De basisprincipes van uitstaande aandelen en de vlotters
Financieel jargon kan verwarrend zijn, maar het is niettemin erg belangrijk om het te begrijpen voor diegenen die geïnteresseerd zijn in het beleggen in producten zoals aandelen, obligaties of onderlinge fondsen. Veel van de financiële ratio’s die in de fundamentele analyse worden gebruikt, omvatten termen als uitstaande aandelen en de float. Laten we de termen aandelen en zweven doornemen, zodat u de volgende keer dat u ze tegenkomt, hun betekenis kent.
Beperkt en zwevend
Als u de koersen voor de aandelen van een bedrijf wat nader bekijkt, kunnen er enkele onduidelijke termen zijn die u nog nooit bent tegengekomen. Bijvoorbeeld, restricted shares verwijzen naar uitgegeven aandelen van een bedrijf dat niet kan worden gekocht of verkocht zonder speciale toestemming van de SEC. Vaak worden dit soort aandelen aan insiders gegeven als onderdeel van hun salaris of als extra voordeel. Een andere term die u kunt tegenkomen, is float. Dit verwijst naar de aandelen van een bedrijf die vrij kunnen worden gekocht en verkocht zonder beperkingen door het publiek. De float, die het grootste deel van de aandelen aangeeft die op de beurzen worden verhandeld, bestaat uit gewone aandelen waarover velen van ons in het nieuws zullen horen of lezen.
Toegestane aandelen
Geautoriseerde aandelen verwijzen naar het grootste aantal aandelen dat een enkele onderneming kan uitgeven. Het aantal toegestane aandelen per bedrijf wordt beoordeeld bij de oprichting van het bedrijf en kan alleen worden verhoogd of verlaagd door middel van een stemming door de aandeelhouders. Als bij de oprichting in de documenten staat dat 100 aandelen zijn toegestaan, kunnen er slechts 100 aandelen worden uitgegeven.
Maar alleen omdat een bedrijf een bepaald aantal aandelen kan uitgeven, wil dat nog niet zeggen dat het ze allemaal aan het publiek zal uitgeven. Doorgaans zullen bedrijven, om vele redenen, een deel van de aandelen in hun eigen schatkist houden. Het bedrijf XYZ kan bijvoorbeeld besluiten om een controlerend belang binnen de schatkist te behouden om uitstaande aandelen.
Uitstaande aandelen
Niet te verwarren met geautoriseerde aandelen, uitstaande aandelen verwijzen naar het aantal aandelen dat een bedrijf heeft uitgegeven. Dit aantal vertegenwoordigt alle aandelen die door het publiek kunnen worden gekocht en verkocht, evenals alle beperkte aandelen waarvoor speciale toestemming vereist is voordat ze worden verhandeld. Zoals we al hebben uitgelegd, worden aandelen die vrij kunnen worden gekocht en verkocht door openbare investeerders, de float genoemd. Deze waarde verandert naargelang het bedrijf aandelen van de markt wil terugkopen of meer van zijn toegestane aandelen uit zijn schatkist wil verkopen.
Laten we terugblikken op ons bedrijf XYZ. Uit het vorige voorbeeld weten we dat dit bedrijf 1.000 geautoriseerde aandelen heeft. Als het 300 aandelen zou aanbieden bij een IPO, 150 zou geven aan de leidinggevenden en er 550 in de schatkist zou houden, dan zou het aantal uitstaande aandelen 450 zijn (300 vlottende aandelen + 150 beperkte aandelen). Als XYZ het na een paar jaar buitengewoon goed zou doen en 100 aandelen van de markt zou willen terugkopen, zou het aantal uitstaande aandelen dalen tot 350, het aantal eigen aandelen zou toenemen tot 650 en de vlotter zou dalen tot 200 aandelen sinds de terugkoop vond plaats via de markt (300 – 100).
Het aantal uitstaande aandelen kan ook op andere manieren fluctueren. Naast de aandelen die ze uitgeven aan investeerders en leidinggevenden, bieden veel bedrijven aandelenopties en warrants aan. Dit zijn instrumenten die de houder het recht geven om meer aandelen uit de schatkist van het bedrijf te kopen. Elke keer dat een van deze instrumenten wordt geactiveerd, nemen de vlottende aandelen en uitstaande aandelen toe terwijl het aantal eigen aandelen afneemt. Stel dat XYZ 100 warrants uitgeeft. Als al deze warrants geactiveerd zijn, zal XYZ 100 aandelen uit haar eigen schatkist moeten verkopen aan de warranthouders. Dus, door het meest recente voorbeeld te volgen, waar het aantal uitstaande aandelen 350 is en de eigen aandelen in totaal 650, zou het uitoefenen van alle warrants het aantal veranderen in respectievelijk 450 en 550, en zou de float toenemen tot 300. Dit effect is bekend. als verdunning.
Het komt neer op
Omdat het verschil tussen het aantal geautoriseerde en uitstaande aandelen zo groot kan zijn, is het belangrijk om te beseffen wat het zijn en welke cijfers het bedrijf gebruikt. Verschillende ratio’s kunnen het basisaantal uitstaande aandelen gebruiken, terwijl andere de verwaterde versie kunnen gebruiken. Dit kan de cijfers aanzienlijk beïnvloeden en mogelijk uw houding ten opzichte van een bepaalde investering veranderen. Bovendien kunnen beleggers, door het aantal beperkte aandelen te identificeren ten opzichte van het aantal aandelen in de beurs, het niveau van eigendom en autonomie meten dat insiders binnen het bedrijf hebben. Al deze scenario’s zijn belangrijk voor beleggers om te begrijpen voordat ze een beslissing nemen om te kopen of verkopen.