijft. Een transactie die plaatsvindt op $ 273,37 is een stijging. Als een andere transactie plaatsvindt voor $ 273,37, is dat een nul-tick plus.
In de meeste gevallen doet dit er niet toe. Maar stel dat het aandeel op een bepaald moment van de dag met 10% is gedaald ten opzichte van de vorige slotkoers. Dan zijn de stijgingen van belang omdat een handelaar alleen short kan gaan als de prijs stijgt. Dit betekent in wezen dat ze alleen aan de aanbiedingszijde kunnen worden gevuld. Ze kunnen de markt niet oversteken om de liquiditeit van het bod te verwijderen. Dit is volgens de alternatieve uptick-regel die in 2010 is vastgesteld.