Verlating en redding
Wat is achterlating en redding?
Verlating en berging beschrijft de verbeurdverklaring van eigendom en de daaruit voortvloeiende claim op dat eigendom door een tweede partij. Bergings- en verlatingsclausules komen het meest voor in maritieme verzekeringscontracten.
Belangrijkste leerpunten
- Verlating en berging beschrijft de verbeurdverklaring van eigendom en de daaruit voortvloeiende claim op dat eigendom door een tweede partij.
- Verlating en berging kunnen als clausule in een verzekeringscontract worden toegevoegd, waardoor de verzekeraar de mogelijkheid krijgt om rechtmatig een verzekerde zaak te claimen die is vernietigd en vervolgens is achtergelaten door de eigenaren.
- In geval van gedeeltelijk verlies en berging kan de verzekerde over het algemeen niet afstand doen van het onroerend goed en aanspraak maken op de volledige waarde.
Inzicht in verlating en redding
Verlating en berging is een term die vrij vaak voorkomt in verzekeringscontracten. Wanneer een dergelijke clausule aanwezig is, geeft dit aan dat de verzekeraar de mogelijkheid heeft om rechtmatig een verzekerd goed of stuk van eigendom te claimen dat is vernietigd en vervolgens achtergelaten door de eigenaren ervan.
Opdat de verzekeraar het goed zou kunnen bergen, moet de eigenaar eerst schriftelijk een voornemen tot achterlating kenbaar maken. Zodra dat proces is voltooid, kan de verzekeringsmaatschappij ervoor kiezen om de beschadigde eigendommen volledig in bezit te nemen na uitbetaling van de verzekerde waarde aan de verzekeringnemer.
De verkoopwaarde van het onroerend goed kan hoger zijn dan het bedrag dat op de claim wordt uitbetaald, dus het recht op restitutie wordt soms juridisch door meerdere partijen betwist.
Voorbeelden van verlating en berging
Bij zeevaartverzekeringen heeft de verzekerde het recht om het onroerend goed te verlaten onder voorbehoud van aanvaarding door de verzekeraar. Als acceptatie wordt verleend, betaalt de verzekeraar een totaal verlies, meestal de maximale afwikkeling die mogelijk is volgens de voorwaarden van de verzekeringspolis, en neemt vervolgens de berging als eigenaar over, ongeacht het bedrag dat wordt ontvangen uit de daaropvolgende verkoop.
Niet-maritieme polissen verbieden gewoonlijk het achterlaten door de verzekerde en het claimen van totaal verlies. De verzekeraars kunnen echter in gepaste omstandigheden afzien van deze voorwaarde, indien dit gerechtvaardigd is. Als een schip bijvoorbeeld zinkt en te duur wordt geacht om terug te winnen, kan het als verlaten worden aangemerkt. De verzekeraar zou dan de eigendoms- en bergingsrechten op het gezonken schip kunnen claimen.
Vooruitgang in de technologie heeft het mogelijk en financieel haalbaar gemaakt om voorheen ontoegankelijke wrakken te bereiken, wat heeft geresulteerd in hogere vorderingen op het gebied van berging.
Als alternatief kan lading op een schip worden beschadigd door verzekerd gevaar, zoals blikseminslag of overboord worden gespoeld, waardoor de lading volledig verloren gaat. De verzekerde dient de claim in en de verzekeraar regelt de claim voor het totale verlies.
Verzekerde dient alle rechten, eigendom en belangen van de beschadigde lading over te dragen aan de verzekeraar, waarna de verzekeraar eigenaar wordt van de beschadigde overgebleven lading, ook wel berging genoemd. Het proces van overdracht van rechten op het beschadigde activum of eigendom wordt subrogatie genoemd.
Speciale overwegingen
In geval van gedeeltelijk verlies en berging kan de verzekerde alleen het bedrag van het verlies of de geleden schade claimen, wat betekent dat hij het pand niet kan verlaten en de volledige waarde kan claimen.
Als de verzekerde de restanten van het onroerend goed inlevert en de verzekeraar ook akkoord gaat met de berging, wordt de claim volledig uitbetaald en wordt de verzekeraar eigenaar van de berging. In het geval van duidelijke totale verliezen, zou de verzekering volledig uitkeren, dus de verzekeraar heeft recht op het voordeel van de berging.
Bij een onderverzekerd totaal verlies is de verzekerde niet volledig gedekt. Ze zouden recht hebben op berging, maar alleen voor zover de uitkering van het verlies plus de waarde van de berging niet hoger is dan het volledige verlies of de feitelijke vergoeding.
Bij volledige dekking daarentegen wordt het verlies volledig vergoed. De verzekeraars worden de absolute eigenaars van de eventuele berging en de totale verkoopopbrengst behoort aan hen toe, ook al is de opbrengst mogelijk meer dan het bedrag van de uitbetaalde claim.