Obligatiekoper 11 (BB11)

Wat is de obligatiekoper 11 (BB11)?

De Bond Buyer 11 (BB11) -index is een theoretisch en geschat gemiddelde van de obligatierendementen die wordt gepubliceerd door The Bond Buyer, een dagelijkse financiële krant die de gemeentelijke obligatiemarkt bestrijkt   en 40 langlopende gemeentelijke obligaties met een hoge rating volgt. De Obligatiekoper publiceert de BB11 voor gebruik als benchmark bij het volgen van de gemeentelijke obligatierendementen.

Er zijn honderden marktindexen. Over het algemeen is een marktindex een hypothetische  portefeuille  van investeringsposities die een deel van de  financiële markt vertegenwoordigt. De berekening van de indexwaarde is gebaseerd op de prijzen van de onderliggende posities. Sommige marktindexen richten zich op de gehele aandelen- of obligatiemarkt. Anderen richten zich op een specifieke sector binnen de markt, zoals technologie. 

Inzicht in de obligatiekoper 11

De berekening van de BB11 is gebaseerd op het gemiddelde rendement van 11 geselecteerde gemeentelijke obligaties met algemene verplichtingen met een looptijd van 20 jaar. Algemene verplichting (GO) obligaties zijn gemeentelijke obligaties waarvan de rente en de hoofdbetalingsverplichtingen worden gefinancierd uit de financiële schatkist van de staat of de lokale overheid. Ze worden gesteund door het volledige vertrouwen en krediet van de gemeentelijke overheid. In sommige gevallen heeft de uitgevende gemeentelijke overheid de bevoegdheid om de belastingen te verhogen om aan haar betalingsverplichtingen op de GO-obligatie te voldoen.

De BB11 is samengesteld uit 11 van de 20 obligaties in de Bond Buyer 20 (BB20). BB20 is een andere index van The Bond Buyers. Het is gebaseerd op een portefeuille van 20 gemeentelijke obligaties met algemene verplichtingen die binnen 20 jaar vervallen. De BB20-index is gebaseerd op een enquête onder gemeentelijke obligatiehandelaren en niet op werkelijke prijzen of opbrengsten. Als theoretisch en geschat gemiddelde van  obligatierendementen wordt de BB20 gebruikt om de rentetarieven te bepalen voor een nieuwe uitgifte van obligaties met  algemene verplichtingen. 

De gemiddelde rating van de 11 obligaties die deel uitmaken van de BB11-index is Aa2 (volgens Moody’s ) en AA (volgens Standard & Poor’s ).

Naast de BB11 en de BB20 zijn er veel indexen gepubliceerd door The Bond Buyer. Al deze indices worden op grote schaal gevolgd door beleggers en handelaren op de gemeentelijke obligatiemarkt. Andere indexen zijn de Bond Buyer’s Municipal Bond Index, de Revenue Bond Index, de  SIFMA-index en de Municipal Market Data (MMD) Curve.

Kritiek op obligatie-indexen

Sommige potentiële problemen zijn inherent aan obligatie-indexen. De meeste obligatie-indices zijn marktgewogen, wat betekent dat ze gebaseerd zijn op de marktwaarde van de obligaties. Bedrijven met meer schulden hebben dus een hogere allocatie in een bedrijfsobligatie-index. 

Het is misschien niet gunstig om meer van de schulden van een bedrijf aan te houden naarmate het meer leent. Bovendien worden veel obligaties niet vaak verhandeld, dus hebben ze brede spreads. Brede spreads maken het moeilijk om deze obligaties te prijzen, omdat ze misschien al weken niet zijn verhandeld. Elke methode om de prijs te berekenen, genereert een schatting die mogelijk niet in de buurt komt van de werkelijke prijs van de volgende transactie. Om dit probleem op te lossen, kan een obligatie-index zo zijn gestructureerd dat deze alleen meer liquide, of meestal liquide obligaties omvat, met krappe spreads die vaak worden verhandeld. 

Als de index echter uit te weinig obligaties bestaat, kan dit een ander probleem opleveren. Handelaren kunnen mogelijk een kleinere index vooraan runnen door te anticiperen op welke obligaties een obligatiefonds zou kopen en verkopen. Dit front-running zou de traders in staat kunnen stellen om laagrisicowinst te genereren ten koste van de kopers en verkopers van het fonds. De oplossing is om een ​​groter aantal obligaties op te nemen (dit geldt voor veel indexen). Bovendien bevatten de meeste obligatie-indexen geen kleinere obligatie-uitgiften om de problemen die samenhangen met een gebrek aan liquiditeit te minimaliseren.

Een ander probleem is dat wanneer een obligatie de vervaldatum bereikt, deze ophoudt te bestaan. Hierdoor is er in elke obligatie-index een natuurlijk verloop ingebouwd. De kenmerken van de toegevoegde obligaties kunnen echter verschillen van de kenmerken van de obligaties die uit de index zijn verwijderd. Als gevolg hiervan kunnen essentiële kenmerken van een obligatie-index, zoals de gemiddelde looptijd van obligaties in de index, elk jaar veranderen.