Interbancaire deposito’s
Wat zijn interbancaire deposito’s?
De term interbancaire deposito verwijst naar een overeenkomst tussen twee banken waarbij de ene geld op een rekening bij een andere instelling houdt. De interbancaire deposito regeling vereist dat de Bank van de Holding opent een gevolg om rekening te houden voor de andere. Dit is een grootboekrekening met tegoeden die aan een andere partij moeten worden betaald. In het arrangement is de correspondentbank degene die op de aanbetaling wacht.
Belangrijkste leerpunten
- Een interbancaire deposito is een regeling tussen twee banken waarbij de ene geld op een rekening bij een andere instelling houdt.
- De regeling vereist dat de holdingbank een schuldrekening opent voor de ander.
- De meeste interbancaire handel die op de markt plaatsvindt, is eigendom van banken; banken doen dit tussen en voor elkaar.
Inzicht in interbancaire deposito’s
Interbancaire deposito’s maken deel uit van de interbancaire markt. De interbancaire markt is een systeem dat door banken en andere financiële instellingen wordt gebruikt om valuta’s te verhandelen. Dit systeem sluit kleine beleggers uit personen die effecten kopen en verkopen voor hun persoonlijke rekening in plaats van voor een ander bedrijf of een andere organisatie – en andere, kleinere handelspartijen. De meeste interbancaire handel die op de markt plaatsvindt, is eigendom, wat betekent dat banken dit tussen en voor elkaar doen. Er zijn echter gevallen waarin dit type bankieren plaatsvindt voor grote, institutionele klanten.
Het interbancaire systeem sluit kleinere particuliere beleggers en andere kleine handelspartijen uit.
Op de interbancaire markt lenen en lenen banken onderling geld om de liquiditeit te beheren en te voldoen aan de reserveverplichtingen die toezichthouders aan hen stellen. Een reserveverplichting is de hoeveelheid geld die een bank in hun kluizen moet bewaren. Deposito’s, evenals leningen, behoren tot de vele soorten transacties die plaatsvinden tussen banken die hen helpen aan deze voorwaarden te voldoen. Deze transacties leveren de markt ook veel liquiditeit op.
Wanneer twee banken een regeling treffen voor een interbancaire storting, zet de holdingbank een verschuldigde rekening op voor de corresponderende bank – de instelling die de storting doet. De openstaande rekening is een tegoedrekening, ook wel een te betalen rekening genoemd.
Banken hanteren een speciale rente op deposito’s en kortlopende leningen. Dit tarief staat bekend als het interbancaire tarief. Het interbancaire tarief is afhankelijk van de looptijd, de marktomstandigheden en de kredietwaardigheid van de betrokken instellingen. De Intercontinental Exchange London Interbank Offered Rate (ICE LIBOR) is een referentietarief dat enkele van ’s werelds grootste banken elkaar in rekening brengen voor kortlopende leningen.
Speciale overwegingen
Zoals hierboven vermeld, wordt de bank waarvoor de openstaande rekening wordt aangehouden, de corresponderende bank genoemd. Deze aanwijzing wordt doorgaans aangehouden voor deposito’s die plaatsvinden tussen binnenlandse banken. Maar de voorwaarden veranderen wanneer de correspondentbank een buitenlandse instelling is. In dit geval is de verschuldigde rekening een nostro afgeleid van het woord de onze in het Latijn – rekening van de bank die het deposito aanhoudt. Simpel gezegd, dit is een rekening van een bank in een vreemde valuta bij een andere instelling. Dit is in overeenkomst met een vostro – het Latijnse woord voor de jouwe – rekening van de buitenlandse correspondentbank. Een vostro-rekening is de term die bank gebruikt om rekeningen te beschrijven die andere bedrijven in hun eigen valuta hebben in hun boeken. De correspondentbank noemt zijn rekening bij de holdingbank dus een nostro-rekening, terwijl de holdingbank het een vostro-rekening noemt.
Hier is een voorbeeld om het gemakkelijker te maken om het te begrijpen. Stel dat Bank A een interbancaire storting doet bij Bank B, die zich in een ander land bevindt. De rekening wordt een nostro-rekening genoemd – onze rekening in uw grootboek – bij Bank A, terwijl het een vostro-rekening is of uw rekening bij Bank B.