Herstelpercentage

Wat is het herstelpercentage?

Het terugvorderingspercentage is de mate waarin de hoofdsom en de opgebouwde rente op in gebreke gebleven schuld kunnen worden teruggevorderd, uitgedrukt als een percentage van de nominale waarde. Het terugvorderingspercentage kan ook worden gedefinieerd als de waarde van een effect wanneer het voortvloeit uit wanbetaling of faillissement.

Het terugvorderingspercentage maakt het mogelijk om een schatting te maken van het verlies dat zou ontstaan in geval van wanbetaling, die wordt berekend als (1 – Herstelpercentage). Dus als het terugvorderingspercentage 60% is, is het verlies bij wanbetaling of LGD 40%. Op een schuldinstrument van $ 10 miljoen bedraagt het geschatte verlies als gevolg van wanbetaling dus $ 4 miljoen.

Inzicht in herstelpercentages

De terugvorderingspercentages kunnen sterk variëren, aangezien ze worden beïnvloed door een aantal factoren, zoals het type instrument, bedrijfsproblemen en macro-economische omstandigheden. Het type instrument en de anciënniteit binnen de kapitaalstructuur van het bedrijf behoren tot de belangrijkste bepalende factoren voor het herstelpercentage. Het herstelpercentage is recht evenredig met de anciënniteit van het instrument, wat betekent dat een instrument met een hogere rangorde in de kapitaalstructuur gewoonlijk een hoger herstelpercentage heeft dan een instrument dat lager is in de kapitaalstructuur.

Corporate kwesties zijn onder meer de kapitaalstructuur van het bedrijf, de schuldenlast en het eigen vermogen. Schuldbewijzen uitgegeven door een bedrijf met een lagere schuld in verhouding tot zijn activa, kunnen hogere invorderingspercentages hebben dan een bedrijf met aanzienlijk meer schulden.

Macro-economische omstandigheden omvatten het stadium van de economische cyclus, liquiditeitsverhoudingen en het algemene wanbetalingspercentage. Als een groot aantal bedrijven hun schulden niet nakomt – zoals het geval zou zijn tijdens een diepe recessie – kunnen de herstelpercentages lager zijn dan tijdens normale economische tijden. Standard & Poor’s schatte bijvoorbeeld dat voor alle emittenten die in de moeilijke periode 2008–2010 uit default kwamen, het gemiddelde herstelpercentage voor alle instrumenten 49,5% bedroeg, vergeleken met het gemiddelde van 51,1% over de periode 1987–2007.

Belangrijkste leerpunten

Het invorderingspercentage is het geschatte percentage van een lening of verplichting dat nog aan crediteuren zal worden terugbetaald in geval van wanbetaling of faillissement.
In de kapitaalstructuur van een bedrijf zal het recuperatiepercentage van senior door onderpand gedekte schuld vaak het hoogste recuperatiepercentage hebben, terwijl houders van eigenvermogensinstrumenten vaak een herstelpercentage van bijna nul kunnen verwachten.
Na de golf van wanbetalingen na de financiële crisis van 2008 bedroeg het geschatte invorderingspercentage voor de schuldrente ongeveer 49,5%, lager dan het terugvorderingspercentage van 51,1% dat in het voorgaande decennium werd waargenomen.

Terugvorderingspercentage en kredietverlening

Bij kredietverlening kan het terugvorderingspercentage worden toegepast op contanten die zijn verstrekt via leningen of kredieten en worden teruggevorderd door executie of faillissement. Weten hoe ze een terugvorderingspercentage correct kunnen berekenen en toepassen, kan bedrijven helpen bij het vaststellen van tarieven en voorwaarden voor toekomstige krediettransacties. Als een herstelpercentage bijvoorbeeld lager blijkt te zijn dan verwacht, kunnen kredietverstrekkers de rente op een lening verhogen of de uitbetalingscyclus ervan verkorten om het extra risico beter te beheersen.