Definitie van incidentiepercentage
Wat is de incidentie?
De incidentie is een maatstaf voor de frequentie waarmee een gebeurtenis, zoals een ziekte of ongeval, plaatsvindt gedurende een bepaalde tijdsperiode. Incidentie of ‘incidentie’ wordt numeriek gedefinieerd als het aantal nieuwe gevallen van een ziekte binnen een bepaalde periode, in verhouding tot het aantal mensen dat risico loopt op de ziekte.
Wanneer de noemer de som is van de persoonstijd van de risicopopulatie, staat dit ook bekend als de incidentie-dichtheid of de persoon-tijd-incidentie. Het gebruik van persoonstijd in plaats van alleen tijd behandelt situaties waarin de hoeveelheid observatietijd van persoon tot persoon verschilt, of wanneer de risicopopulatie varieert met de tijd.
Belangrijkste leerpunten
- De incidentie is een maatstaf voor hoe vaak een gebeurtenis zich in een bepaalde periode kan voordoen.
- Dit tarief biedt de mogelijkheid om op toekomstige incidenten te anticiperen en dienovereenkomstig te plannen.
- De incidentie verschilt van de prevalentie, die de totale opeenstapeling van gevallen meet in plaats van hoe waarschijnlijk een ander geval zal optreden.
Incidentiecijfers verklaard
De incidentie wordt doorgaans uitgedrukt als het aantal gevallen per persoonsjaar observatie. Alleen nieuwe gevallen worden in aanmerking genomen bij het berekenen van de incidentie, terwijl gevallen die eerder zijn gediagnosticeerd, worden uitgesloten. De maatstaf voor de “populatie in gevaar” wordt gewoonlijk verkregen uit censusgegevens.
Uit de incidentie kunnen verschillende inzichten worden gehaald. Naast informatie over het aantal nieuwe gevallen van een ziekte of ander incident dat zich binnen een gemeenschap heeft voorgedaan, geeft het ook een momentopname van veranderingen in de progressie van de ziekte binnen een populatie in de loop van de tijd en is het dus een zeer belangrijke maatstaf voor het volgen van chronische infectieziekten. ziekten zoals tuberculose en malaria. De incidentie maakt het ook mogelijk om vergelijkingen te maken over de incidentie van ziekten bij sterk verschillende populaties.
In het geval dat de incidentie geen betrekking heeft op een ziekte, kan deze betrekking hebben op andere onderwerpen, zoals verhinderingen of wanbetaling.
De incidentie kan verder worden gecategoriseerd op basis van verschillende kenmerken, zoals ras, geslacht of leeftijd.
Voorbeeld uit de praktijk van incidentie
Een provincie in de VS met een bevolking van 500.000 kan bijvoorbeeld in 2013 20 nieuwe gevallen van tuberculose (tbc) hebben gehad, met een incidentie van vier gevallen per 100.000 personen. Dit is hoger dan de incidentie van tbc in de hele VS, waar in 2013 9.852 nieuwe tbc-gevallen werden geregistreerd, met een incidentie van drie gevallen per 100.000 personen.
Als voorbeeld van het bepalen van trends met behulp van incidentiecijfers, overweeg dan een onderzoek naar longkankerpercentages dat in januari 2014 is gepubliceerd door de Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Uit de studie bleek dat dankzij inspanningen op het gebied van tabaksontmoediging de incidentie van longkanker tussen 2005 en 2009 met 2,6 per jaar onder mannen is gedaald, van 87 naar 78 gevallen per 100.000 mannen; de incidentie van longkanker bij vrouwen daalde met 1,1 per jaar, van 57 naar 54 gevallen per 100.000 vrouwen.
Incidentie versus prevalentie
Incidentie moet niet worden verward met “prevalentie”, dat het aantal gevallen van een aandoening of ziekte in een populatie op een bepaald tijdstip meet. Incidentie meet iets gedurende een bepaalde tijdsperiode. Prevalentie is de totale opeenstapeling van incidenten over een bepaalde periode.
De incidentie van gedwongen verkopen van leningen is bijvoorbeeld het aantal gedwongen leningen gedurende een bepaalde periode. De prevalentie is het totale aantal, dus alle incidenten opgeteld. Hoewel de incidentie het mogelijk maakt het risico van het oplopen van een ziekte te beoordelen, laat de prevalentie zien of de ziekte wijdverspreid is of niet.