Deelnemend beleid

Wat is een deelnemend beleid?

Een deelnemende polis is een verzekeringscontract dat dividenden uitkeert aan de polishouder. Dividenden worden gegenereerd uit de winsten van de verzekeringsmaatschappij die de polis heeft verkocht en worden doorgaans op jaarbasis uitbetaald gedurende de looptijd van de polis. De meeste polissen bevatten ook een laatste of terminale betaling die wordt uitbetaald wanneer het contract afloopt. Sommige deelnemende polissen kunnen een gegarandeerd dividendbedrag bevatten, dat bij aanvang van de polis wordt bepaald. Een deelnemend beleid wordt ook wel een “winstdeling polis” genoemd.

Inzicht in deelnemend beleid

Deelnemende polissen zijn doorgaans levensverzekeringscontracten, zoals een levenslange participatiepolis. Het dividend dat de verzekeringnemer ontvangt, kan op verschillende manieren worden aangewend. Ten eerste kan de verzekeringnemer de dividendopbrengst aanwenden voor de premiebetaling van de verzekering. Ten tweede kan het dividend bij de verzekering worden bewaard als een deposito om rente te genereren, net als bij een gewone  spaarrekening. Ten slotte kan de polishouder de dividendbetaling eenvoudig in contanten ontvangen, net als een dividendbetaling op een aandeel

Beleid inzake deelname versus beleid voor niet-deelname

Verzekeringsmaatschappijen brengen premies in rekening die naar schatting hun uitgaven dekken. Niet-deelnemende premies zijn doorgaans lager dan premies voor deelnemende polissen. Verzekeringsmaatschappijen rekenen op basis van conservatieve prognoses hogere premies aan op deelnemende polissen met de bedoeling het eigen risico terug te betalen. Dit heeft gevolgen voor de fiscale behandeling van het beleid. De IRS heeft de betalingen van de verzekeringsmaatschappij geclassificeerd als een rendement op overtollige premie in plaats van als dividenduitkeringen.

Zo zal een verzekeringsmaatschappij premies baseren op hogere bedrijfskosten en lagere rendementen dan daadwerkelijk wordt verwacht. Door te opereren vanuit conservatieve projecties, kan een verzekeringsmaatschappij zich beter beschermen tegen risico’s. Dit is uiteindelijk beter voor de individuele polishouder, omdat het het insolventierisico van zijn verzekeringsmaatschappij helpt te compenseren, wat resulteert in lagere langetermijnpremies. Deelnemende polissen zijn in wezen een vorm van risicodeling, waarbij de verzekeringsmaatschappij een deel van het risico naar de polishouders verschuift.

Hoewel de rentetarieven, sterftecijfers en kosten die dividendformules op basis van jaar tot jaar wijzigen, zal een verzekeringsmaatschappij dividenden niet zo vaak variëren. In plaats daarvan zullen ze dividendformules periodiek wijzigen op basis van ervaring en verwachte toekomstige factoren. Deze verklaringen zijn van toepassing op hele levensverzekeringen.  De dividendpercentages van universele levensverzekeringen kunnen veel vaker worden aangepast, zelfs maandelijks.

Deelnemende polissen kunnen op de lange termijn minder kosten dan niet-deelnemende polissen. Met beleid voor contante waarde zal het dividend doorgaans toenemen naarmate de contante waarde van het beleid toeneemt. Vanuit het perspectief van de polishouder zijn polissen voor het hele leven in wezen risicovrij omdat de verzekeringsmaatschappij alle risico’s draagt ​​- hoewel bij deelnemende polissen voor het hele leven de verzekeringsmaatschappij enig risico naar de polishouder verschuift.

De vraag of deelnemend beleid superieur is aan niet-deelnemend beleid is echter complex en hangt grotendeels af van individuele behoeften. Een overlijdensrisicoverzekering is over het algemeen een niet-participerende polis met lage premies. Het kan passen bij de vereisten van een persoon die geïnteresseerd is in het voorzien van minder betalingen voor zijn begunstigden. Maar individuen die geïnteresseerd zijn in het verdienen van regelmatig dividend uit hun polis tijdens hun leven, kunnen kiezen voor een deelnemend beleid.

Met een deelnemende polis kunt u als polishouder delen in de winst van de verzekeringsmaatschappij. Het staat ook bekend als een beleid met winstoogmerk. Bij niet-deelnemende polissen worden de winsten niet gedeeld en worden er geen dividenden uitgekeerd aan de polishouders.

Onderlinge maatschappijen kunnen alleen deelnemende polissen uitgeven, waardoor een deel van de premies van het bedrijf kan worden uitbetaald in de vorm van polisdividenden als restitutie, waardoor die fondsen niet als inkomen belastbaar zijn.