Wat is “schrobben” -items op een resultatenrekening?

Tijdens het kijken naar een bepaald bedrijf de laatste winst- en verliesrekening, zou je iets in het bedrijf te missen bottom line dat uw analyse zou veranderen. Netto-inkomen van een onderneming wordt beïnvloed door de keuzes van de financiële en operationele beheer van de leverage, het werken van het bedrijf kapitaalvereisten  en vele andere typische operationele kosten. Hoewel veel uitgaven gemakkelijk te zien, te meten en te begrijpen zijn, verschijnen andere items mogelijk niet in de winst-en-verliesrekening, iets wat doorgaans alleen het bedrijf weet. Ze verbergen deze items in een proces dat “schrobben” wordt genoemd.

Schoon en vies overschot

Het nettoresultaat, dat geen totaalresultaat of ongebruikelijke posten bevat, wordt het zuivere netto-inkomen genoemd. Als er echter andere niet-gerealiseerde resultaten of ongebruikelijke posten in het nettoresultaat van het bedrijf zijn, die naar het overzicht van de ingehouden winsten van het bedrijf zullen vloeien, wordt dit een vervuild netto-inkomen genoemd. Vervuilde overtollige items worden onderverdeeld in drie categorieën:

Niet-gerealiseerde winsten en verliezen op effecten die voor verkoop worden aangehouden: Volgens de Financial Accounting Standards Board (FASB) Summary Statement No. 115 zijn bedrijven verplicht om eventuele niet-gerealiseerde winsten en verliezen op effecten die ze voor verkoop aanhoudente rapporteren.  Dit proces wordt mark-to-market accounting genoemd en vindt plaats telkens wanneer een resultatenrekening wordt aangemaakt. Deze niet-gerealiseerde winsten en verliezen worden vervolgens op het einde van het jaar in de winst- en verliesrekening van de onderneming opgenomen. Hoewel er geen meetproblemen zijn met betrekking tot het boeken van niet-gerealiseerde winsten en verliezen in het totaalresultaat, vragen sommige analisten en beleggers zich af of dit wel moet worden meegerekend. Deze effecten worden elke verslagperiode tegen marktwaarde gewaardeerd, zelfs als ze niet worden verkocht.

Omrekeningswinsten en -verliezen in vreemde valuta : Wanneer een bedrijf een meerderheidsbelang heeft in een dochteronderneming in buitenlandse handen, zal de geconsolideerde winst-en-verliesrekening de omrekening van de jaarrekening van de dochteronderneming in dezelfde forexwinsten en -verliezen is moeilijk en vereist de vaardigheid en precisie van een ervaren accountant. Door dit ingewikkelde proces kunnen meetfouten ontstaan. Verder is het mogelijk dat een forex winst of verlies berekening niet nauwkeurig de kosten van internationaal zakendoen weergeeft.

Winsten en verliezen op afgeleide activa en passiva: Volgens FASB 133 zijn bedrijven verplicht om winsten of verliezen te rapporteren die verband houden met derivaten die worden gebruikt omtoekomstige transacties afte dekken. Onder FASB 133 worden derivaten op elke balansdatum gewaardeerd tegen marktwaarde.  Er zijn enkele waarderingskwesties die verband houden met het waarderen van derivaten op de markt gedurende elke periode. Deze winsten en verliezen worden ook niet elke rapportageperiode gerealiseerd, waardoor hun opname in het nettoresultaat twijfelachtig kan zijn vanuit het perspectief van sommige analisten en investeerders.

Redenen om bezorgd te zijn over vuile overtollige artikelen

Lezers en analisten zouden zich om verschillende belangrijke redenen zorgen moeten maken over vuile overtollige items. Ten eerste, door te weten hoe elk vuil item wordt behandeld, is het mogelijk om eventuele toepasselijke wijzigingen in de onderste regel aan te brengen om ervoor te corrigeren. Ten tweede, als verschillende vuile items zijn verborgen of niet zijn opgenomen in de resultatenrekening, kan dit een gerapporteerd nettoresultaat verder scheeftrekken. Analisten en gebruikers van financiële overzichten moeten zich bewust zijn van zowel vuil overschot als verborgen vuil overtollige items, zodat ze zich volledig bewust kunnen zijn van het specifieke effect van elk item op het gerapporteerde netto-inkomen.

