Voorwaardelijke converteerbare obligaties (CoCo’s)

Wat zijn voorwaardelijke converteerbare obligaties (CoCo’s)?

Voorwaardelijk converteerbare obligaties (CoCo’s) zijn schuldinstrumenten uitgegeven door Europese financiële instellingen. Voorwaardelijk converteerbare obligaties werken op dezelfde manier als traditionele converteerbare obligaties. Ze hebben een specifieke uitoefenprijs die, eenmaal geschonden, de obligatie kan omzetten in aandelen of aandelen. De belangrijkste investeerders voor CoCo’s zijn individuele investeerders in Europa en Azië en private banken.

CoCo’s zijn producten met een hoog rendement en een hoog risico die populair zijn bij Europese investeringen. Een andere naam voor deze investeringen is een Enhanced Capital Note (ECN). De hybride schuldbewijzen hebben gespecialiseerde opties die de uitgevende financiële instelling helpen bij het opvangen van kapitaalverlies.

In de banksector helpt het gebruik ervan om de balansen van een bank op peil te houden door hen in staat te stellen hun schuld om te zetten in aandelen als zich specifieke kapitaalvoorwaarden voordoen. Voorwaardelijk converteerbare obligaties werden gecreëerd om ondergekapitaliseerde banken te helpen en een nieuwe financiële crisis zoals de wereldwijde financiële crisis van 2007-2008 te voorkomen.

Het gebruik van CoCo’s is niet toegestaan ​​in de Amerikaanse banksector. In plaats daarvan geven Amerikaanse banken preferente aandelen uit.

Inzicht in voorwaardelijke converteerbare obligaties

Er is een aanzienlijk verschil tussen door een bank uitgegeven voorwaardelijk converteerbare obligaties en gewone of gewone converteerbare obligaties. Converteerbare obligaties hebben obligatie-achtige kenmerken, betalen een vaste rente en hebben anciënniteit in het geval dat de onderliggende onderneming in gebreke blijft of hun schulden niet betaalt. Deze schuldbewijzen stellen de obligatiehouder ook in staat de schuldpositie om te zetten in gewone aandelen tegen een bepaalde uitoefenprijs, waardoor de aandelenkoers stijgt. De uitoefenprijs is een specifiek aandelenkoersniveau dat moet worden geactiveerd om de conversie te laten plaatsvinden. Beleggers kunnen profiteren van converteerbare obligaties, aangezien de obligaties kunnen worden omgezet in aandelen wanneer de aandelenkoers van het bedrijf stijgt. De converteerbare functie stelt beleggers in staat te genieten van zowel de voordelen van obligaties met hun vaste rentetarief als het potentieel voor kapitaalgroei bij een stijgende aandelenkoers.

Voorwaardelijk converteerbare obligaties (CoCo’s) breiden het concept van converteerbare obligaties uit door de conversievoorwaarden te wijzigen. Net als bij andere schuldbewijzen ontvangen beleggers periodieke betalingen met een vaste rente gedurende de looptijd van de obligatie. Net als converteerbare obligaties bevatten deze achtergestelde, door de bank uitgegeven schulden specifieke triggers die de omzetting van schuldposities in gewone aandelen in detail beschrijven. De trigger kan verschillende vormen aannemen, waaronder de onderliggende aandelen van de instelling die een bepaald niveau bereiken, de vereiste van de bank om te voldoen aan de wettelijke kapitaalvereisten of de vraag van de leidinggevende of toezichthoudende autoriteit.

Korte achtergrond van CoCos

Voorwaardelijk converteerbare obligaties kwamen in 2014 voor het eerst op de investeringsscène om financiële instellingen te helpen bij het voldoen aan de kapitaalvereisten van Basel III. Bazel III is een regelgevend akkoord dat een reeks minimumnormen voor de banksector uiteenzet. Het doel was om het toezicht, het risicobeheer en het regelgevingskader van de kritieke financiële sector te verbeteren.

Als onderdeel van de normen moet een bank voldoende kapitaal of geld aanhouden om een ​​financiële crisis het hoofd te kunnen bieden en onverwachte verliezen uit leningen en investeringen te kunnen opvangen. Het Basel III-raamwerk verscherpte de kapitaalvereisten door het soort kapitaal te beperken dat een bank mag opnemen in haar verschillende kapitaallagen en structuren.

Een type bankkapitaal is Tier 1-kapitaal – het kapitaal met de hoogste rating dat beschikbaar is om slechte leningen op de balans van de instelling te compenseren. Tier 1-kapitaal omvat ingehouden winsten – een geaccumuleerde winstrekening – en gewone aandelen. Banken geven aandelen uit aan investeerders om financiering voor hun activiteiten aan te trekken en om oninbare vorderingen te compenseren.

Voorwaardelijk converteerbare obligaties fungeren als aanvullend Tier 1-kapitaal waardoor Europese banken kunnen voldoen aan de Basel III-vereisten. Met deze converteerbare schuldvehikels kan een bank het verlies van het onderschrijven van slechte leningen of andere stress in de financiële sector opvangen.

