Geautomatiseerde acceptatie
Wat is geautomatiseerd overnemen?
Geautomatiseerde acceptatie is een technologiegedreven acceptatieproces dat een door de computer gegenereerde leningbeslissing biedt. De kredietsector migreert in grote lijnen naar het gebruik van nieuwe technologiegestuurde platforms voor het overnemen van leningen om de verwerkingstijd voor alle soorten leningen te verbeteren.
Belangrijkste leerpunten
- Overnemen is het proces waarbij het risico wordt geëvalueerd dat gepaard gaat met een financiële transactie, zoals een obligatie-uitgifte, banklening of verzekeringspolis.
- Geautomatiseerde acceptatie maakt gebruik van algoritmen in plaats van mensen om acceptatiebeslissingen te nemen die sneller en minder foutgevoelig zijn.
- Critici beweren echter dat het gebruik van software om te verzekeren de ongelijkheden op de kredietmarkt kan verergeren.
Geautomatiseerde acceptatie verklaard
Geautomatiseerde acceptatie wordt in verschillende hoedanigheden op de kredietmarkt gebruikt. Het is een factor die de concurrentie vergroot, en met name de concurrentie tussen opkomende online kredietverstrekkers en traditionele banken. Tegelijkertijd creëert het ook meer mogelijkheden voor fintech partnerschappen die een revolutie teweegbrengen in geautomatiseerde acceptatie- en leendiensten.
Geautomatiseerde acceptatie kan bij alle soorten leningen worden gebruikt. Het wordt voornamelijk gebruikt bij conventionele leningen die een standaard acceptatieprocedure en een basisaflossingsschema voor afbetalingen omvatten. Veel geautomatiseerde acceptatietoepassingen zijn beschikbaar voor persoonlijke leningen via online kredietverstrekkers zoals LendingClub en Prosper, maar grote banken integreren ook geautomatiseerde acceptatieplatforms. Over het algemeen kunnen kredietverstrekkers geautomatiseerde leningaanvragen aanbieden voor creditcards, persoonlijke leningen, autoleningen en hypotheken.
Geautomatiseerde acceptatietoepassingen
Geautomatiseerde acceptatie werd van oudsher vertrouwd op creditcardacceptatie, maar het wordt steeds populairder bij conventionele leningen. Kredietaanvragen kunnen zo worden gestructureerd dat ze basisaanvraaginformatie bevatten, waaronder adressen, burgerservicenummers en inkomensgegevens. Door samen te werken met informatieleveranciers, gebruiken geautomatiseerde acceptatieplatforms vervolgens basisinformatie over kredietaanvragen om relevante gegevens op te halen, zoals de kredietgeschiedenis van een lener. Van daaruit kan het geautomatiseerde platform de informatie van een lener verwerken via een geprogrammeerd acceptatieproces dat onmiddellijk tot een leningsbesluit leidt.
Geautomatiseerde acceptatie maakt de eerste fase van het acceptatieproces veel efficiënter. Het heeft de mogelijkheid om directe uitvoer te leveren die in het algemeen tot 60 dagen kan duren om te voltooien met handmatige verwerking. Het heeft ook de mogelijkheid om aanvragen te markeren en door te verwijzen naar handmatige acceptatie, voor bepaalde verificaties in de laatste fasen van het kredietverleningsproces. Bij conventionele leningen is meestal menselijke interactie vereist om bepaalde inputs, zoals inkomen en activa, te verifiëren om de deal te sluiten.
Lening besturingssystemen
De besturingssystemen voor leningen op de kredietmarkt evolueren ook snel om alle aspecten van het kredietproces te ondersteunen. Naast geautomatiseerde acceptatie kunnen besturingssystemen voor leningen worden gebouwd om aflossings- en afbetalingsschema’s te genereren, een geautomatiseerd portaal voor online betalingen te bieden en servicemeldingen aan de kredietgever over achterstallige betalingen te verstrekken.
Er bestaan talloze besturingssystemen voor leningen van verschillende aanbieders van financiële technologie. Freddie Mac onderhoudt en verkoopt een grote geautomatiseerde acceptatie-engine die bekend staat als Loan Prospector en Fannie Mae heeft een geautomatiseerde acceptatie-engine die bekend staat als Desktop Underwriter. Over het algemeen kunnen besturingssystemen voor leningen worden gebouwd via een verscheidenheid aan applicatie-programmeerinterfaces die plug-ins van tal van technologieën mogelijk maken om een aangepast systeem te creëren.