Quasi-reorganisatie

Wat is een quasi-reorganisatie?

Een quasi-reorganisatie is een relatief obscure voorziening volgens algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP), die stelt dat een bedrijf onder bepaalde omstandigheden een tekort op de ingehouden winstrekeningkan wegwerkendoor activa, passiva en eigen vermogen op een vergelijkbare manier te herformuleren als een faillissement. De aandeelhouders van een bedrijf moeten ermee instemmen om de boekhoudkundige wijziging toe te staan, die in wezen de boeken van het bedrijf opnieuw instelt alsof een nieuw bedrijf de activa en passiva van het oude bedrijf op zich had genomen.

Een quasi-reorganisatie begrijpen

Hoewel het idee van een quasi-reorganisatie enige hernieuwde belangstelling heeft gekregen, wordt de bepaling in de praktijk nog zelden toegepast. Het idee van een quasi-reorganisatie is voor sommigen aantrekkelijk, aangezien het een idee is van een “nieuwe start” en spannender is voor investeerders dan langzaam weg te graven uit een groot tekort aan ingehouden winsten.

Sommigen voeren ook aan dat quasi-reorganisaties een effectieve methode kunnen zijn om de boekhoudkundige saldi van een onderneming nauwkeuriger te resetten wanneer een ernstige daling van de activawaarde niet voldoende wordt weerspiegeld. Een quasi-reorganisatie blijft echter zeer controversieel, aangezien het niet echt een verandering van de economische realiteit is, maar eerder een methode om boeken gunstiger te laten lijken.

Quasi-reorganisaties kunnen risico’s met zich meebrengen voor kredietverstrekkers of leveranciers die krediet verlenen aan bedrijven die een quasi-reorganisatie hebben ondergaan. Omdat een quasi-reorganisatie de balans van een bedrijf sterker doet lijken, biedt dit troost voor kredietverstrekkers bij het verstrekken van krediet. Als de geldschieters op de hoogte waren van de feitelijke financiële situatie van het bedrijf, zouden ze misschien geen geld uitlenen of tegen een hoger tarief lenen om het feitelijk genomen risico te compenseren. Quasi-reorganisaties vereisen gewoonlijk openbaarmaking in de financiële overzichten, dus kredietverstrekkers moeten ervoor zorgen dat ze op dergelijke items letten.

Voordelen van een quasi-reorganisatie

Veel nieuwe bedrijven werken gedurende meerdere jaren na de oprichting met verlies. Gedurende deze periode legt het verkoopteam contacten, worden medewerkers getraind, processen verbeterd en gestroomlijnd en wordt naamsbekendheid gecultiveerd. Tegen de tijd dat het bedrijf zijn eerste winst maakt, kan er een aanzienlijk tekort zijn ontstaan ​​in de ingehouden winsten. Bovendien zou een langdurige recessie een winstgevend bedrijf kunnen veranderen in een bedrijf met een ingehouden winststekort.

Het is vaak onwettig of door schuldconvenanten verboden om een dividend uitte betalenuit ingehouden winsten terwijl men werkt met een ingehouden winststekort. In dit geval kunnen de kapitaalkosten van het eigen vermogen aanzienlijk stijgen naarmate beleggers meer rendement eisen voor het vermeende risico. Hier kan een quasi-reorganisatie financieel zinvol zijn.

Wanneer een bedrijf een quasi-reorganisatie ondergaat, mag het dividend blijven uitkeren, vermijdt het de kosten en tijd die gepaard gaan met een Chapter 11 faillissement en realiseert het mogelijk belastingvoordelen. Aangezien een quasi-reorganisatie niets doet om het feitelijke operationele aspect van een bedrijf te verbeteren, gaan ze meestal gepaard met andere veranderingen, zoals consolidaties, het elimineren van overmaat en het verbeteren van de efficiëntie.

Doelen van een quasi-reorganisatie

Het belangrijkste doel van een quasi-reorganisatie is om het saldo van de ingehouden winsten op nul te brengen. Ten eerste moeten overgewaardeerde activa worden afgeschreven naar reële waarde met een directe vermindering van de ingehouden winsten. Hoewel dit het tekort tijdelijk vergroot, zal het de toekomstige afschrijvingskosten verlagen. Verplichtingen worden ook herwerkt naar hun reële waarde, waarbij eventuele compensaties ten laste van het ingehouden winststekort gaan.

Zodra activa zijn teruggebracht tot reële waarde, wordt ofwel het extra gestorte kapitaal ofwel de nominale waarde van gewone aandelen verlaagd om de eliminatie van het ingehouden winststekort te compenseren. Bedrijven hebben enige flexibiliteit om te beslissen hoe ze doorgaan met de quasi-reorganisatie;het is mogelijk om de nominale waarde te verlagen, het extra gestorte kapitaal te verhogen en tegelijkertijd de ingehouden winsten op nul te zetten.