Risicoarbitrage
Wat is risicoarbitrage?
Risicoarbitrage, ook wel fusiearbitrage genoemd, is een investeringsstrategie om te profiteren van het verkleinen van de kloof tussen de handelsprijs van de aandelen van een doelwit en de waardering van dat aandeel door de overnemende partij in een voorgenomen overnametransactie. Bij een aandelenfusie houdt risicoarbitrage in dat de aandelen van het doelwit worden gekocht en de aandelen van de overnemende partij short worden verkocht. Deze investeringsstrategie zal winstgevend zijn als de deal wordt voltooid. Is dit niet het geval, dan verliest de belegger geld.
Belangrijkste leerpunten
- Risicoarbitrage is een investeringsstrategie die wordt gebruikt tijdens overnametransacties waarmee een investeerder kan profiteren van het verschil tussen de handelsprijs van de aandelen van het doelwit en de waardering van de overnemende partij van dat aandeel.
- Nadat het overnemende bedrijf zijn voornemen heeft aangekondigd om het doelbedrijf te kopen, daalt de aandelenkoers van de overnemende partij doorgaans, terwijl de aandelenkoers van het doelbedrijf over het algemeen stijgt.
- Bij een aanbod op aandelen zou een belegger in risicoarbitrage aandelen van het doelbedrijf kopen en tegelijkertijd de aandelen van de overnemende partij short verkopen.
- Het risico voor de investeerder in deze strategie is dat de overnamedeal mislukt, waardoor de investeerder verlies lijdt.
Inzicht in risicoarbitrage
Wanneer een fusie- en overnameovereenkomst (M&A) wordt aangekondigd, springt de aandelenkoers van het doelbedrijf naar de waardering die is vastgesteld door de overnemende partij. De overnemende partij zal voorstellen om de transactie op een van de volgende drie manieren te financieren: alle contanten, alle aandelen of een combinatie van contanten en aandelen.
In het geval van alle contanten, zal de aandelenkoers van het doel worden verhandeld in de buurt van of tegen de waarderingsprijs van de overnemende partij. In sommige gevallen zal de aandelenkoers van het doelwit de biedprijs overtreffen omdat de markt kan denken dat het doelwit zal worden ingezet voor een hogere bieder, of de markt kan van mening zijn dat de biedprijs in contanten te laag is voor de aandeelhouders en het bestuur van bestuurders van het doelbedrijf te aanvaarden.
In de meeste gevallen is er echter een spread tussen de handelsprijs van het doelwit net na de aankondiging van de deal en de biedprijs van de koper. Deze spreiding zal zich ontwikkelen als de markt denkt dat de deal niet of helemaal niet zal worden gesloten tegen de biedprijs. Puristen denken niet dat dit risicoarbitrage is, omdat de belegger simpelweg long gaat naar de doelaandelen in de hoop of verwachting dat deze zal stijgen naar of zal voldoen aan de volledig contante biedprijs. Degenen met een uitgebreide definitie van ” arbitrage ” zouden erop wijzen dat de investeerder probeert te profiteren van een prijsverschil op korte termijn.
Risicoarbitrage en aanbiedingen voor alle aandelen
Bij een all-stock bod, waarbij een vaste ratio van de aandelen van de overnemende partij wordt aangeboden in ruil voor uitstaande aandelen van het doel, lijdt het geen twijfel dat risicoarbitrage aan het werk zou zijn. Wanneer een bedrijf zijn voornemen aankondigt om een ander bedrijf over te nemen, daalt doorgaans de aandelenkoers van de overnemende partij, terwijl de aandelenkoers van het doelbedrijf doorgaans stijgt.
De aandelenkoers van de doelonderneming blijft echter vaak onder de aangekondigde acquisitiewaarde. Bij een aanbod op aandelen koopt een “risico-arb” (zoals een dergelijke investeerder in de volksmond wordt genoemd) aandelen van het doelbedrijf en verkoopt tegelijkertijd de aandelen van de overnemende partij. Als de deal is voltooid en de aandelen van het doelbedrijf worden omgezet in de aandelen van het overnemende bedrijf, kan de risico-arb de geconverteerde aandelen gebruiken om zijn shortpositie af te dekken. Het spel van de risico-arb wordt iets gecompliceerder voor een deal waarbij contant geld en aandelen betrokken zijn, maar de mechanica is grotendeels hetzelfde.
Risicoarbitrage kan ook worden bereikt met opties. De investeerder zou aandelen van de aandelen van het doelbedrijf kopen en opties op de aandelen van het overnemende bedrijf plaatsen.
Kritiek op risicoarbitrage
De belegger in risicoarbitrage loopt het grote risico dat de deal wordt afgeblazen of afgewezen door toezichthouders. De deal kan om andere redenen worden afgeblazen, zoals financiële instabiliteit van een van beide bedrijven of een fiscale situatie die het overnemende bedrijf ongunstig acht. Als de deal om wat voor reden dan ook niet plaatsvindt, zou het gebruikelijke resultaat een – potentieel scherpe – daling van de aandelenkoers van het doelwit zijn en een stijging van de aandelenkoers van de toekomstige overnemende partij. Een belegger die long is voor de aandelen van het doelwit en short voor de aandelen van de overnemende partij, zal verliezen lijden.