Bund
Wat is een bund?
Een bund is een staatsschuldinstrument uitgegeven door de Duitse federale overheid om uitgaande uitgaven te financieren. Bund in het Duits is een afkorting voor Bundesanleihe (“federale obligatie”); bunds worden algemeen beschouwd als het Duitse equivalent van Amerikaanse staatsobligaties (T-obligaties).
Belangrijkste leerpunten
- Bunds zijn schuldbewijzen uitgegeven door de Duitse overheid om inkomsten te genereren waarmee uitgaven kunnen worden gefinancierd.
- Ze worden door de Europese Centrale Bank (ECB) geaccepteerd als onderpand voor krediettransacties.
- Bunds worden geveild met originele looptijden van zeven, 10, 15 en 30 jaar
- Bunds kunnen worden gestript, wat betekent dat couponbetalingen en aflossingen van de hoofdsom afzonderlijk kunnen worden verkocht.
Inzicht in Duitse Bunds
Een bund wordt uitgegeven door de Duitse federale overheid om uitgaande uitgaven te financieren, net zoals de VS dat doet wanneer het T-obligaties uitgeeft. In wezen vertegenwoordigen ze leningen aan de Duitse federale overheid die worden geveild op de primaire markt en verhandeld op de secundaire markt.
Bunds betalen doorgaans eenmaal per jaar rente en hoofdsom en vormen een belangrijke financieringsbron voor de Duitse overheid. Ze kunnen ook worden gestript, waarbij hun couponbetalingen worden gescheiden van hun aflossingen en afzonderlijk worden verhandeld.
Tot het tweede kwartaal van 2020 werden alleen bunds geveild met een oorspronkelijke looptijd van 10 en 30 jaar, waarbij het merendeel in de laatste groep viel. Dat veranderde allemaal in mei 2020, toen voor het eerst zeven- en vijftienjarige bunds werden uitgegeven.
Bund Kenmerken
Bunds zijn nominale obligaties met vaste looptijden en vaste rentetarieven. Zoals alle schuldbewijzen van de Duitse overheid, worden ze uitgegeven door een vordering in het schuldregister van de overheid, in tegenstelling tot het produceren van papieren certificaten.
Een typische bund-uitgifte vermeldt het uitgiftevolume, de vervaldatum, de couponrente, de te betalen voorwaarden en de gebruikte renteberekeningsnorm. De kleinste coupure van een bund is € 0,01 en de aflossing door de Duitse overheid kan tegen nominale waarde plaatsvinden.
Betekenis van Bunds
Bunds zijn zeer liquide schuldbewijzen die in aanmerking komen om te worden gebruikt als verzekeringsreserves voor trusts. Geaccepteerd door de Europese Centrale Bank (ECB) als onderpand voor krediettransacties, worden bunds op de primaire markt geveild met volumes van meer dan € 1 miljard.
De Duitse overheid volgt doorgaans nieuwe uitgiften met hogere volumes op door verschillende verhogingen door te voeren, tot ongeveer € 15 miljard. Dit helpt om een hoog handelsvolume te behouden.
Bunds zijn goed voor ongeveer 50% van de uitstaande schuld van de Duitse overheid, wat hun belang in de overheidsfinanciering onderstreept. Door bunds en andere langlopende effecten uit te geven, krijgen de Duitse autoriteiten een stabielere financieringsbron, waardoor de noodzaak om vaak schulden door te rollen wordt verminderd.
Ooit een nicheproduct, werden bunds relatief mainstream na de Europese staatsschuldencrisis van 2009.
Bund strippen
Extra investering opties beschikbaar kwam met de introductie van de bund strippen in 1997. Dit resulteerde in principe en rentecoupons gescheiden en verhandeld op een stand-alone basis, met een minimum bedrag van € 50.000 en een minimum denominatie van € 0,01.
Strippen kan worden gedaan door een kredietinstelling of het Duitse financiële agentschap – als zij de bewaring van de bund-rekening dragen. Couponstroken worden doorgaans gecombineerd op basis van hun looptijdprofielen en worden verhandeld onder afzonderlijke beveiligingsidentificatienummers. Strips die afkomstig zijn van verschillende soorten bunds kunnen niet worden gebundeld.