Gemiddeld leven

Wat is een gemiddelde levensduur?

De gemiddelde levensduur is de tijdsduur dat de hoofdsom van een schulduitgifte naar verwachting uitstaat. Bij de gemiddelde levensduur wordt geen rekening gehouden met rentebetalingen, maar alleen met aflossingen van de hoofdsom van de lening of zekerheid. Bij leningen, hypotheken en obligaties is de gemiddelde levensduur de gemiddelde periode voordat de schuld wordt afgelost door middel van afschrijving of afnemende fondsbetalingen.

Beleggers en analisten gebruiken de berekening van de gemiddelde levensduur om het risico te meten dat gepaard gaat met het afschrijven van obligaties, leningen en door hypotheek gedekte effecten. De berekening geeft beleggers een idee van hoe snel ze rendement kunnen verwachten en biedt een nuttige maatstaf voor het vergelijken van investeringsopties. Over het algemeen zullen de meeste beleggers ervoor kiezen hun financiële opbrengsten eerder te ontvangen en zullen zij daarom kiezen voor de belegging met een kortere gemiddelde looptijd.

Inzicht in de gemiddelde levensduur

Ook wel de gewogen gemiddelde looptijd en gewogen gemiddelde levensduur genoemd, wordt de gemiddelde levensduur berekend om te bepalen hoe lang het duurt om de uitstaande hoofdsom van een schulduitgifte, zoals een schatkistpapier (T-Bill) of obligatie, te betalen. Terwijl sommige obligaties de hoofdsom op de eindvervaldag in één keer terugbetalen, betalen andere de hoofdsom in termijnen terug over de looptijd van de obligatie. In gevallen waarin de hoofdsom van de obligatie wordt afgeschreven, stelt de gemiddelde levensduur beleggers in staat om te bepalen hoe snel de hoofdsom zal worden terugbetaald.

De ontvangen betalingen zijn gebaseerd op het aflossingsschema van de leningen die de specifieke zekerheid dekken, zoals door hypotheek gedekte effecten (MBS) en door activa gedekte effecten (ABS). Terwijl kredietnemers betalingen doen op de bijbehorende schuldverplichtingen, ontvangen beleggers betalingen die een deel van deze cumulatieve rente en aflossingen weerspiegelen.

Berekening van de gemiddelde levensduur van een obligatie

Om de gemiddelde levensduur te berekenen, vermenigvuldigt u de datum van elke betaling (uitgedrukt als een fractie van jaren of maanden) met het percentage van de totale hoofdsom dat op die datum is betaald, telt u de resultaten op en deelt u deze door de totale omvang van de uitgifte.

Stel dat een jaarlijks betalende obligatie van vier jaar een nominale waarde heeft van $ 200 en aflossingen van $ 80 tijdens het eerste jaar, $ 60 voor het tweede jaar, $ 40 tijdens het derde jaar en $ 20 voor het vierde (en laatste) jaar.. De gemiddelde levensduur van deze obligatie wordt berekend met de volgende formule:

($ 80 x 1) + ($ 60 x 2) + ($ 40 x 3) + ($ 20 x 4) = 400

Deel vervolgens het gewogen totaal door de nominale waarde van de obligatie om de gemiddelde levensduur te krijgen. In dit voorbeeld is de gemiddelde levensduur gelijk aan 2 jaar (400 gedeeld door 200 = 2).

Deze obligatie zou een gemiddelde looptijd hebben van twee jaar tegen een looptijd van vier jaar.

Door hypotheek gedekte en door activa gedekte effecten

In het geval van een MBS of ABS vertegenwoordigt de gemiddelde levensduur de gemiddelde tijd die de aangesloten leners nodig hebben om de leningsschuld af te lossen. Een investering in een MBS of ABS houdt in dat een klein deel van de bijbehorende schuld wordt gekocht die in het effect is verpakt.

Het risico van een MBS of ABS draait om de vraag of de lener die aan de lening is gekoppeld, in gebreke blijft. Als de lener niet betaalt, zullen de investeerders die bij het effect betrokken zijn, verliezen lijden. Tijdens de financiële crisis van 2008 leidde een groot aantal wanbetalingen op woningkredieten, met name in de subprime-markt, tot aanzienlijke verliezen in de MBS-arena.

Speciale overwegingen

Hoewel het zeker niet zo ernstig is als het risico op wanbetaling, is een ander risico waarmee obligatiebeleggers worden geconfronteerd, het risico van vervroegde aflossing. Dit gebeurt wanneer de emittent van de obligatie (of de lener in het geval van door hypotheek gedekte effecten) de hoofdsom eerder dan gepland terugbetaalt. Deze vooruitbetalingen verkorten de gemiddelde levensduur van de investering. Omdat de hoofdsom vervroegd wordt terugbetaald, ontvangt de belegger geen toekomstige rentebetalingen over dat deel van de hoofdsom.

Deze renteverlaging kan een onverwachte uitdaging vormen voor beleggers in vastrentende waarden die afhankelijk zijn van een betrouwbare inkomstenstroom. Om deze reden bevatten sommige obligaties met betalingsrisico boetes voor vervroegde aflossing.