Bowie Bond
Wat is een Bowie Bond
Een Bowie-obligatie was een uniek type door activa gedekte beveiliging die als onderpand de royaltystromen gebruikte van de huidige (op dat moment) en toekomstige albumverkopen en live optredens van muzikant David Bowie.
Bowie-obligaties worden ook wel “Pullman-obligaties” genoemd, naar David Pullman, de bankier die de eerste Bowie-obligaties creëerde en verkocht.
Belangrijkste leerpunten
- Bowie-obligaties waren een soort band die werd ondersteund door de royaltystromen van de opnamekunstenaar David Bowie, en markeerden de eerste dergelijke zekerheid die werd ondersteund door het cashflowpotentieel van een artiest.
- Bowie gebruikte de $ 55 miljoen die hij met de uitgifte had opgehaald om rechten op zijn muziek te kopen van zijn voormalige manager, die op zijn beurt meer royalty’s zou genereren voor obligatiehouders.
- De bankier die dit mogelijk heeft gemaakt, David Pullman, heeft sindsdien soortgelijke effecten uitgegeven van andere uitvoerende artiesten.
- Hoewel dit een interessant concept is, heeft dit soort door artiesten gesteunde schuldinstrumenten aan aantrekkingskracht verloren door de opkomst van online streaming en het delen van bestanden.
Bowie Bonds begrijpen
Bowie-obligaties werden voor het eerst uitgegeven in 1997 toen David Bowie een partnerschap aanging met Prudential Insurance Company en $ 55 miljoen ophaalde door inkomsten van investeerders te beloven die werden gegenereerd door zijn back-catalogus van 25 albums. De 25 albums, die werden gebruikt als onderliggende activa voor Bowie-obligaties, werden vóór 1990 opgenomen en bevatten klassiekers als The Man Who Sold The World, Ziggy Stardust en Heroes. David Bowie gebruikte de opbrengst van de obligatieverkoop om oude opnames van zijn muziek van zijn voormalige manager te kopen. Zijn rechten op royalty’s uit groothandelsverkopen in de VS werden gesecuritiseerd in obligaties. In feite heeft hij door het creëren van de obligaties uiteindelijk royalty’s verbeurd voor de levensduur van de obligatie.
Bowie-obligaties zijn de eerste in de lijn van Pullman-obligaties, die een securitisatie zijn van de verzameling intellectuele eigendomsrechten van muziekartiesten. Na het succes van Bowie-obligaties, ging David Pullman soortgelijke obligaties creëren voor de toekomstige inkomstenstroom van artiesten als James Brown, Ashford & Simpson, de Isley Brothers en de uitgeverscatalogi van Holland-Dozier-Holland.
Voordelen en nadelen van Bowie-obligaties
Bowie-obligaties hadden bij uitgifte een nominale waarde van $ 1.000 met een rentetarief van 7,9% en een looptijd van 10 jaar. Het waren ook zelf-liquiderende obligaties, dat wil zeggen dat de hoofdsom elk jaar daalde. Bowie-obligaties waren een van de eerste gevallen van een obligatie die intellectueel eigendom als het onderliggende onderpand gebruikte. De obligaties waren aantrekkelijk voor beleggers omdat ze presenteerden wat in die tijd werd gezien als een stabiele langetermijninvestering. Ook werden de obligaties opgekocht door investeerders die van de gelegenheid gebruik maakten om een stuk van een favoriete rockster te bezitten. Bovendien gaven vooraanstaande kredietbeoordelaars, zoals Moody’s Investors Service, de obligaties een investment-grade rating, wat aangeeft dat Bowie-obligaties onderhevig waren aan een laag risico op wanbetaling.
De waarde van de obligaties begon te dalen naarmate online muziek en het delen van bestanden in populariteit toenamen, waardoor de verkoop van albums afnam. Aan het begin van de 21ste eeuw bevond de muziekbusiness zich plotseling in een crisis toen de verkoop terugliep. Bowie-obligatiehouders zagen hun investeringen toenemen toen muziekfans wegdreven van platenwinkels naar online platforms voor het delen van bestanden. Dit resulteerde in een verlaging van de rating door Moody’s in 2004, waardoor de obligaties werden verlaagd van een A3-rating naar Baa3, een tandje hoger dan de junk-status. De opkomst van legale online muziekwinkels heeft echter in het laatste deel van het decennium de belangstelling voor deze effecten hernieuwd. De Bowie-obligaties vervielen en werden in 2007 afgelost zoals oorspronkelijk gepland, zonder wanbetaling, en de rechten op de inkomsten uit de liedjes kwamen terug bij Bowie.