Financieel adviseur
Wat is een financieel adviseur?
Een financieel adviseur geeft financieel advies of begeleiding aan klanten tegen vergoeding. Financieel adviseurs (soms gespeld als adviseurs) kunnen veel verschillende diensten, zoals het beleggingsbeheer, tax planning, en zorgen voor estate planning. Financiële adviseurs treden steeds vaker op als “one-stop-shop” door alles te bieden, van portefeuillebeheer tot verzekeringsproducten.
Geregistreerde adviseurs moeten de Serie 65 licentie hebben om zaken te doen met het publiek.1 Een breed scala aan andere licenties en certificeringen kan vereist zijn, afhankelijk van de diensten die door een bepaalde financieel adviseur worden geleverd.
Belangrijkste leerpunten
- Een financieel adviseur is een professional die expertise biedt voor beslissingen van klanten over geldzaken, persoonlijke financiën en investeringen.
- Financiële adviseurs kunnen werken als een onafhankelijke agent of ze kunnen in dienst zijn van een grotere financiële onderneming.
- Geregistreerde adviseurs moeten slagen voor een of meer examens en over de juiste vergunning beschikken om zaken te kunnen doen met klanten.
- In tegenstelling tot effectenmakelaars die simpelweg orders op de markt uitvoeren, bieden financiële adviseurs begeleiding en nemen ze geïnformeerde beslissingen namens hun klanten.
Inzicht in financiële adviseurs
Financieel adviseur is een algemene term zonder precieze branchedefinitie. Als gevolg hiervan kan deze titel veel verschillende soorten financiële professionals beschrijven. Effectenmakelaars, verzekeringsagenten, belastingadviseurs, investeringsmanagers en financiële planners kunnen allemaal als financieel adviseurs worden beschouwd. Ook vermogensplanners en bankiers kunnen onder deze paraplu vallen.
Toch is er een belangrijk onderscheid te maken: dat wil zeggen dat een financieel adviseur daadwerkelijk begeleiding en advies moet geven . Een financieel adviseur kan worden onderscheiden van een executieve effectenmakelaar die simpelweg transacties plaatst voor klanten of een belastingaccountant die eenvoudigweg belastingaangiften opstelt zonder advies te geven over hoe de belastingvoordelen kunnen worden gemaximaliseerd.
Bovendien kan wat in sommige gevallen als financieel adviseur doorgaan, eenvoudigweg een productverkoper zijn, zoals een effectenmakelaar of een levensverzekeringsagent. Een echte financieel adviseur moet een goed opgeleide, erkende, ervaren financiële professional zijn die namens zijn klanten werkt, in plaats van de belangen van een financiële instelling te dienen door de verkoop van bepaalde producten te maximaliseren of te profiteren van commissies uit verkoop.
Over het algemeen is een financieel adviseur een onafhankelijke beroepsbeoefenaar die opereert in een fiduciaire hoedanigheid waarin de belangen van de cliënt voorrang krijgen op die van henzelf. Alleen geregistreerde beleggingsadviseurs (RIA’s), die vallen onder de Investment Advisers Act van 1940, worden echter gehouden aan een echte fiduciaire standaard. Deze fiduciaire norm schrijft voor dat een RIA altijd onvoorwaardelijk de belangen van de cliënt boven die van zichzelf moet stellen, ongeacht alle andere omstandigheden. Er zijn enkele agenten en makelaars die ervoor kiezen om in deze hoedanigheid, als fiduciair, te oefenen om klanten aan te trekken. Hun beloningsstructuur is echter zodanig dat ze gebonden zijn aan de contracten van de bedrijven waar ze werken.
263.000
Volgens het Bureau of Labor Statistics waren er in 2019 263.000 professionele financiële adviseurs in de VS.
Het fiduciaire onderscheid
Sinds de inwerkingtreding van de Investment Adviser Act van 1940 bestaan er twee soorten relaties tussen financiële tussenpersonen en hun klanten. Dit zijn de redelijkheidsnorm en de aangescherpte fiduciaire norm. Deze relaties kenmerken de aard van de transacties tussen geregistreerde vertegenwoordigers en klanten in de makelaar-dealerruimte. Er is een fiduciaire relatie die vereist dat adviseurs dieals geregistreerde beleggingsadviseurs zijngeregistreerd bij de Securities and Exchange Commission (SEC), loyaliteit, zorgzaamheid en volledige openheid in hun interacties met klanten uitoefenen.
Terwijl de eerste gebaseerd is op het principe van ” caveat emptor ” geleid door zelfregulerende regels van “geschiktheid” en “redelijkheid” bij het aanbevelen van een beleggingsproduct of -strategie, is de laatste gebaseerd op federale wetten die de hoogste ethische normen opleggen. In de kern berust de fiduciaire relatie op de noodzaak dat een financieel adviseur namens een cliënt moet handelen op een manier die de cliënt voor zichzelf zou doen als hij de vereiste kennis en vaardigheden had om dat te doen.
Financiële adviseurs versus financiële planners
De financieel planner is een bepaald type financieel adviseur die gespecialiseerd is in het helpen van bedrijven en individuen bij het opzetten van een programma om financiële langetermijndoelstellingen te behalen.
Een financieel planner kan een specialiteit hebben in investeringen, belastingen, pensioen en / of vermogensplanning. Verder kan de CFP ). Financiële planners kunnen gespecialiseerd in fiscale planning, asset allocatie, risicomanagement, pensionering planning, en / of estate planning.