Het Scandinavische model: voor- en nadelen
Zweden, Noorwegen, Finland en Denemarken (samen de Noordse landen) hebben een combinatie van hoge levensstandaard en lage inkomensongelijkheid die de aandacht van de wereld heeft getrokken. In een tijd waarin de groeiende kloof tussen arm en rijk een politieke hot-button is geworden in ontwikkelde landen, wordt de regio die bekend staat als Scandinavië door veel wetenschappers genoemd als een rolmodel voor economische kansen en gelijkheid.
Belangrijkste leerpunten
- Het Scandinavische model omvat de normen die worden gevolgd in Zweden, Noorwegen, Finland en Denemarken.
- Deze landen staan bekend om hun hoge levensstandaard en lage inkomensongelijkheid.
- Het Scandinavische model omvat sociale voordelen zoals gratis onderwijs, gratis gezondheidszorg en gegarandeerde pensioenbetalingen.
Het Scandinavische model
Het Scandinavische model is een term die is bedacht om de unieke combinatie van vrijemarktkapitalisme en sociale voordelen weer te geven die hebben geleid tot een samenleving met een scala aan diensten van topkwaliteit, waaronder gratis onderwijs en gratis gezondheidszorg, evenals genereuze, gegarandeerde pensioenen. betalingen voor gepensioneerden.
Deze uitkeringen worden gefinancierd door belastingbetalers en beheerd door de overheid ten behoeve van alle burgers. De burgers hebben een hoge mate van vertrouwen in hun regering en werken in het verleden samen om compromissen te sluiten en maatschappelijke uitdagingen aan te pakken via democratische processen. Hun beleidsmakers hebben gekozen voor een gemengd economisch systeem dat de kloof tussen arm en rijk verkleint door middel van herverdelende belastingen en een robuuste publieke sector met behoud van de voordelen van het kapitalisme.
Het model wordt ondersteund door een kapitalistische economie die creatieve vernietiging aanmoedigt. Hoewel de wetten het voor bedrijven gemakkelijk maken om werknemers te ontslaan en transformatieve bedrijfsmodellen te implementeren, worden werknemers ondersteund door genereuze sociale welzijnsprogramma’s.
Het resultaat is een systeem dat alle burgers gelijk behandelt en arbeidsparticipatie aanmoedigt. Gendergelijkheid is een kenmerk van de cultuur dat niet alleen leidt tot een hoge mate van arbeidsparticipatie van vrouwen, maar ook tot een hoge mate van ouderbetrokkenheid van mannen.
Geschiedenis helpt
Wat zorgt ervoor dat het Scandinavische model werkt? Een combinatie van gedeelde geschiedenis en maatschappelijke ontwikkeling wordt toegeschreven aan een groot deel van het succes ervan. In tegenstelling tot gebieden die zich ontwikkelden rond de vorming van grote boerderijen in eigendom van bedrijven, is de geschiedenis van Scandinavië grotendeels een familiegerichte landbouw.
Het resultaat is een natie van kleine ondernemende ondernemingen die worden geleid door burgers die voor dezelfde reeks uitdagingen staan. Oplossingen die een lid van de vereniging ten goede komen, zullen waarschijnlijk alle leden ten goede komen. Deze collectieve mentaliteit resulteert in een burgerij die vertrouwen heeft in de overheid, omdat de overheid wordt geleid door burgers die programma’s willen maken waar iedereen baat bij heeft.
Dienovereenkomstig kozen de burgers er vrijwillig voor om hogere belastingen te betalen in ruil voor voordelen die zij en hun gezinsleden zullen genieten. Het resultaat zijn publiek gefinancierde diensten, zoals gezondheidszorg en onderwijs, die van dermate hoge kwaliteit zijn dat het bedrijfsleven geen reden heeft om deze diensten aan te bieden of ruimte heeft om deze te verbeteren. Deze mentaliteit bleef intact toen de kapitalistische ondernemingen zich ontwikkelden.
Uitdagingen van het Scandinavische model zijn onder meer een vergrijzende bevolking en een toename van immigranten.
Uitdagingen
Het Scandinavische model wordt geconfronteerd met enkele opmerkelijke druk om de duurzaamheid ervan. Twee van de grootste problemen zijn de vergrijzing en de toestroom van immigranten. In termen van een vergrijzende bevolking is een groot aantal jonge belastingbetalers en een kleinere populatie oudere ingezetenen die diensten ontvangen het ideale scenario. Aangezien het bevolkingssaldo de andere kant op verschuift, zijn uitkeringsverlagingen een waarschijnlijke uitkomst.
Gelukkig voor hun burgers hebben de Noordse naties gewillig een pad gekozen naar meer gelijkheid voor alle burgers en hebben ze laten zien dat ze door hun politieke verschillen heen kunnen werken voor het grotere goed van allen.
