Kredietspreiding

Wat is een creditspread?

Een creditspread is het verschil in rendement tussen een Amerikaanse staatsobligatie en een andere  schuldtitel met dezelfde looptijd maar met een verschillende kredietkwaliteit. Creditspreads tussen Amerikaanse staatsobligaties en andere obligatie-uitgiftes worden gemeten in basispunten, met een verschil in rendement van 1% gelijk aan een spread van 100 basispunten. Een 10-jaars schatkistpapier met een rendement van 5% en een 10-jaars bedrijfsobligatie met een rendement van 7% zouden bijvoorbeeld een creditspread hebben van 200 basispunten. Credit spreads worden ook wel “obligatiespreads” of “default spreads” genoemd. Door de creditspread kan een vergelijking worden gemaakt tussen een bedrijfsobligatie en een risicovrij alternatief.

Een creditspread kan ook verwijzen naar een optiestrategie waarbij een optie met een hoge premie wordt geschreven en een optie met een lage premie wordt gekocht op dezelfde onderliggende waarde. Dit zorgt voor een creditering van de rekening van de persoon die de twee transacties uitvoert.

Inzicht in creditspreads (obligaties en opties)

Kredietspreiding voor obligaties

Een kredietmarge op obligaties weerspiegelt het verschil in rendement tussen een staatsobligatie en een bedrijfsobligatie met dezelfde looptijd. Schuld uitgegeven door de Amerikaanse schatkist wordt gebruikt als maatstaf in de financiële sector omdat de risicovrije status ervan wordt ondersteund door het volledige vertrouwen en krediet van de Amerikaanse overheid. Er wordt aangenomen dat Amerikaanse staatsobligaties (door de overheid uitgegeven) het dichtst in de buurt komen van een risicovrije belegging, aangezien de kans op wanbetaling bijna onbestaande is. Beleggers hebben het grootste vertrouwen om terugbetaald te worden.

Bedrijfsobligaties, zelfs voor de meest stabiele en hoogst gewaardeerde bedrijven, worden beschouwd als risicovollere beleggingen waarvoor de belegger een vergoeding eist.  Deze vergoeding is de creditspread. Ter illustratie: als een 10-jaars schatkistpapier een rendement heeft van 2,54% en een 10-jaars bedrijfsobligatie een rendement van 4,60%, dan biedt de bedrijfsobligatie een spread van 206 basispunten ten opzichte van het schatkistpapier.

Kredietspreiding (obligatie) = (1 – terugvorderingspercentage) * (standaardwaarschijnlijkheid)

Kredietspreads variëren van het ene effect tot het andere op basis van de kredietwaardigheid van de emittent van de obligatie. Obligaties van hogere kwaliteit, die minder kans hebben dat de emittent in gebreke blijft, kunnen lagere rentetarieven bieden. Obligaties van lagere kwaliteit, met een grotere kans dat de emittent in gebreke blijft, moeten hogere tarieven bieden om investeerders aan te trekken voor de riskantere investering. Schommelingen in creditspreads zijn gewoonlijk het gevolg van veranderingen in economische omstandigheden ( inflatie ), veranderingen in liquiditeit en de vraag naar investeringen binnen bepaalde markten.

Wanneer beleggers bijvoorbeeld worden geconfronteerd met onzekere of verslechterende economische omstandigheden, vluchten ze vaak naar de veiligheid van Amerikaanse staatsobligaties (kopen), vaak ten koste van bedrijfsobligaties (verkopen). Deze dynamiek zorgt ervoor dat de prijzen van Amerikaanse staatsobligaties stijgen en de  rente daalt, terwijl de koersen van bedrijfsobligaties dalen en de rente stijgt. De verbreding weerspiegelt de bezorgdheid van beleggers. Daarom zijn creditspreads vaak een goede barometer van de economische gezondheid: verruiming (slecht) en afname (goed).

Er zijn een aantal obligatiemarktindexen die beleggers en financiële experts gebruiken om de opbrengsten en kredietspreads van verschillende soorten schuld bij te houden, met looptijden variërend van drie maanden tot 30 jaar. Enkele van de belangrijkste indices zijn onder meer Amerikaanse bedrijfsschuld met hoog rendement en investment grade, door hypotheek gedekte effecten, belastingvrije gemeentelijke obligaties en staatsobligaties.

De creditspreads zijn groter voor schuld die is uitgegeven door opkomende markten en bedrijven met een lagere rating dan door overheidsinstellingen en rijkere en / of stabiele landen. De spreads zijn groter voor obligaties met langere looptijden.

Credit spreads als een optiestrategie

Een creditspread kan ook verwijzen naar een soort optiestrategie waarbij de handelaar opties van hetzelfde type en vervaldatum koopt en verkoopt, maar met verschillende uitoefenprijzen. De ontvangen premies moeten hoger zijn dan de betaalde premies, wat resulteert in een nettokrediet voor de handelaar. Het nettokrediet is de maximale winst die de handelaar kan maken. Twee van dergelijke strategieën zijn de bull-put-spread, waarbij de handelaar verwacht dat de onderliggende waarde omhoog gaat, en de bear-call-spread, waarbij de handelaar verwacht dat de onderliggende waarde zal dalen.

Een voorbeeld van een bear call-spread is het kopen van een call van 50 januari op ABC voor $ 2 en het schrijven van een call van 45 januari op ABC voor $ 5. De rekening van de handelaar levert $ 3 per aandeel op (waarbij elk contract 100 aandelen vertegenwoordigt) aangezien hij de premie van $ 5 ontvangt voor het schrijven van de oproep van 45 januari, terwijl hij $ 2 betaalt voor het kopen van de oproep van 50 januari. Als de prijs van de onderliggende waarde op of onder $ 45 ligt wanneer de opties vervallen, heeft de handelaar winst gemaakt. Dit kan ook een “credit spread-optie” of een “kredietrisico-optie” worden genoemd.