Wederzijdse statuten
WAT ZIJN Wederzijdse statuten
Wederzijdse standbeelden verwijst naarwetgeving ter bevordering van de handel die wordt uitgevaardigd tussen twee of meer staten. Met andere woorden, deze statuten verwijzen naar wetten die bepaalde privileges toekennen aan burgers van een staat op basis van het feit dat die staat hetzelfde doet voor de inwoners van de eerste staat.
Wederzijdse statuten opsplitsen
Wederzijdse statuten kunnen worden uitgevaardigd om verschillende economische redenen, bijvoorbeeld om uniforme regels voor regionale bank- of vennootschapsbelasting mogelijk te maken. Deze wetgeving is doorgaans bedoeld om handels- en zakelijke transacties te stroomlijnen.
Een voorbeeld van wederzijdse standbeelden zouden twee aangrenzende staten kunnen zijn diecollegegeld voor studenten uit elke staat toestaan, waardoor een groter aantal studenten de onderwijskansen van de andere staat zou kunnen overwegen. Een ander voorbeeld van wederzijdse statuten zouden twee aangrenzende staten kunnen zijn die identieke wetten inzake vennootschapsbelasting uitvaardigen om te voorkomen dat bedrijven de ene staat tegen de andere spelen. Wederzijdse statuten kunnen ook worden uitgevaardigd om niet-economische redenen, zoals het vaststellen van een uniforme behandeling van milieubescherming of bankpraktijken. De Wet wederzijdse handhaving van ondersteuning is een ander, breder voorbeeld van wederzijdse standbeelden. De Wet inzake wederzijdse handhaving heeft betrekking op samenwerking tussen staten bij de inning van alimentatie voor echtgenoten en kinderen en is aangenomen door een meerderheid van de rechtsgebieden in de VS
Handel aanmoedigen
Het opstellen van wederzijdse standbeelden tussen staten kan de handel bevorderen. Handel is het voeren van handel tussen economische subjecten, zoals de uitwisseling van goederen, diensten of iets anders van waarde tussen bedrijven of entiteiten. Vanuit een breed perspectief houden landen zich bezig met het beheer van de handel op een manier die het welzijn van de burgers verbetert, door banen te creëren en nuttige goederen en diensten te produceren. Om die reden kunnen wederzijdse standbeelden tussen staten die bedrijfsgroei en economische ontwikkeling aanmoedigen, voor beide partijen voordelig zijn.
Handel verwijst over het algemeen naar economische activiteit op een breder, macro-economisch niveau. De verkoop of aankoop van een enkel artikel door een consument wordt bijvoorbeeld gedefinieerd als een transactie, terwijl commercie verwijst naar alle transacties die verband houden met de aan- en verkoop van dat artikel in een economie. De meeste handel wordt internationaal bedreven en vertegenwoordigt het kopen en verkopen van goederen tussen landen, maar kan ook verwijzen naar het kopen en verkopen van goederen tussen staten.
Als ze goed worden beheerd, kunnen commerciële activiteiten de levensstandaard verhogen. Wanneer de handel echter ongereguleerd mag werken, kunnen grote bedrijven te machtig worden en negatieve externe effecten aan de burgersopleggenten behoeve van de bedrijfseigenaren. Om die reden hebben veel regeringen instanties opgericht die verantwoordelijk zijn voor het beheer van de handel, zoals het Ministerie van Handel in de Verenigde Staten.