Als analist die het netto-inkomen van een bedrijf onderzoekt, kunt u gemakkelijk rekening houden met de drie soorten vuile overtollige items die eerder werden genoemd. Door simpelweg deze bedragen die in het totaal netto inkomen zijn opgenomen, terug te draaien of eruit te halen, krijgt u een schoner overzicht van het netto resultaat en krijgt u inzicht in het toepasselijke netto inkomen dat het bedrijf tijdens de verslagperiode verdiende.

Aandelenopties voor werknemers: een verborgen vuil overschot

Hoewel bekende vuile overtollige items gemakkelijk kunnen worden afgehandeld, zijn verborgen vuile overtollige items veel moeilijker. Het belangrijkste verborgen smerige overschot zijn aandelenopties voor werknemers.

Als u niet bekend bent, functioneren ESO’s doorgaans als volgt: een bedrijf kent een calloptie toe aan een gekwalificeerde tegen het geld is. Er moet enige tijd verstrijken voordat de optie onvoorwaardelijk wordt, en dan kan de werknemer die call-optie uitoefenen zolang deze nu in-the-money is. Daarom ontvangt het bedrijf de uitoefenprijs voor de onderliggende aandelen en ontvangt de werknemer de aandelen voor minder dan wat het kost op de open markt.

Hoewel deze kosten moeilijk te berekenen zijn, is het de tijd van investeerders waard om dat te doen. Veel bedrijven hebben grote overhangende aandelenopties en gebruiken aandelenopties als een belangrijke vorm van compensatie. Daarom is het in bedrijven als deze belangrijk om te weten hoeveel ESO’s de aandeelhouders eigenlijk kosten, aangezien dit verborgen vuile overschot de aandeelhouders waarschijnlijk een aanzienlijk bedrag zal kosten.

Berekening van de werkelijke kosten van ENO’s voor aandeelhouders

Om de werkelijke kosten van ENO’s voor aandeelhouders te berekenen, moet u in de toelichtingen van de financiële overzichten duiken. Binnenin vindt u informatie over het gewogen gemiddelde aantal aandelenopties dat tijdens de verslagperiode werd uitgeoefend, en de gewogen gemiddelde uitoefenprijs.

Om dit te berekenen, begint u met de gewogen gemiddelde aandelenkoers van de aandelen van het bedrijf over de verslagperiode. Trek de gewogen gemiddelde uitoefenprijs af. Vermenigvuldig het verschil met het aantal aandelen dat is uitgegeven via aandelenopties. Het resultaat is de kost voor de aandeelhouders voor alle opties die gedurende de verslagperiode zijn uitgeoefend.

Dit is een kostenpost voor de aandeelhouders omdat, volgens de balansvergelijking, het eigen vermogen van een bedrijf de aandeelhoudersvordering op het nettovermogen van het bedrijf vertegenwoordigt; de netto activa van een bedrijf zijn gewoon de activa minus alle passiva. Daarom, wanneer activa toenemen, moeten het eigen vermogen of de passiva dat ook doen.

Omgekeerd, als het eigen vermogen toeneemt (misschien als gevolg van de uitoefening van aandelenopties), dan moeten de activa van de onderneming evenredig toenemen. Aangezien de activa van het bedrijf niet toenemen in verhouding tot de waarde die de aandelenoptiehouder ontvangt door het uitoefenen van de aandelen, is het verschil een kost voor de aandeelhouders, maar wordt het niet opgenomen in de winst-en-verliesrekening.

Het komt neer op

Het verwijderen van de meer algemene vuile overtollige uitgaven uit het nettoresultaat van een bedrijf is relatief eenvoudig in vergelijking met het meten van de kosten voor aandeelhouders van het uitoefenen van ESO’s. Hoewel het uitvoeren van de berekening omslachtig en moeilijk kan zijn, geeft het u een nauwkeuriger beeld van de werkelijke kosten die het bedrijf tijdens de verslagperiode heeft gemaakt.