Een beginnershandleiding voor ingebedde opties in obligaties

Beleggers worden voortdurend uitgedaagd om te leren over en op de hoogte te blijven van een aantal financiële kwesties, zoals de volatiele wereld van internationaal beleggen, valutaschommelingen, creatieve boekhouding, faillissementen of de complexe wereld van derivaten. Een bepaald concept bij beleggen dat ingewikkeld klinkt, maar als het eenmaal is afgebroken, is het niet zo ingewikkeld –  ingebedde opties zijn eigendom van veel beleggers, of ze het zich nu realiseren of niet.

Zodra de basisconcepten en enkele eenvoudige regels onder de knie zijn, moet een belegger zelfs de meest complexe ingebedde opties kunnen begrijpen. In de ruimste zin zijn embedded options componenten die zijn ingebouwd in de structuur van een financiële zekerheid die een van de partijen de mogelijkheid biedt om onder bepaalde voorwaarden enige actie te ondernemen.

Welke ingebedde opties bieden beleggers

Elke belegger heeft een unieke reeks inkomstenbehoeften, risicotoleranties, belastingtarieven, liquiditeitsbehoeften en tijdshorizons – ingebedde opties bieden een verscheidenheid aan oplossingen voor alle deelnemers. Embedded opties worden vaker aangetroffen in obligaties en preferente aandelen, maar zijn ook te vinden in aandelen. Er zijn evenveel soorten embedded opties als emittenten en investeerders nodig hebben om de structuur van hun overeenkomsten te wijzigen – van oproepen en putten tot cumulatieve uitbetalingen en stemrechten en een van de meest voorkomende conversies.

Hoewel embedded opties onlosmakelijk verbonden zijn met hun uitgifte, kan hun waarde worden toegevoegd of afgetrokken van de kernprijs van effecten, net als verhandelde of OTC-opties. Traditionele tools zoals het Black-Scholes-optieprijsmodel  en het Black-Derman-Toy-model kunnen worden gebruikt om de opties te waarderen, maar de gemiddelde belegger kan de waarde van een opvraagbare obligatie schatten als de spread tussen het rendement om af te lossen (YTC) en opbrengst tot volwassenheid (YTM).

Embedded opties worden vaker aangetroffen in obligaties vanwege de enorme omvang van de obligatiemarkt en de unieke behoeften van emittenten en beleggers. Enkele van de meest voorkomende vormen die in obligaties worden gebruikt, zijn onder meer:

Opvraagbare obligaties

Opvraagbare obligaties zijn een instrument dat door emittenten wordt gebruikt, vooral in tijden van hoge heersende rentetarieven, waar een dergelijke overeenkomst de emittent toestaat op enig moment in de toekomst obligaties terug te kopen of af te lossen. In dit geval heeft de obligatiehouder in wezen een calloptie verkocht aan het bedrijf dat de obligatie heeft uitgegeven, of ze dit nu realiseren of niet.

Om eerlijk te zijn, bieden obligatie-indentures (specifieke overeenkomsten tussen emittenten en obligatiehouders) een uitsluitingsperiode voor de eerste paar jaar van de looptijd van de obligatie, waarin de call niet actief is en de obligatie doorgaans wordt verhandeld tegen de prijs van een vergelijkbare obligatie zonder een call-optie. Om voor de hand liggende redenen zouden emittenten die de activiteiten van hun bedrijf moeten financieren en obligaties uitgeven in tijden van hoge rente, de obligaties graag terugroepen als de rente in de toekomst lager zal zijn.

Hoewel er geen garantie is dat de rentetarieven zullen dalen, hebben de rentetarieven historisch gezien de neiging om te stijgen en te dalen met de economische cycli. Om investeerders te verleiden akkoord te gaan met de call-voorwaarden, bieden ze doorgaans een premium couponrente en / of splitsingstarieven, zodat investeerders van elke omvang kunnen genieten van de hogere tarieven zolang de obligatie in bezit is. Het kan ook worden gezien als een tweezijdige weddenschap; emittenten van obligaties voorspellen dat de rente zal dalen of stabiel zal blijven, terwijl beleggers aannemen dat ze zullen stijgen, gelijk blijven of niet genoeg zullen dalen om het de emittent de tijd te maken om de obligaties op te vragen en tegen een lagere rente terug te betalen.

Dit is een geweldige tool voor beide partijen en vereist geen apart optiecontract. De ene partij zal gelijk hebben en de andere fout; wie de juiste weddenschap doet, krijgt op lange termijn aantrekkelijkere financieringsvoorwaarden.

Putbare obligaties

In tegenstelling tot opvraagbare obligaties (en niet zo gebruikelijk), bieden putbare obligaties meer controle over het resultaat voor de obligatiehouder. Eigenaars van putbare obligaties hebben in wezen een putoptie gekocht die in de obligatie is ingebouwd. Net als opvraagbare obligaties, beschrijft de obligatie-indenture specifiek de omstandigheden die een obligatiehouder kan gebruiken voor de vervroegde aflossing van de obligatie of om de obligaties terug te geven aan de emittent. Net als de emittent van de opvraagbare obligaties, doen kopers van putbare obligaties een aantal concessies in prijs of rendement (de ingebedde prijs van de put) om hen in staat te stellen de obligatieovereenkomsten af ​​te sluiten als de rente stijgt en hun opbrengsten te investeren of te lenen in overeenkomsten met een hoger rendement.

Emittenten van putable obligaties moeten zich financieel voorbereiden op de mogelijke gebeurtenis wanneer beleggers besluiten dat het voordelig is om de obligaties terug te geven aan de emittent. Ze doen dit door gescheiden fondsen te creëren die gereserveerd zijn voor zo’n evenement of door  compenserende opvraagbare obligaties uit te geven (zoals put / call-strategieën) waarbij de overeenkomstige transacties in wezen zichzelf kunnen financieren.

