Rentegevoelige activa
Wat zijn rentegevoelige activa?
Rentegevoelige activa zijn financiële producten waarvan de kenmerken en kenmerken of hun secundaire marktprijs kwetsbaar zijn voor renteschommelingen. De hypotheek met variabele rente is een voorbeeld.
Banken en hun klanten hebben allebei te maken met rentegevoelige activa.
Belangrijkste leerpunten
- Rentegevoelige activa worden winstgevender of minder winstgevend naarmate de rente op leningen stijgt of daalt.
- Als de rente stijgt, verdient een bank meer winst aan hypotheken en andere leningen.
- Als de rente daalt, houdt de consument meer geld en geeft het elders uit.
- De trends in de algemene rentetarieven drijven de economie aan of vertragen deze.
Inzicht in rentegevoelige activa
Wanneer de leentarieven stijgen, kunnen banken meer geld verdienen aan hypotheken en creditcards met aanpasbare rente. Ze kunnen ook meer vragen voor nieuwe leningen, zoals autoleningen en hypotheken met een vaste rente.
De banken kunnen hun winstgevendheid vergroten en tegelijkertijd concurrerend blijven. Consumenten en zakelijke leners voelen de impact. Als de rente stijgt, betalen ze voor al die producten een hogere rente. Het omgekeerde is waar als de rentetarieven dalen. De bank maakt minder winst op hun leningen. Consumenten en bedrijven betalen minder rente en hebben daardoor meer besteedbaar inkomen.
Alle rentetarieven volgen de algemene richting die is vastgesteld door het Federal Reserve Open Market Committee ( FOMC ) wanneer het ongeveer acht keer per jaar bijeenkomt om de toestand van de economie te beoordelen. De gouverneurs kunnen optreden om de economie te vertragen als ze denken dat die te snel groeit, of een boost geven als ze denken dat die moet versnellen.
Rentegevoeligheid treft veel bedrijven buiten het bankwezen. Huizenbouwers en makelaars worden vooral geholpen of gekwetst door renteveranderingen.
Ze bereiken dat door hun “doelstellingen” voor de belangrijkste rentetarieven voor leningen te verhogen of te verlagen, maar het enige tarief dat ze daadwerkelijk kunnen wijzigen, is de discontovoet. Maar net als de discontovoet, zo gaat de Fed Funds Rate, net als de Fed Funds Rate, dus ga ook voor andere kortlopende daggeldrente zoals geldmarkten, BA’s, Commercial Paper en kortlopende cd’s.
Net als de daggeldrente, zo geldt ook de Prime Rate (de beleningsrente die banken aan hun meest betrouwbare klanten in rekening brengen). In eigen land worden de meeste andere rentetarieven afgeleid van de Prime Rate, de Fed Funds Rate of de London Inter-bank Offered Rate ( LIBOR ).
Rentegevoelige activa zijn de financiële producten die het meest worden beïnvloed door veranderingen in de debetrentetarieven.
Andere rentegevoelige bedrijven
Rentegevoelige activa zijn per definitie financiële producten, maar rentegevoeligheid treft veel bedrijven buiten het bankwezen.
Dit zijn voornamelijk bedrijven die afhankelijk zijn van geleend geld, direct of indirect via hun klanten. Huizenbouwers en makelaars zitten bijvoorbeeld in een rentegevoelige sector, vastgoed. Als de tarieven stijgen, blijven consumenten terughoudend met kopen. De detailhandel gedijt echter meestal bij lage rentetarieven. Hun klanten hebben meer te besteden.
Analyse van rentegevoelige activa
Financiële professionals analyseren rentegevoeligheid op verschillende manieren en vanuit verschillende invalshoeken. Deze analyse wordt doorgaans gedaan voor institutionele kredietverstrekkers als een manier om het risico van hun kredietverleningsbeleid te bepalen.
Kredietverstrekkers en bedrijven analyseren ook de rentegevoeligheid van hun investeringsactiva als onderdeel van hun balansrapportage.
Benchmarks die nauwlettend in de gaten worden gehouden voor renteveranderingen zijn onder meer de rente op zesmaands schatkistpapier, de London Inter-bank Offered Rate (LIBOR) en de prime rate van de Federal Reserve. De geïndexeerde tarieven van deze producten zijn de belangrijkste elementen die analisten volgen bij het beoordelen van rentegevoeligheid en die banken gebruiken bij het bepalen van hun tarieven voor verschillende financiële producten.
Omgaan met rentegevoelige activa in beleggingsportefeuilles
De portefeuille van een individuele belegger moet zorgvuldig worden onderzocht in tijden van volatiliteit van de rentetarieven, vooral als ze zwaar belegd zijn in obligaties.
Als de rente stijgt, dalen de obligatiekoersen.
Over het algemeen zouden portefeuillebeheerders die zich concentreren op vastrentende beleggingen, wanneer de rentetarieven stijgen, zich indekken tegen het marktrisico met behulp van derivaten, of mogelijk swappen voor beleggingen met variabele rente. Omgekeerd, als de rentetarieven dalen, kunnen hun portefeuilles worden aangepast om een groter deel van de activa in vastrentende beleggingen op langere termijn te plaatsen, waardoor de hogere inkomsten worden vergrendeld.
Obligaties met variabele rente zijn een type product dat beleggers kunnen overwegen om moeiteloos op de hoogte te blijven van renteveranderingen. Deze obligaties betalen de huidige marktrente.