Rendement op investering versus intern rendement: wat is het verschil?
Rendement op investering (ROI) versus intern rendement (IRR): een overzicht
Hoewel er veel manieren zijn om beleggingsprestaties te meten, zijn er maar weinig statistieken die populairder en zinvoller zijn dan het rendement op investering (ROI) en het interne rendement (IRR). Bij alle soorten investeringen komt ROI vaker voor dan IRR, grotendeels omdat IRR verwarrender en moeilijker te berekenen is.
Bedrijven gebruiken beide statistieken bij het budgetteren voor kapitaal, en de beslissing om een nieuw project te ondernemen, komt vaak neer op de verwachte ROI of IRR. Software maakt het berekenen van IRR veel eenvoudiger, dus beslissen welke statistiek moet worden gebruikt, komt erop neer dat er rekening moet worden gehouden met extra kosten.
Een ander belangrijk verschil tussen IRR en ROI is dat ROI de totale groei, van begin tot eind, van de investering aangeeft. IRR identificeert het jaarlijkse groeipercentage. De twee cijfers zouden normaal gesproken hetzelfde moeten zijn in de loop van een jaar (met enkele uitzonderingen), maar ze zullen niet hetzelfde zijn voor langere periodes.
Belangrijkste leerpunten
- Return on investment (ROI) en internal rate of return (IRR) zijn prestatiemetingen voor investeringen of projecten.
- ROI komt vaker voor dan IRR, aangezien IRR vaak moeilijker te berekenen is, hoewel software het berekenen van IRR gemakkelijker heeft gemaakt.
- ROI geeft de totale groei aan, van begin tot eind, van een investering, terwijl IRR de jaarlijkse groeisnelheid aangeeft.
- Hoewel de twee cijfers in de loop van een jaar ongeveer hetzelfde zullen zijn, zullen ze niet voor langere tijd hetzelfde zijn.
Rendement op investering (ROI)
Rendement op investering – ook wel het rendement (ROR) genoemd – is de procentuele toename of afname van een investering gedurende een bepaalde periode. Het wordt berekend door het verschil tussen de huidige of verwachte waarde en de oorspronkelijke waarde te delen door de oorspronkelijke waarde en te vermenigvuldigen met 100.
Stel dat u aanvankelijk $ 200 hebt geïnvesteerd en nu $ 300 waard is. De ROI voor deze investering is 50% [((300 – 200) / 200) * 100].
Deze berekening werkt voor elke periode, maar er is een risico bij het evalueren van het investeringsrendement op de lange termijn met ROI – een ROI van 80% klinkt indrukwekkend voor een investering van vijf jaar, maar minder indrukwekkend voor een investering van 35 jaar.
Hoewel ROI-cijfers kunnen worden berekend voor bijna elke activiteit waarin is geïnvesteerd en een resultaat kan worden gemeten, zal de uitkomst van een ROI-berekening variëren afhankelijk van welke cijfers zijn opgenomen als inkomsten en kosten. Hoe langer een beleggingshorizon, hoe uitdagender het kan zijn om inkomsten, kosten en andere factoren, zoals het inflatiepercentage of het belastingtarief, nauwkeurig te projecteren of te bepalen.
Het kan ook moeilijk zijn om nauwkeurige schattingen te maken bij het meten van de geldwaarde van de resultaten en kosten voor projectmatige programma’s of processen. Een voorbeeld is het berekenen van de ROI voor een afdeling Human Resource binnen een organisatie. Deze kosten kunnen op korte termijn moeilijk te kwantificeren zijn, en vooral op de lange termijn, aangezien de activiteit of het programma evolueert en de factoren veranderen. Vanwege deze uitdagingen kan ROI minder zinvol zijn voor langetermijninvesteringen.
Intern rendement (IRR)
Vóór computers namen maar weinig mensen de tijd om IRR te berekenen. De formule voor IRR is de volgende:
Om IRR te berekenen met behulp van de formule, zou men NPV gelijk aan nul stellen en de discontovoet (r) oplossen, wat de IRR is. Vanwege de aard van de formule kan IRR echter niet analytisch worden berekend en moet deze worden berekend met vallen en opstaan of met behulp van software die is geprogrammeerd om IRR te berekenen.
1:12
Het uiteindelijke doel van IRR is om het discontopercentage te identificeren, waardoor de contante waarde van de som van de jaarlijkse nominale kasinstromen gelijk is aan de initiële netto kasuitgaven voor de investering.
Voordat de IRR wordt berekend, moet de belegger de begrippen disconteringsvoet en netto contante waarde (NPV) begrijpen. Beschouw het volgende probleem: een man biedt een investeerder $ 10.000, maar die investeerder moet een jaar wachten om het te ontvangen. Hoeveel geld zou de belegger vandaag optimaal betalen om die $ 10.000 in een jaar te ontvangen?
Met andere woorden, de belegger moet het contante waarde-equivalent van een gegarandeerde $ 10.000 in één jaar berekenen. Deze berekening wordt gedaan door een omgekeerde rentevoet (disconteringsvoet) te schatten die werkt als een achterwaartse tijdswaarde van geldberekening. Als u bijvoorbeeld een disconteringsvoet van 10% gebruikt, zou $ 10.000 in één jaar vandaag $ 9.090,90 waard zijn (10.000 / 1,1).
De IRR is gelijk aan de disconteringsvoet die de NPV van toekomstige kasstromen gelijk maakt aan nul. De IRR geeft het rendement op jaarbasis voor een bepaalde investering aan – hoe ver in de toekomst ook – en een bepaalde verwachte toekomstige cashflow.
Stel dat een investeerder $ 100.000 nodig heeft voor een project, en dat het project naar schatting $ 35.000 aan cashflows per jaar genereert gedurende drie jaar. De IRR is het tarief waartegen die toekomstige kasstromen kunnen worden verdisconteerd tot $ 100.000.
IRR gaat ervan uit dat dividenden en kasstromen worden herbelegd tegen de disconteringsvoet, wat niet altijd het geval is. Als het herinvesteringspercentage niet zo robuust is, zorgt IRR ervoor dat een project er aantrekkelijker uitziet dan het in werkelijkheid is. Daarom kan het een voordeel zijn om in plaats daarvan de gewijzigde interne terugkeersnelheid (MIRR) te gebruiken.