Jarrow Turnbull-model
Wat is het Jarrow Turnbull-model?
Het Jarrow Turnbull-model is een van de eerste modellen met een gereduceerde vorm voor het bepalen van het kredietrisico. Het model is ontwikkeld door Robert Jarrow en Stuart Turnbull en maakt gebruik van multi-factor en dynamische analyse van rentetarieven om de kans op wanbetaling te berekenen.
Belangrijkste leerpunten
- Het Jarrow Turnbull-model is een kredietrisicomodel dat meet hoe waarschijnlijk het is dat een lener een lening niet nakomt.
- Het model is in de jaren negentig ontwikkeld door financiële professoren en experts Robert Jarrow en Stuart Turnbull.
- Het model is een gereduceerd model en verschilt van andere kredietrisicomodellen door de impact van veranderende rentetarieven of de kosten van lenen op te nemen.
- Modellen met gereduceerde vorm verschillen van structurele kredietrisicomodellering, die de kans op wanbetaling afleidt van de waarde van de activa van een bedrijf.
Inzicht in het Jarrow Turnbull-model
Het bepalen van het kredietrisico, de mogelijkheid van een verlies als gevolg van het niet terugbetalen van een lening door een lener of het niet nakomen van contractuele verplichtingen, is een zeer geavanceerd vakgebied, dat zowel complexe wiskunde als computers met een hoog octaangehalte omvat.
Er zijn verschillende modellen om financiële instellingen te helpen meer grip te krijgen op de vraag of een onderneming haar financiële verplichtingen niet nakomt of niet. Vroeger was het gebruikelijk om tools te gebruiken die het wanbetalingsrisico onderzoeken, voornamelijk door te kijken naar de kapitaalstructuur van een bedrijf.
Het Jarrow Turnbull-model, geïntroduceerd in het begin van de jaren negentig, bood een nieuwe manier om de kans op wanbetaling te meten door ook rekening te houden met de impact van fluctuerende rentetarieven, ook wel bekend als de kosten van lenen.
Het model van Jarrow en Turnbull laat zien hoe kredietinvesteringen zouden presteren bij verschillende rentetarieven.
Structurele modellen versus modellen in gereduceerde vorm
Modellen met een gereduceerde vorm zijn een van de twee benaderingen van kredietrisicomodellering, de andere is structureel. Structurele modellen gaan ervan uit dat de modelleur volledige kennis heeft van de activa en passiva van een bedrijf, wat leidt tot een voorspelbare standaardtijd.
Structurele modellen, vaak ‘Merton’-modellen genoemd, naar de Nobelprijswinnaar-academicus Robert C. Merton, zijn modellen met een enkele periode die hun kans op wanbetaling ontlenen aan de willekeurige variaties in de niet-waarneembare waarde van de activa van een bedrijf. Volgens dit model treden wanbetalingsrisico’s op op de vervaldatum als, in dat stadium, de waarde van de activa van een bedrijf lager is dan de uitstaande schuld.
Mertons structurele kredietmodel werd voor het eerst aangeboden door KMV LLC, een leverancier van kwantitatieve kredietanalysetools, die in 2002, begin jaren negentig, werd overgenomen door Moody’s Investors Service.
Modellen met een gereduceerde vorm zijn daarentegen van mening dat de modelleur in het duister tast over de financiële toestand van het bedrijf. Deze modellen behandelen wanbetaling als een onverwachte gebeurtenis die kan worden beheerst door een groot aantal verschillende factoren die in de markt gaande zijn.
Omdat structurele modellen nogal gevoelig zijn voor de vele aannames die ten grondslag liggen aan hun ontwerp, concludeerde Jarrow dat voor prijsstelling en afdekking modellen met een gereduceerde vorm de voorkeur hebben.
Speciale overwegingen
De meeste banken en kredietbeoordelaars gebruiken een combinatie van structurele en gereduceerde modellen, evenals eigen varianten, om het kredietrisico te beoordelen. Structurele modellen bieden het ingebouwde voordeel dat ze een verband bieden tussen de kredietkwaliteit van een bedrijf en de economische en financiële voorwaarden van het bedrijf zoals vastgelegd in het model van Merton.
Ondertussen gebruiken de Jarrow Turnbull-modellen met beperkte vorm een deel van dezelfde informatie, maar houden ze rekening met bepaalde marktparameters, evenals kennis van de financiële toestand van een bedrijf op een bepaald moment.