Rendementscurve voor Treasury

Wat is de rentecurve voor schatkistcurve tijdens de uitvoering?

De lopende rentecurve van schatkistpapier toont grafisch de huidige rendementen versus looptijden van de meest recent verkochte Amerikaanse schatkistcertificaten en is de belangrijkste benchmark die wordt gebruikt bij de prijsstelling van vastrentende effecten.

Inzicht in de lopende rentecurve van Treasury

Simpel gezegd, de lopende rentecurve voor schatkistpapier is de rentecurve van Amerikaanse staatsobligaties die wordt afgeleid met behulp van on-the-run schatkistpapier en hij zet de opbrengsten van deze instrumenten, van vergelijkbare kwaliteit, uit tegen hun looptijden. De on-the-run-rentecurve van Treasury is het tegenovergestelde van de off-the-run-rentecurve van Treasury, die verwijst naar Amerikaanse staatsobligaties, met een bepaalde looptijd, die geen deel uitmaken van de meest recente uitgifte. De rentecurve van de huidige schatkistcurve is minder nauwkeurig dan de rentecurve van de lopende schatkist, aangezien de volatiliteit van de huidige vraag naar het recente aanbod de neiging heeft om tot prijsdistorsies te leiden.

De relevantie van de lopende rentecurve van schatkistpapier ligt in het feit dat deze gewoonlijk wordt gebruikt om vastrentende waarden te waarderen. Zijn vorm wordt echter soms tot meerdere verhoogd. Deze prijsstijging is meestal het gevolg van een grotere vraag van effectenhandelaren die het effect als afdekkingsinstrument willen gebruiken. Deze afdekking kan de rentecurves van staatsobligaties tijdens de looptijd iets minder nauwkeurig maken dan de rentecurves van staatsobligaties buiten de lopende termijn.

De rentecurve van Treasury geeft aan dat er twee belangrijke factoren zijn die de relatie tussen looptijd en rendement bemoeilijken. 

1. De eerste is dat het rendement van on-the-run emissies verstoord is, aangezien deze effecten tegen goedkopere tarieven kunnen worden gefinancierd en daardoor een lager rendement bieden dan zonder dit financieringsvoordeel. 
2. De tweede is dat on-the-run Treasury-uitgiften en off-the-run-uitgiften verschillende herbeleggingsrisico’s met zich meebrengen.

Opbrengstcurve vormen

De typische vorm voor de lopende rentecurve van schatkistpapier is opwaarts gericht naarmate het rendement toeneemt met de looptijd, wat een normale rentecurve wordt genoemd. De vorm van de rentecurve is het resultaat van vraag en aanbod van investeringen in bepaalde segmenten van de curve. 

Als een beleggingsfonds er bijvoorbeeld voor kiest om alleen te beleggen in effecten met een looptijd van 5 tot 10 jaar, zou dat leiden tot hogere prijzen en lagere opbrengsten in het overeenkomstige segment. Als de vraag van kortetermijnbeleggers extreem hoog is, wordt de rentecurve steiler.

Een omgekeerde rentecurve weerspiegelt hogere rentetarieven voor kortere looptijden dan voor langere looptijden. Een omkering van de rentecurve kan soms het gevolg zijn van agressief beleid van de centrale bank. Dit beleid verhoogt tijdelijk de korte rente om de economie te vertragen. Dit wordt echter beschouwd als een afwijking op korte termijn en de verwachting is dat de curve op korte termijn zal terugkeren naar een vlakke of positieve structuur. 

Een vlakke rentecurve, waarbij de korte en de lange rente ongeveer gelijk zijn, gaat normaal gesproken gepaard met een overgangsperiode. In deze periode verschuift de rente van een positieve rentecurve naar een omgekeerde rentecurve of omgekeerd.