Is captive verzekering een legitieme tax Shelter?
Verzekering is iets dat alle bedrijven nodig hebben om zich te beschermen tegen het risico op verlies. Met captive-verzekeringen kan een bedrijf zijn eigen dekking creëren om twee doelen te bereiken: bescherming voor de bedrijven en financiële voordelen voor hun eigenaren. Captive-verzekeringen worden soms ook voornamelijk gepromoot als tax shelter, maar het op deze manier gebruiken heeft zijn gevaren.
Hoe Captive Insurance werkt
Captive-verzekering is een verzekeringsmaatschappij die eigendom is van de mensen die het verzekert. In tegenstelling tot onderlinge verzekeringsmaatschappijen, die ook eigendom zijn van polishouders, zijn captive verzekeringsmaatschappijen zowel eigendom van als gecontroleerd door polishouders. In een notendop: captive-verzekering is een vorm van eigenrisicoverzekering. De captive-verzekeringsmaatschappij is echter net als andere verzekeringsmaatschappijen onderworpen aan staatsvoorschriften voor verzekeraars.
Terwijl polishouders eigenaar zijn van de captive verzekeraar, is het eigendom van de polishouder geen investering in de ware zin van het woord. Er wordt geen kapitaal of eigendom ingebracht in het bedrijf, behalve premiebetalingen. En het eigendom stopt wanneer de verzekering vervalt, bijvoorbeeld wanneer de eigenaar geen dekking meer nodig heeft en er niet meer voor betaalt. De verzekeringnemer mag niets verkopen, schenken of nalaten.
Captive verzekeringsmaatschappijen kunnen op verschillende manieren worden opgericht. “Pure captives” verzekeren alleen de eigenaars. “Eenoudergezinnen” hebben één eigenaar (zoals een Fortune 500 bedrijf); “Group captives” hebben meerdere eigenaren. Bedrijven in een enkele bedrijfstak kunnen bijvoorbeeld een captive-verzekeringsmaatschappij (een group captive) oprichten om aan hun bijzondere risicobehoeften te voldoen.
Captive verzekeraars kunnen worden opgericht in de VS of in tal van rechtsgebieden wereldwijd. Elk land heeft zijn eigen limieten voor kapitalisatie en hoeveel overschot moet worden behouden. Volgens de National Association of Insurance Commissioners (NAIC) zijn er wereldwijd meer dan 7.000 captive verzekeraars.
Bescherming voor het bedrijf
Traditionele verzekeringsproducten voldoen misschien niet aan de behoeften van een bedrijf, althans niet tegen een betaalbare prijs. Captive-verzekeringen kunnen een bredere dekking bieden dan beschikbaar is via bestaande producten. Deze dekking kan worden aangepast om u te beschermen tegen moeilijke risico’s. Professionele dienstverleners en bouwbedrijven kunnen bijvoorbeeld captive-verzekeringen aantrekkelijk vinden. Handelsverenigingen kunnen ook captive-verzekeringen aanbieden voor leden. De Coin Laundry Association, bijvoorbeeld, maakte jarenlang gebruik van captive-verzekeringen omdat haar leden geen traditionele dekking konden krijgen voor hun 24-uursactiviteiten.
Maar de omvang van dit speciale type dekking is vrij beperkt. Volgens het International Risk Management Institute (IRMI) is de typische captive-verzekeringslimiet $ 250.000 per gebeurtenis. Verliezen boven deze limiet worden niet gedekt door de captive-verzekering. Degenen met een captive-verzekering maken gebruik van herverzekering voor verliezen die de limiet overschrijden.
Bedrijven hebben ook een betere controle over hun beschermingskosten. Omdat captiveverzekeringen een beperkte reikwijdte hebben, kunnen ze de risico’s beter beheren en prijsstijgingen vermijden die inherent zijn aan de commerciële verzekeringsmarkt.
