Verliesreserve
Wat is een verliesreserve?
Een verliesreserve is een schatting van de aansprakelijkheid van een verzekeraar uit toekomstige claims die hij zal moeten uitkeren. De reserves voor verliezen, die doorgaans bestaan uit liquide middelen, stellen een verzekeraar in staat om claims te dekken tegen verzekeringspolissen die zij onderschrijft. Het schatten van verplichtingen kan een complexe onderneming zijn. Verzekeraars moeten rekening houden met de duur van het verzekeringscontract, het soort verzekering dat wordt aangeboden, de kans dat een claim wordt ingediend en het tijdstip waarop deze snel wordt opgelost. Verzekeraars moeten hun berekeningen van de verliesreserve aanpassen als de omstandigheden veranderen.
Belangrijkste leerpunten
- Een verliesreserve is een boekhoudkundige boeking die een schatting maakt van het bedrag dat een verzekeringsmaatschappij zou moeten betalen voor toekomstige verzekeringsclaims op polissen die zij heeft onderschreven.
- Het berekenen van schadereserves is een moeilijk proces, omdat het een poging is om te raden wanneer en hoeveel claims verschuldigd zijn waarvoor de verzekeringsmaatschappij aansprakelijk zal zijn.
- Regelgeving vereist dat reserves voor verliezen tegen de nominale waarde worden gerapporteerd, terwijl verzekeringsmaatschappijen er de voorkeur aan geven dat ze worden gerapporteerd als een geactualiseerd verlies.
- Het schatten van de juiste verliesreserve is belangrijk voor een verzekeringsmaatschappij, aangezien dit rechtstreeks van invloed is op de winstgevendheid en de solvabiliteit.
- Verliesreserves, indien toegepast op de banksector, staan bekend als voorzieningen voor verliezen op leningen.
Inzicht in een verliesreserve
Wanneer een verzekeraar een nieuwe polis onderschrijft, registreert hij een te ontvangen premie (wat een actief is) en een claimverplichting (wat een verplichting is). De verplichting wordt beschouwd als onderdeel van de onbetaalde verliesrekening, die de verliesreserve vertegenwoordigt.
De verantwoording van schadereserves omvat complexe berekeningen omdat verliezen op elk moment kunnen optreden, ook jaren later. Voor een definitieve schikking van een geschil met een eiser kan bijvoorbeeld een meerjarige rechtszaak nodig zijn, waardoor de fondsen van een verzekeringsmaatschappij over een lange periode zouden leeglopen. Het aanhouden van een toereikend niveau van schadereserves stelt een verzekeringsmaatschappij in een betere financiële positie om claims en eventuele langdurige juridische strijd uit te betalen.
Berekening van een verliesreserve
Het inschatten van de juiste verliesreserve is cruciaal voor een onderneming om haar winstgevendheid en solvabiliteit te behouden. Als een verzekeringsmaatschappij te conservatief is in de berekening van de verliesreserve, zal ze te veel aan de reserve hebben toegewezen, waardoor hun inkomen en het vermogen om activa te beleggen afnemen. Aan de andere kant, als ze te liberaal zijn met hun berekening, zullen ze niet genoeg aan hun reserves hebben toegewezen, wat zou resulteren in boekingsverliezen en mogelijk insolventie voor het bedrijf.
Verzekeraars geven er de voorkeur aan om contante waarde te gebruiken bij het berekenen van claims, omdat het hen in staat stelt om de toekomstige waarde van claimbetalingen te verdisconteren en te beseffen hoeveel ze vandaag moeten reserveren. Het houdt ook rekening met de jarenlange rente die op de reserves is verdiend voordat een claim moet worden uitgekeerd. Dit zou technisch gezien het aansprakelijkheidsbedrag verlagen. Regelgevers eisen echter dat claims worden geregistreerd tegen de werkelijke waarde van het verlies – de nominale waarde ervan. De niet-verdisconteerde schadereserve zal groter zijn dan de verdisconteerde schadereserve. Deze wettelijke vereiste resulteert in hogere gerapporteerde verplichtingen.
Andere gevolgen van verliesreserves
Verliesreserves zijn ook van invloed op de belastingverplichtingen van een verzekeringsmaatschappij. Regelgevers bepalen het belastbaar inkomen van een verzekeraar door de som van de jaarlijkse premies te nemen en eventuele verhogingen van de verliesreserves af te trekken. Deze berekening wordt een verliesreserve-aftrek genoemd. Het inkomen, dat het verzekeringstechnisch inkomen van de verzekeraar is, omvat de aftrek van de verliesreserve plus het inkomen uit investeringen.
Het opnemen van schadereserves in jaarrekeningen kan vaak leiden tot het gebruik van schadereserves voor het egaliseren van inkomsten. Het claimproces kan complex zijn, dus om te bepalen of een verzekeraar verliesreserves gebruikt om inkomsten te vereffenen, moet worden onderzocht hoe de fouten in de verliesreserve van de verzekeraar in verhouding staan tot de beleggingsopbrengsten uit het verleden.
Verliesreserves en leningen
Kredietinstellingen gebruiken ook verliesreserves om hun boeken te beheren, en wanneer ze worden toegepast op de banksector, staan ze bekend als voorzieningen voor verliezen op leningen, die op dezelfde manier werken als verliesreserves voor een verzekeringsmaatschappij.
Neem bijvoorbeeld Bank ABC die voor een bedrag van $ 10.000.000 aan verschillende bedrijven en particulieren heeft geleend. Hoewel Bank ABC heel hard werkt om de mensen aan wie zij leningen verstrekt, te kwalificeren, zullen sommigen onvermijdelijk in gebreke blijven of achterop raken, en over sommige leningen moet opnieuw worden onderhandeld.
Bank ABC begrijpt deze realiteit en schat daarom dat 2% van haar leningen, of $ 200.000, waarschijnlijk nooit zal worden terugbetaald. Deze schatting van $ 200.000 is de reserve voor kredietverliezen van Bank ABC en registreert deze reserve als een negatief getal op het activagedeelte van haar balans.
Als Bank ABC besluit een lening geheel of gedeeltelijk af te schrijven, verwijdert zij de lening van haar activasaldo en verwijdert zij ook het bedrag van de afschrijving uit de reserve voor verliezen op leningen. Het bedrag dat wordt afgetrokken van de reserve kredietverliezen, kan voor Bank ABC fiscaal aftrekbaar zijn.