Banken en voorwaardelijke converteerbare obligaties

Banken gebruiken voorwaardelijk converteerbare obligaties anders dan bedrijven met converteerbare obligaties. Banken hebben hun eigen set parameters die de conversie van de obligatie naar aandelen rechtvaardigen. De triggering event voor CoCos kan de bank waarde van de Tier 1-kapitaal, het oordeel van de toezichthoudende autoriteit, of de waarde van de bank onderliggende aandelen aandelen zijn. Een enkele CoCo kan ook verschillende triggerende factoren hebben.

Banken vangen financiële verliezen op via CoCo-obligaties. In plaats van obligaties om te zetten in gewone aandelen uitsluitend op basis van de koersstijging van de aandelen, komen investeerders in CoCo’s overeen om eigen vermogen te nemen in ruil voor de reguliere inkomsten uit de schuld wanneer de kapitaalratio van de bank onder de wettelijke normen daalt. Het is echter mogelijk dat de aandelenkoers niet stijgt, maar daalt. Als de bank in financiële moeilijkheden verkeert en kapitaal nodig heeft, komt dit tot uiting in de waarde van hun aandelen. Als gevolg hiervan kan een CoCo ertoe leiden dat beleggers hun obligaties in aandelen laten omzetten terwijl de aandelenkoers daalt, waardoor beleggers risico lopen op verliezen.

Voordelen van voorwaardelijke converteerbare obligaties voor banken

Voorwaardelijk converteerbare obligaties zijn een ideaal product voor ondergekapitaliseerde banken in markten over de hele wereld, aangezien ze worden geleverd met een ingebouwde optie waarmee banken kunnen voldoen aan kapitaalvereisten en tegelijkertijd kapitaaluitkeringen kunnen beperken.

De uitgevende bank profiteert van de CoCo door kapitaal aan te trekken uit de obligatie-uitgifte. Als de bank echter veel slechte leningen heeft onderschreven, kunnen deze onder haar Basel Tier I-kapitaalvereisten vallen. In dit geval heeft de CoCo een bepaling dat de bank geen periodieke rentebetalingen hoeft te betalen en zelfs de volledige schuld mag afschrijven om aan de Tier 1-vereisten te voldoen.

Wanneer de bank de CoCo in aandelen converteert, kunnen ze de waarde van de schuld van de passiefzijde van hun balans verplaatsen. Door deze boekhoudkundige wijziging kan de bank aanvullende leningen aangaan.

De schuld heeft geen einddatum waarop de hoofdsom moet terugkeren naar de investeerders. Als de bank in financiële moeilijkheden verkeert, kunnen ze de betaling van rente uitstellen, een omzetting naar eigen vermogen afdwingen of in moeilijke situaties de schuld tot nul afschrijven.

Voordelen en risico’s voor investeerders

Vanwege hun hoge opbrengst in een wereld van veiligere producten met een lagere opbrengst, is de populariteit van voorwaardelijke convertibles toegenomen. Deze groei heeft geleid tot extra stabiliteit en kapitaalinstroom voor de banken die ze uitgeven. Veel beleggers kopen in de hoop dat de bank op een dag de schuld zal aflossen door deze terug te kopen, en totdat ze dat doen, zullen ze het hoge rendement samen met het hoger dan gemiddelde risico in hun zak steken.

Beleggers ontvangen gewone aandelen tegen een door de bank vastgestelde omrekeningskoers. De financiële instelling kan de conversieprijs van het aandeel bepalen op dezelfde waarde als toen de schuld werd uitgegeven, de marktprijs bij conversie of elk ander gewenst prijsniveau. Een nadeel van aandelenconversie is dat de aandelenkoers zal verwateren, waardoor de winst per aandeel verder daalt.

Er is ook geen garantie dat de CoCo ooit zal worden omgezet in eigen vermogen of volledig zal worden terugbetaald, wat betekent dat de belegger de CoCo jarenlang zou kunnen houden. Regelgevers die banken toestaan ​​om CoCo’s uit te geven, willen dat hun banken goed gekapitaliseerd zijn en kunnen het daarom voor beleggers behoorlijk moeilijk maken om een ​​CoCo-positie te verkopen of af te wikkelen. Beleggers kunnen moeite hebben om hun positie in CoCo’s te verkopen als toezichthouders de verkoop niet toestaan.

Voordelen

• Europese banken kunnen Tier 1-kapitaal aantrekken door CoCo-obligaties uit te geven.

• Indien nodig kan de bank de rentebetaling uitstellen of de schuld tot nul afschrijven.

• Beleggers ontvangen periodiek hoogrentende rentebetalingen boven de meeste andere obligaties.

• Als een CoCo wordt geactiveerd door een hogere aandelenkoers, ontvangen beleggers een waardestijging van het aandeel.