Positieve vlinder
Wat is een positieve vlinder?
Een positieve vlinder is een niet-parallelle verschuiving van de rentecurve die optreedt wanneer de korte en lange rentetarieven met een grotere omvang omhoog gaan dan de middellange rentetarieven. Deze verschuiving vermindert effectief de algehele kromming van de rentecurve.
Een positieve vlinder kan worden vergeleken met een negatieve vlinder, en moet niet worden verward door de optiestrategie die bekend staat als een lange vlinder.
Belangrijkste leerpunten
- Een positieve vlinder doet zich voor wanneer er een niet-gelijke verschuiving in een rentecurve plaatsvindt die wordt veroorzaakt doordat de lange- en korte-termijnopbrengsten sterker stijgen dan de middellange-termijnopbrengsten.
- Een vlinder suggereert een “verdraaiing” van de rentecurve, waardoor er minder kromming ontstaat.
- Een gebruikelijke strategie voor het verhandelen van obligaties wanneer de rentecurve een positieve vlinder vertoont, is om de “buik” te kopen en de “vleugels” te verkopen.
Positieve vlinders begrijpen
De rentecurve is een visuele weergave die de opbrengsten van obligaties van vergelijkbare kwaliteit uitzet tegen hun looptijden, variërend van de kortste tot de langste. De rentecurve toont de rendementen van obligaties met looptijden van 3 maanden tot 30 jaar en stelt beleggers dus in staat om in een oogopslag de rendementen te vergelijken die worden geboden door kortlopende, middellange en langlopende obligaties.
Het korte uiteinde van de rentecurve op basis van de korte rente wordt bepaald door de verwachtingen voor het beleid van de Federal Reserve (Fed); het stijgt wanneer verwacht wordt dat de Fed de rente verhoogt en daalt wanneer de rente naar verwachting wordt verlaagd. Het lange uiteinde van de rentecurve wordt daarentegen beïnvloed door factoren zoals de vooruitzichten voor inflatie, vraag en aanbod van beleggers, economische groei, institutionele beleggers die grote blokken vastrentende waarden verhandelen, enz.
In een normale renteomgeving loopt de curve van links naar rechts op, wat wijst op een normale rentecurve. De rentecurve verandert echter wanneer de heersende rentetarieven op de markten veranderen. Wanneer de rendementen op obligaties met dezelfde grootte veranderen over de looptijd heen, noemen we de verandering een parallelle verschuiving. Als alternatief, wanneer de opbrengsten veranderen in verschillende groottes over looptijden, is de resulterende verandering in de curve een niet-parallelle verschuiving.
Een niet-parallelle verandering in rentetarieven kan leiden tot een negatieve of positieve vlinder, dit zijn termen die worden gebruikt om de vorm van de curve te beschrijven nadat deze is verschoven. De connotatie van een vlinder wordt gegeven omdat de tussenliggende volwassenheidssector wordt vergeleken met het lichaam van de vlinder en de korte en lange volwassenheidssectoren worden gezien als de vleugels van de vlinder.
Positieve versus negatieve vlinders
De negatieve vlinder doet zich voor wanneer de korte en lange rente sterker dalen dan de middellange rente, waardoor de bult in de curve wordt geaccentueerd. Omgekeerd treedt een positieve vlinder op wanneer de korte en lange rentetarieven sneller stijgen dan de middellange rentetarieven.
Anders gezegd, de middellange rentetarieven stijgen in een lager tempo dan de korte en lange rentetarieven, waardoor een niet-parallelle verschuiving in de curve ontstaat die de curve minder krom maakt, dat wil zeggen minder krom. Stel bijvoorbeeld dat de rendementen op eenjarige schatkistpapier (T-bills) en 30-jarige schatkistcertificaten (T-obligaties) met 100 basispunten (1%) omhoog gaan. Als in dezelfde periode de rente van 10-jaars schatkistpapier (T-notes) gelijk blijft, zal de convexiteit van de rentecurve toenemen.
De buik van de vlinder kopen
Een gebruikelijke strategie voor het verhandelen van obligaties wanneer de rentecurve een positieve vlinder ondergaat, is om de “buik” te kopen en de “vleugels” te verkopen. Dit betekent simpelweg dat binding handelaren verkopen de relatief lagere rente op korte en lange termijn obligaties (de vleugels) van de yield curve en tegelijkertijd koopt de relatief hogere opbrengst tussenproduct bindingen (buik). Op deze manier zullen traders proberen hun blootstelling aan de looptijd van obligaties die niet parallel lopen te egaliseren en hopen ze te profiteren van een terugkeer naar de normale vorm van de rentecurve.
In werkelijkheid zullen obligatiehandelaren veel variabelen in overweging nemen bij het strategisch bepalen van koop- en verkooporders, inclusief de gemiddelde vervaldatum van obligaties in hun portefeuille. Maar de vorm van de rentecurve is niettemin een belangrijke indicator.