Negatieve zekerheid
Wat is negatieve zekerheid?
Negatieve zekerheid is een vaststelling door een auditor dat een bepaalde reeks feiten wordt verondersteld nauwkeurig te zijn, aangezien er geen tegenbewijs is gevonden om ze te betwisten. Negatieve zekerheid wordt normaal gesproken door auditors gebruikt in situaties waarin het niet mogelijk is om de juistheid van financiële rapporten positief te bevestigen. Het doel van negatieve zekerheid is te bevestigen dat er geen bewijs van fraude is gevonden of dat juridische boekhoudpraktijken zijn geschonden.
Belangrijkste leerpunten
- Negatieve zekerheid is een bevestiging van een auditor dat bepaalde feiten juist zijn, omdat er geen bewijs van het tegendeel is.
- Wanneer positieve zekerheid (het bewijs van feiten) niet van toepassing is, wordt gebruik gemaakt van negatieve zekerheid.
- Het doel van negatieve zekerheid is om te bevestigen dat er geen fraude of overtredingen zijn geconstateerd.
- Negatieve zekerheid betekent niet dat er geen illegale activiteit heeft plaatsgevonden, maar dat de auditor geen gevallen van illegale activiteit heeft kunnen vinden.
Negatieve zekerheid begrijpen
Negatieve zekerheid ontstaat meestal zonder positieve zekerheid. Een positieve zekerheid van nauwkeurigheid wordt als sterker beschouwd en betekent dat de auditor voldoende werk heeft verricht om te stellen dat de financiële overzichten van een bedrijf op basis van bewijzen een nauwkeurig beeld geven van zijn werkelijke financiële toestand.
Positieve zekerheid is vereist voor bepaalde gecontroleerde financiële verslagen die door beursgenoteerde bedrijven worden vrijgegeven. Aangezien het volledig controleren van een beursgenoteerd bedrijf in overeenstemming met algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) een grote onderneming is, wordt normaal gesproken alleen een positieve verzekering afgegeven wanneer dit wettelijk vereist is.
Negatieve zekerheid wordt meestal afgegeven wanneer een accountant wordt gevraagd om gecertificeerde jaarrekeningen te beoordelen die zijn opgesteld door een andere accountant. In dit geval, aangezien een andere accountant de juistheid van de verklaringen al heeft gecertificeerd, wordt een negatieve assurance vaak als voldoende beschouwd om te bevestigen dat de verklaringen geen onjuistheden van materieel belang bevatten. Negatieve assurance-adviezen worden ook afgegeven wanneer een accountant wordt gevraagd verklaringen te beoordelen die verband houden met de uitgifte van effecten.
Om een negatieve assurance-verklaring af te geven, moet de accountant direct controle-informatie verzamelen en mag hij zich niet baseren op indirecte informatie, dat wil zeggen door een derde partij verstrekte informatie. De procedures die worden gebruikt bij het opstellen van een negatief assurance-oordeel zijn niet zo streng als die welke vereist zijn voor een positief assurance-oordeel.
Het is belangrijk op te merken dat negatieve zekerheid niet aangeeft dat er geen illegale activiteit heeft plaatsgevonden, maar dat de auditor geen gevallen van illegale activiteit heeft kunnen vinden.
Voorbeeld van negatieve zekerheid
Bedrijf ABC huurt een accountantskantoor in om de financiële gegevens vanaf het boekjaar 2019 te bespreken. De accountant die aan de zaak is toegewezen, bekijkt alle boekhoudkundige documenten, waaronder grootboeken, tijdschriften en andere verschillende financiële documenten. De auditor controleert niet elke specifieke invoer, maar kamt alle relevante informatie door. De auditor interviewt vervolgens medewerkers en management over specifieke onderwerpen. Na deze beoordeling stelt de auditor geen gevallen van fraude of boekhoudkundige overtredingen vast. De accountant geeft vervolgens een negatieve zekerheid af die bevestigt dat er geen problemen, fouten of afwijkingen zijn gevonden.