Uitgesloten goederen
Wat is een uitgesloten product?
Een uitgesloten commodity is een commodity die volgens de Commodity Exchange Act (CEA) niet onder de regelgeving van de CEA valt. Om in aanmerking te komen als een uitgesloten grondstof, mag het betreffende activum geen intrinsieke contante waarde hebben en mag het niet worden verhandeld op een beurs zoals een aandelenmarkt.
Derivaten worden beschouwd als uitgesloten grondstoffen omdat hun waarde afhankelijk is van schommelingen ten opzichte van andere activa. Bijvoorbeeld, futures contracten zijn afhankelijk van de prijsschommelingen van de fysieke grondstoffen zoals olie of graan, terwijl interest rate swaps zijn afhankelijk van veranderingen in de rentetarieven.
Belangrijkste leerpunten
- Een uitgesloten product is een product dat is vrijgesteld van de voorschriften van de CEA.
- Voorbeelden van uitgesloten grondstoffen zijn onder meer futurescontracten en andere derivaten.
- Uitgesloten grondstoffen worden verondersteld minder kwetsbaar te zijn voor prijsmanipulatie en andere ongepaste invloeden, in vergelijking met grondstoffen als tarwe of olie.
Uitgesloten goederen begrijpen
De CEA is een stuk federale wetgeving, voor het eerst geïntroduceerd in 1936, waarbij de US Commodity Futures Trading Commission (CFTC) werd opgericht. Zoals de naam al doet vermoeden, is het doel om regels en voorschriften vast te stellen voor de handel in grondstoffen in de VS
Een van de belangrijkste doelstellingen van dit regelgevingsregime is het voorkomen van ongeoorloofde manipulatie van grondstoffenprijzen door marktdeelnemers. Om deze reden maakt de wet onderscheid tussen drie categorieën goederen, die elk verschillende niveaus van regelgevend toezicht krijgen.
De eerste van deze categorieën zijn “landbouwproducten” of eenvoudigweg “waren”. Dit zijn goederen zoals olie, tarwe of vee, waartegen termijncontracten worden geschreven. Deze grondstoffen krijgen het volledige gewicht van regelgevend toezicht door de CFTC.
De tweede categorie zijn vrijgestelde goederen, die worden gedefinieerd als alle goederen die niet anderszins in de CEA zijn geïdentificeerd. Voorbeelden van vrijgestelde goederen zijn onder meer energie en metalen, zoals koper en staal. Deze goederen vallen buiten het toepassingsgebied van de CEA, hoewel er aparte wet- en regelgeving bestaat die ronduit beladen of manipulatie verbiedt.
Ten slotte definieert de CEA “uitgesloten grondstoffen” als financiële activa die geen intrinsieke of contante waarde hebben buiten de onderliggende activa waarnaar ze verwijzen. Zoals hierboven vermeld, zijn futurescontracten en andere derivaten voorbeelden van uitgesloten grondstoffen. Deze activa zijn vrijgesteld van de voorschriften van de CEA, mede op basis van de veronderstelling dat ze minder kwetsbaar zijn voor manipulatie dan fysieke en eindige activa, zoals olie en graan.
Voorbeeld uit de echte wereld van een uitgesloten product
Degoedkeuringvan de Commodity Futures Modernization Act (CFMA) in 2000 heeft de nationale regelgeving voor grondstoffenfutures herzien. Volgens de CFMA kunnen uitgesloten grondstoffen een van de volgende instrumenten omvatten:
- Een rentetarief, wisselkoers, valuta, waardepapier, zekerheidsindex, kredietrisico of maatstaf, schuld- of eigenvermogensinstrument, index of maatstaf voor inflatie, of andere macro-economische index of maatstaf.
- Elk ander tarief, verschil, index of maatstaf voor economisch risico, rendement of waarde die (1) niet grotendeels gebaseerd is op de waarde van een kleine groep grondstoffen die hierboven niet is beschreven, of (2) uitsluitend gebaseerd is op een of meer grondstoffen die geen geldmarkt hebben.
- Elke economische of commerciële index die is gebaseerd op prijzen, tarieven, waarden of niveaus waarover geen enkele partij bij het betreffende contract, overeenkomst of transactie controle heeft.
- Een gebeurtenis, de omvang van een gebeurtenis of een onvoorziene gebeurtenis (anders dan een verandering in de prijs, het tarief, de waarde of het niveau van een goed dat hierboven niet is beschreven) dat (1) buiten de controle ligt van de partijen bij het relevante contract, overeenkomst, of transactie en (2) verband houdt met financiële, commerciële of economische gevolgen.