Er zijn ook obligaties die bij overlijden kunnen worden gesteld, die zijn ontstaan doordat de Amerikaanse schatkist bloemobligaties heeft uitgegeven waarmee de nalatenschap van de obligatiehouder en de begunstigden de obligatie kunnen aflossen tegen de nominale waarde bij overlijden. Deze optie voor nabestaanden is ook een goedkope tool voor vermogensplanning voor investeerders met kleinere landgoederen die willen dat hun vermogen onmiddellijk beschikbaar is voor hun nabestaanden en de complicaties van testamenten en trusts, enz. Vermijden.

De prijsstelling van opvraagbare en putbare obligaties (gegeven vergelijkbare looptijden, kredietrisico, enz.) Heeft de neiging om in tegengestelde richting te bewegen, net zoals de waarde van de ingebedde put of call zou bewegen. De waarde van een putbare obligatie is meestal hoger dan een gewone obligatie, aangezien de eigenaar een premie betaalt voor de put-functie.

Een opvraagbare obligatie wordt doorgaans verhandeld tegen lagere prijzen (hogere opbrengsten) van vergelijkbare gewone obligaties, aangezien beleggers niet bereid zijn de volledige prijs te betalen, aangezien de ingebedde call onzekerheid creëert over de toekomstige kasstroom uit rentebetalingen. Dit is waarom de meeste obligaties met ingebedde opties bieden vaak opbrengst tot slechtste  (YTW) prijzen naast hun recht bond genoteerde prijzen, die de YTM in het geval van een obligatie wordt weerspiegelen weggeroepen door beide partijen.

Prijs van opvraagbare obligatie = prijs van gewone obligatie – prijs van calloptie

Prijs van putbare obligatie = prijs van directe obligatie + prijs van putoptie

Converteerbare obligatie

conversie-optie  aangezien de prijs van de obligatie het potentieel heeft om te stijgen wanneer de onderliggende aandelen stijgen. Voor elk opwaarts potentieel is er altijd een neerwaarts risico, en voor converteerbare obligaties kan de prijs van de obligatie ook dalen als de onderliggende aandelen het niet goed doen.

In dit geval is het risico / de opbrengst asymmetrisch, aangezien de prijs van de obligatie zal dalen naarmate de aandelenkoers daalt, maar uiteindelijk heeft deze nog steeds waarde als een rentedragende obligatie – en obligatiehouders kunnen nog steeds hun hoofdsom ontvangen op de eindvervaldag. Deze algemene regels zijn uiteraard alleen van toepassing als het bedrijf solvabel blijft. Daarom is enige ervaring met het analyseren van kredietkwaliteitsrisico belangrijk voor degenen die ervoor kiezen om in deze hybride effecten te beleggen.

In het geval dat het bedrijf failliet gaat, bevinden converteerbare obligaties zich verder in de keten in vorderingen op bedrijfsactiva achter gedekte obligatiehouders. Aan de positieve kant heeft het uitgevende bedrijf ook de overhand en plaatst het opvraagbare functies in de obligaties, zodat beleggers geen onbeperkte toegang hebben tot de waardering van het gewone aandeel. Hoewel de emittent ingebouwde beugels heeft die obligatiehouders beperken tot upside en incasso bij faillissement, is er een sweet spot in het middenbereik.

Bijvoorbeeld:

1. De belegger koopt een obligatie in de buurt van pari en ontvangt gedurende een bepaalde periode een marktconforme couponrente.

2. Gedurende die tijd apprecieert het onderliggende gewone aandeel boven de eerder vastgestelde conversieratio.

3. De belegger zet de obligatie om in aandelenhandel boven de conversiepremie, en hij krijgt het beste van twee werelden.

Preferente aandelen

De naam preferente aandelen  is enigszins een anomalie, omdat deze zowel aandelen- als obligatiekwaliteiten bevat en in vele variëteiten voorkomt. Net als een obligatie betaalt het een bepaalde coupon en is het onderhevig aan vergelijkbare rentetarieven en kredietrisico’s als obligaties. Het heeft ook aandelenachtige kenmerken, aangezien de waarde ervan kan fluctueren met de gewone aandelen, maar geenszins is gekoppeld aan de gewone aandelenkoers, of even volatiel is.

Preferreds zijn er in vele soorten, zoals rente speculatie, want ze hebben een aantal gevoeligheid voor tarieven. Maar de gemiddelde belegger is meer geïnteresseerd in de bovengemiddelde opbrengsten. Embedded opties in Preferreds zijn er in vele varianten; de meest voorkomende zijn calls, stemrechten, cumulatieve opties waarbij onbetaalde dividenden worden opgebouwd indien niet betaald, conversie- en ruilopties.

 Het komt neer op

Beschouw dit als een kort overzicht van de soorten ingebedde opties die in obligaties worden gebruikt, aangezien er een complete reeks handboeken en online bronnen is die de details en nuances beslaan. Zoals vermeld, bezitten de meeste beleggers een soort ingebedde optie en zijn ze zich er misschien niet eens van bewust. Ze kunnen een opvraagbare langetermijnobligatie bezitten of eigen beleggingsfondsen hebben met blootstelling aan honderden van deze opties.

De sleutel tot het begrijpen van ingebedde opties is dat ze zijn gebouwd voor specifiek gebruik en onafscheidelijk zijn van hun hostbeveiliging, in tegenstelling tot derivaten die de onderliggende beveiliging volgen. gewone vanille obligatie en een obligatie met de ingesloten optie is de prijs voor het nemen van een van die posities. Als u deze basistool eenmaal onder de knie heeft, kan elke ingesloten optie worden begrepen.