Financiële voordelen voor eigenaren
Hoewel de belangrijkste reden voor captive-verzekeringen risicobeheer is, is een bijkomend voordeel voor bedrijven die captive-verzekeringen gebruiken dat ze winst kunnen maken als de acceptatie van het bedrijf solide is. Captive-verzekeraars keren over het algemeen dividenden uit aan eigenaren.
Een manier om dit rendement te verhogen, is door claims te verminderen. Dit kan worden bereikt door betere zakelijke praktijken gericht op veiligheid, zodat claims worden geminimaliseerd of vermeden. Een andere manier is om claims beter te beoordelen door een beter begrip van gebeurtenissen dan traditionele verzekeraars.
Nog een andere manier waarop captive-verzekeraars winst genereren, is door de kosten te beheersen, die op de commerciële markt hoger zijn dan voor captive-verzekeringen.
Belastingparadijs?
Captive-verzekeringen zijn een legitieme belastingstructuur voor eigenaren van kleine bedrijven. Premies die aan een captive-verzekeraar worden betaald, kunnen fiscaal aftrekbaar zijn als de regeling voldoet aan bepaalde risicoverdelingsnormen. Het bedrijf krijgt dus een afschrijving van het lopende jaar, ook al zullen er misschien nooit verliezen optreden. De Internal Revenue Service (IRS) in Rev. Rul. 2002-89 en Rev. Rul. 2002-90, heeft de regels uiteengezet waaronder captive-verzekeringen een verzekering vormen voor federale inkomstenbelastingdoeleinden, zodat premies aftrekbaar zijn. Er zijn twee veilige havens waaronder de captive-verzekering als echte verzekering wordt beschouwd (dwz premies zijn aftrekbaar):
- Vijftig procent veilige haven voor WA-verzekeringen. Als de captive-verzekeringsmaatschappij ten minste 50% van zijn premies ontvangt van niet-verbonden derde verzekerden, is er voldoende risicospreiding.
- Twaalf verzekerde veilige haven. Als de captive verzekeringsmaatschappij minimaal 12 verzekerden heeft met elk tussen de 5% en 15% van het totale risico, dan is er ook voldoende risicospreiding.
De IRS kan echter nog steeds premieaftrekkingen aanvechten als zij van mening is dat er noodoplossing is die risicoverdeling dwarsbomen, zoals herverzekering of tax-shelter-achtige regelingen. In feite was captive-verzekering een van de “misbruikende belastingopvangplaatsen” op de 2018 (de meest recente beschikbare) IRS “vuile dozijn” lijst van belastingzwendel.
Het probleem doet zich volgens de IRS voor wanneer promotors van kleine captive verzekeringsmaatschappijen ‘helpen bij het creëren en’ verkopen ‘aan [bedrijfseigenaren] vaak slecht opgestelde’ verzekeringsmappen ‘en polissen ter dekking van gewone bedrijfsrisico’s of esoterische, onwaarschijnlijke risico’s voor exorbitante ‘premies’, terwijl ze hun economische commerciële dekking bij traditionele verzekeraars behouden. ”
De totale bedragen aan jaarlijkse premies in deze zogenaamde micro captives “zijn vaak gelijk aan het bedrag aan inhoudingen die bedrijfsentiteiten nodig hebben om hun inkomen voor het jaar te verlagen; of, voor een vermogende entiteit, bedragen de totale premies $ 1,2 miljoen per jaar om volledig te profiteren van de bepaling van het belastingwetboek. ” Deze gevangenen zijn het doelwit van de IRS voor audit.
Het komt neer op
Captive-verzekeringen kunnen voldoen aan de behoeften van een klein bedrijf op het gebied van risicobeheer en er financiële beloningen voor bieden, maar dit type verzekering is niet voor iedereen weggelegd. Doorgaans kunnen initiële premies honderdduizenden dollars of miljoenen dollars bedragen. En er zijn aanzienlijke kosten, meer dan een kwart miljoen dollar, om een captive verzekeringsmaatschappij op te richten en vergoedingen voor actuarissen, advocaten en een verzekeringsexpert (adviseur of makelaar) te dekken.