In termen van immigratie trekt Scandinavië een opmerkelijke toestroom van nieuwkomers aan die genereuze publieke voordelen willen genieten. Deze nieuwkomers komen vaak uit landen die geen lange, gedeelde geschiedenis hebben in het nemen van beslissingen namens het algemeen welzijn. Hoewel autochtone Scandinaviërs doorgaans een hoge mate van participatie in de beroepsbevolking hebben als onderdeel van hun collectieve beslissing om de voorzieningen die hun samenleving biedt,te ondersteunen, delen immigranten deze visie niet altijd. Deze nieuwkomers vormen een aanzienlijke belasting voor het systeem en zouden uiteindelijk kunnen leiden tot de ondergang ervan.
Andere zorgen
Twee andere zorgen zijn onder meer dat autochtone burgers profiteren van het genereuze uitkeringsstelsel en de impact van slechte mondiale economische omstandigheden. Nogmaals, de cultuur van samenwerking en een gedeeld belang bij een sterk sociaal vangnet heeft deze landen in staat gesteld hun voordeel programma’s aan te passen en door te gaan met een breed scala aan diensten te leveren, zelfs in de nasleep van de Grote Recessie.
Een model voor andere landen?
Het Scandinavische model heeft veel aandacht getrokken van andere landen. Veel mensen vragen zich af of het een sjabloon biedt voor kleinere landen waar burgers homogener zijn in termen van hun mening en ervaringen, maar toch in armoede of onderdrukking leven als gevolg van het marxistische overheidsbeleid.
Anderen geloven dat dit een model biedt voor de hervorming van het ongecontroleerde kapitalisme dat opmerkelijke inkomensongelijkheid en dramatische verschillen tussen de kwaliteit van leven tussen de rijken en de armen in welvarende landen heeft gecreëerd. Zittend tussen de gecontroleerde economie van marxistische regimes en het ongecontroleerde kapitalisme aan de andere kant van het spectrum, wordt het Scandinavische model soms ‘de derde weg’ genoemd.
Politiek en controverse
Het Scandinavische model heeft buiten Scandinavië voor nogal wat controverse gezorgd. Veel mensen in landen die opereren volgens wat vaak wordt aangeduid als ‘het Amerikaanse model’ van kapitalistisch ondernemen, zien het Scandinavische model als een aantrekkelijk alternatief voor het ‘winner-take-all’-merk van kapitalisme dat heeft geresulteerd in armoede, een gebrek aan betaalbare kwaliteitsgezondheidszorg. zorg en onderwijs, een verslechterend sociaal vangnet, een gebrek aan pensioenzekerheid, enorme schandalen op de financiële markten en enorme inkomensongelijkheid.
Deze critici van het Amerikaanse model wijzen erop dat openbare diensten, zoals onderwijs en door de overheid beheerde programma’s in Amerika, van slechte kwaliteit zijn, en dat de rijken toegang hebben tot veel betere middelen dan de armen en dat de implementatie van het Scandinavische model een oplossing zou kunnen bieden. deze problemen.
Critici
Tegenstanders van het Scandinavische model bekritiseren de hoge belastingen, de hoge mate van overheidsingrijpen en het relatief lage bruto binnenlands product en productiviteit, en merken op dat deze allemaal de economische groei beperken. Ze wijzen erop dat het Scandinavische model activa herverdeelt, de hoeveelheid geld die beschikbaar is voor persoonlijke uitgaven en consumptie beperkt en het vertrouwen in door de overheid gesubsidieerde programma’s aanmoedigt.
Het komt neer op
De onwil van marxistische regeringen om veranderingen aan te brengen, betekent waarschijnlijk dat filosofische discussies over de implementatie van het Noordse model precies dat zullen blijven: discussies. Het onvermogen van ontwikkelde landen om verder te gaan dan venijnige politieke retoriek, gekoppeld aan hun gebrek aan gedeelde cultuur als gevolg van geografisch en etnisch diverse bevolkingsgroepen die geen gedeelde ervaringen hebben, zal op dezelfde manier dienen als belemmeringen voor de implementatie van het Noordse model in die landen.
In ieder geval, terwijl buitenstaanders krachtig pleiten voor de sociaal-democratie of tegen zogenaamde verzorgingsstaten, doen de Scandinaviërs zelf helemaal geen moeite om andere naties ertoe te brengen of te dwingen het Scandinavische model over te nemen. Ze lijken eerder tevreden om hun problemen samen op een collectieve manier op te lossen, wat er consequent toe leidt dat ze op het hoogtepunt van wereldwijde enquêtes onder de gelukkigste mensen ter wereld komen te staan.