Verzekeringsconsortium
Wat is een verzekeringsconsortium?
Een verzekeringsconsortium is een groep bedrijven of organisaties die samenwerken om verzekeringsdekking te bieden. Door samen te werken ontstaan schaalvoordelen en grotere efficiëntie, aangezien de groepen die deel uitmaken van het consortium de administratiekosten kunnen spreiden en betere kortingen kunnen krijgen door het volume.
Belangrijkste leerpunten
- Een verzekeringsconsortium is een groep bedrijven of organisaties die samenwerken om verzekeringsdekking te bieden.
- Door samen te werken ontstaan schaalvoordelen en grotere efficiëntie, waardoor het mogelijk wordt om administratiekosten te spreiden en betere kortingen te krijgen door volume.
- Dit is vooral gunstig voor ziektekostenverzekeringen, waar de kosten de afgelopen decennia enorm zijn gestegen.
- Er zijn twee hoofdtypen verzekeringsconsortia: volledig verzekerde consortia en zelf gefinancierde consortia.
Een verzekeringsconsortium begrijpen
Insurance consortia zijn te vinden in zowel de private als de publieke sector. Ze stellen groepen die doorgaans zelf zouden financieren of commerciële polissen zouden kopen, in staat om middelen te bundelen om betere tarieven te verkrijgen.
Dit is vooral belangrijk bij een ziektekostenverzekering. De zorguitgaven zijn de afgelopen decennia snel gegroeid, waardoor bedrijven en organisaties gedwongen zijn een groter deel van hun budget te besteden aan verzekeringen, waarbij geld wordt overgeheveld dat in plaats daarvan zou kunnen worden besteed aan groeimotoren.
Verzekeringsconsortia worden over het algemeen bestuurd door een raad van bestuur (B of D) die meerdere keren per jaar bijeenkomt – meestal elk kwartaal. De aard van het bestuur hangt af van het type consortium. Waar mogelijk zullen stemgerechtigde leden van elk deelnemend bedrijf of organisatie aanwezig zijn, waardoor elke vertegenwoordiger een stem krijgt.
Meestal wordt ook een administrateur in dienst genomen, eventueel van een derde partij, om de dagelijkse taken van de consortia te vervullen.
Soorten verzekeringsconsortium
Verzekeringsconsortia kunnen verschillende vormen aannemen.
Volledig verzekerd consortium
Een volledig verzekerd consortium koopt een contract van een verzekeringsmaatschappij die verantwoordelijk is voor het innen van premies en het beheer van het plan.
Zelf gefinancierd consortium
Een zelf gefinancierd consortium daarentegen bundelt financiële middelen van lidorganisaties om claims te dekken. Het int premies en beheert ook zelf het plan.
Belangrijk
Om zichzelf te beschermen tegen ernstige claims, koopt een zelf gefinancierd consortium doorgaans een verzekeringspolis om verliezen boven een bepaalde limiet te dekken.
Voorbeeld van een verzekeringsconsortium
Een schooldistrict heeft meerdere jaren te maken gehad met snel stijgende premies en heeft als gevolg daarvan moeite om hetzelfde dekkingsniveau voor zijn werknemers te behouden. Het heeft de keuze om meer uit te geven aan verzekeringen, de dekking terug te schroeven of de hogere premies door te berekenen aan werknemers in de vorm van hogere eigen bijdragen.
Andere schooldistricten in de staat kampen met soortgelijke problemen. In plaats van uitkeringen te veranderen, bundelen de schooldistricten fondsen om ziektekostenverzekeringen aan te schaffen.
Meer specifiek vormden de Ohio Municipal League (OML) en South Central Ohio Insurance Consortium (SCOIC) in 2017 een partnerschap om een verzekeringsconsortium te creëren. Het consortium heet het South Central Ohio Insurance Consortium.
Beperkingen van een verzekeringsconsortium
Er zijn veel voordelen verbonden aan het lidmaatschap van een verzekeringsconsortium, evenals een handvol kanttekeningen. Een opmerkelijk nadeel is het risico dat een zelf gefinancierd consortium de claims die het verantwoordelijk is voor het betalen plotseling hoger vindt dan de premies die het geïncasseerd zijn.
In dit soort scenario’s kan het consortium een financieel verlies boeken en moeite hebben om het hoofd boven water te houden. Het vooruitzicht van een sterke schommeling in te betalen claims betekent dat het kopen van een aanvullende stop-loss-verzekering, die het bedrag dat het zelf gefinancierde consortium moet betalen, een limiet vormt, een noodzakelijke extra kostenpost is.
Een andere mogelijke belemmering is de wettelijke verplichting om een reservefonds aan te houden. Deze fondsen zijn nodig om ervoor te zorgen dat er voldoende contanten beschikbaar zijn om onverwachte verliezen te dekken. Soms kunnen toezichthouders echter buitensporig streng zijn en eisen dat een schijnbaar onredelijk bedrag opzij wordt gezet.
Speciale overwegingen
In de afgelopen jaren hebben verzekeringsconsortia zich verenigd om nieuwe technologieën toe te passen die lagere kosten voor leden bieden. Een voorbeeld is blockchain. De technologie voor het bijhouden van gegevens achter het Bitcoin netwerk is in staat om een bron van gemakkelijk te delen gegevens te creëren die grotendeels vrij is van discrepanties in de informatie en de noodzaak van afstemming.
Verwacht wordt dat de markt voor blockchain in ziektekostenverzekeringen zal groeien met een samengesteld jaarlijks groeipercentage (CAGR) van meer dan 70% tussen 2020 en 2027.
Volgens Research And Markets zal de markt voor blockchain in ziektekostenverzekeringen naar verwachting het snelst groeien in alle applicaties, dankzij het vermogen om de IT- en operationele kosten in verzekeringsprocessen te verlagen en zorggerelateerde fraude die de industrie miljarden kost, uit te bannen. dollars per jaar.
Hierdoor kunnen ze de premiegroei door schaalgrootte indammen, aangezien ze het risico over een groter aantal medewerkers kunnen spreiden. Door samen te werken, kunnen de schooldistricten ook de kosten van het beheer van de verzekeringsplannen verlagen door de inkoop en monitoringprocessen te centraliseren .