De tijdpremie vervalt exponentieel naarmate de optie de vervaldatum nadert en wordt uiteindelijk waardeloos. Intrinsieke waarde geeft aan of een optie in of out of the money is. Wanneer een effect stijgt, stijgt ook de intrinsieke waarde van een in-the-money call-optie. De intrinsieke waarde geeft optiehouders meer  invloed  dan het bezit van de onderliggende waarde. De premie die een koper moet betalen om de optie te bezitten, neemt toe naarmate de volatiliteit stijgt. Een hogere volatiliteit levert de optieverkoper op zijn beurt een hoger inkomen op door een hogere premie-inning.

Optiebeleggers hebben een aantal strategieën die ze kunnen gebruiken, afhankelijk van de risicotolerantie en het verwachte rendement. Een optiekoper riskeert de premie die hij heeft betaald om de optie te verwerven, maar is niet onderhevig aan het risico van een ongunstige beweging in de onderliggende waarde. Als alternatief neemt een optieverkoper een hoger risiconiveau aan, mogelijk geconfronteerd met een onbeperkt verlies omdat een effect theoretisch tot oneindig kan stijgen. De schrijver of verkoper is ook verplicht om de aandelen of het contract te verstrekken als de koper de optie uitoefent.

Er zijn een aantal optiestrategieën die koop- en verkoopoproepen combineren en putten om complexe posities te genereren die aan andere doelen of doelstellingen voldoen.

Houd er rekening mee dat deze contracten kunnen leiden tot verliezen die aanzienlijk hoger kunnen zijn dan de oorspronkelijke investering van een belegger. Bovendien zijn veel SSF’s, in tegenstelling tot aandelenopties, illiquide en worden ze niet actief verhandeld. 

1:40

3. Warrants

Een voorraad warrant  geeft de houder het recht om een aandeel te kopen tegen een bepaalde prijs op een vooraf bepaalde datum. Net als bij callopties kunnen beleggers warrants op aandelen uitoefenen tegen een vaste prijs. Bij uitgifte is de prijs van een warrant altijd hoger dan de onderliggende aandelen, maar ze hebben een lange uitoefenperiode voordat ze vervallen. Wanneer een belegger een aandelenwarrant uitoefent, geeft het bedrijf nieuwe gewone aandelen uit om de transactie te dekken, in tegenstelling tot call-opties waarbij de call-writer de aandelen moet verstrekken als de koper de optie uitoefent.

Aandelenwarrants worden normaal gesproken op een beurs verhandeld, maar het volume kan laag zijn, wat een liquiditeitsrisico met zich meebrengt. Net als call-opties omvat de prijs van een warrant een tijdpremie die afneemt naarmate de vervaldatum nadert, wat extra risico met zich meebrengt. De waarde van de warrant vervalt waardeloos als de prijs van de onderliggende waarde de uitoefenprijs niet bereikt vóór de vervaldatum.

4. Contract voor verschil

Een contract voor verschil (CFD) is een overeenkomst tussen een koper en een verkoper die vereist dat de verkoper de koper de spread betaalt tussen de huidige aandelenkoers en de waarde op het moment van het contract als die waarde stijgt. Omgekeerd moet de koper de verkoper betalen als de spread negatief is. Het doel van de CFD is om beleggers in staat te stellen te speculeren op prijsbewegingen zonder de onderliggende aandelen te hoeven bezitten. CFD’s zijn niet beschikbaar voor Amerikaanse beleggers, maar bieden een populair alternatief in landen als Canada, Frankrijk, Duitsland, Japan, Nederland, Singapore, Zuid-Afrika, Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk.

CFD’s bieden eenvoudige prijsbepaling voor een breed scala aan onderliggende instrumenten, futures, valuta’s en indices. De prijsstelling van opties omvat bijvoorbeeld een tijdpremie die afneemt naarmate de vervaldatum nadert. Aan de andere kant weerspiegelen CFD’s de prijs van de onderliggende waarde zonder tijdsverval, omdat ze geen vervaldatum hebben en er geen premie is voor verval.

Beleggers en speculanten gebruiken marge om in CFD’s te handelen, waarbij ze risico lopen op margestortingen  als de portefeuillewaarde onder het minimaal vereiste niveau daalt. CFD’s kunnen een hoge mate van hefboomwerking gebruiken en mogelijk grote verliezen genereren wanneer de prijs van het onderliggende effect tegen de positie in beweegt. Houd daarom rekening met de aanzienlijke risico’s bij het handelen in CFD’s.

5. Index Return Swaps

Een aandelenindex return swap is een overeenkomst tussen twee partijen om swap twee sets van de kasstromen op vooraf bepaalde data over een bepaald aantal jaren. De ene partij kan bijvoorbeeld overeenkomen om een ​​rentebetaling te betalen – meestal tegen een vaste rente op basis van de London Interbank Offered Rate (LIBOR) – terwijl de andere partij ermee instemt het totale rendement op een aandelen- of aandelenindex te betalen. Beleggers die op een eenvoudige manier op  een kostenefficiënte manier blootstelling willen verkrijgen aan een activaklasse, maken vaak gebruik van deze swaps.

Fondsbeheerders kunnen een volledige index kopen, zoals de S&P 500, door aandelen in elk onderdeel op te halen en de portefeuille aan te passen wanneer de index verandert. De aandelenindexswap kan in dit scenario een goedkoper alternatief bieden, waardoor de beheerder de swap tegen een vaste rente kan betalen en tegelijkertijd het rendement voor de gecontracteerde swapperiode ontvangt. Ze ontvangen ook  maandelijks vermogenswinsten en inkomstenuitkeringen, terwijl ze de tegenpartij rente betalen tegen het afgesproken tarief. Bovendien kunnen deze swaps belastingvoordelen hebben.