Activawaarderingsreserve (AVR)
Wat is een reserve voor activawaardering (AVR)?
Een asset valuation reserve (AVR) is kapitaal dat moet worden gereserveerd om een bedrijf te dekken tegen onverwachte schulden. De asset valuation reserve (AVR) dient als back-up voor vermogens- en kredietverliezen. Van een reserve zullen vermogenswinsten of -verliezen worden gecrediteerd of gedebiteerd van de reserverekening.
Belangrijkste leerpunten
- Een asset valuation reserve (AVR) verwijst naar kapitaal dat wordt gereserveerd om onverwachte schulden te dekken.
- Vermogens- en kredietverliezen kunnen worden gedekt door een asset valuation reserve (AVR) om potentiële bedrijfsrisico’s te beperken.
- De twee componenten van een asset valuation reserve (AVR) zijn de default component en de equity component.
- De verzekeringssector en de banksector zijn twee bedrijfstakken die moeten beschikken over reserves voor activawaardering (AVR’s) die zijn opgesteld door hun bestuursorgaan.
Inzicht in een Asset Valuation Reserve (AVR)
De bedoeling van een asset valuation reserve (AVR) is om te functioneren als een fail-safe of vangnet van kapitaal waartoe toegang kan worden verkregen in het geval van krediet- of vermogensverliezen die een negatief effect kunnen hebben op het vermogen van een organisatie om aan haar verplichtingen te voldoen en deze na te komen.
Gewoonlijk bestaat de asset valuation reserve (AVR) uit twee componenten, een standaardcomponent en een eigenvermogenscomponent. De standaardcomponent beschermt tegen toekomstige kredietgerelateerde verliezen die verband houden met kredietproducten en de eigen-vermogenscomponent tegen verliezen die verband houden met de activa van een bedrijf.
Bijdragen worden doorgaans ten minste jaarlijks gedaan in de richting van een reserve voor activawaardering (AVR). Er is een zeker risico wanneer een bedrijf activa verwerft. De kasstroom die van het actief wordt verwacht, kan bijvoorbeeld de verwachte doelstellingen niet halen of er kan een algehele verandering in de waarde van een actief zijn, zoals afschrijvingen, of er kunnen negatieve effecten zijn van dubieuze debiteuren. Om de asset valuation reserve (AVR) op te bouwen, kan het zijn dat de inkomsten van een bedrijf een terugkerende last krijgen voor een dergelijke voorziening.
De asset valuation reserve (AVR) is bedoeld om de gevolgen van dergelijke potentiële risico’s te beperken, zoals bij andere soorten reserves. Aangezien een reserve voor activawaardering (AVR) wordt opgebouwd, vooral bij verzekeringsmaatschappijen, vermindert dit doorgaans de uitstaande overschotten in contanten die voor andere doeleinden kunnen worden gebruikt, zoals het uitkeren van dividenden.
Activawaarderingsreserves (AVR’s) in industrieën
De verzekeringssector is een sector waarin een asset valuation reserve (AVR) verplicht is. De National Association of Insurance Commissioners (NAIC) verplicht binnenlandse verzekeraars om een asset valuation reserve (AVR) aan te houden om claims van polishouders te dekken in het geval van financiële problemen bij de verzekeraar.
Het NAIC verplicht ook een aansprakelijkheidsreserve aan te houden om claims in onroerend goed en hypotheken te dekken. De eigen-vermogenscomponent heeft voorzieningen voor gewone aandelen, onroerend goed en andere belegde activa, zoals obligaties.
Actuariële berekeningen worden gebruikt om het bedrag aan asset valuation reserve (AVR) te vinden dat nodig is om verschillende activa te dekken. Dit kan ook worden gedaan door schattingen te maken van toekomstige verliezen waarvan het bedrijf denkt dat het zal worden blootgesteld. Krediet- en eigenvermogenswinsten en -verliezen, al dan niet gerealiseerd, worden als afboekingen of tegoeden voor een dergelijke reserve in rekening gebracht.
De banksector is ook onderworpen aan asset valuation reserves (AVR’s) in de vorm van reserveratio’s, waardoor ze een bepaald bedrag aan deposito’s bij de hand moeten houden. Dit is om ervoor te zorgen dat klanten in tijden van financiële stress hun deposito’s kunnen opnemen en een mogelijke bankrun kunnen voorkomen.
De reserveratio’s voor banken in de VS worden opgelegd door de Federal Reserve, die de details bepaalt in Regulation D, die alle vereisten voor deposito-instellingen uiteenzet.