Risicovrije activa
Wat is een risicovrije activa?
Een risicovrij activum is een activum dat een zeker toekomstig rendement heeft – en vrijwel geen kans op verlies. Schuldverplichtingen uitgegeven door het Amerikaanse ministerie van Financiën (obligaties, bankbiljetten en vooral schatkistpapier) worden als risicovrij beschouwd omdat het “volledige vertrouwen en krediet” van de Amerikaanse overheid ze ondersteunt. Omdat ze zo veilig zijn, ligt het rendement op risicovrije activa zeer dicht bij het huidige rentetarief.
Veel academici zeggen dat als het op beleggen aankomt, niets 100% gegarandeerd kan worden – en dus bestaat er niet zoiets als een risicovrij bezit. Technisch gezien kan dit juist zijn: alle financiële activa brengen een zekere mate van gevaar met zich mee – het risico dat ze in waarde dalen of helemaal waardeloos worden. Het risiconiveau is echter zo klein dat het voor de gemiddelde belegger gepast is om US Treasurys of enige staatsschuld uitgegeven door een stabiele westerse natie als risicoloos te beschouwen.
belangrijkste leerpunten
- Een risicovrij bezit heeft een zeker toekomstig rendement – en vrijwel geen mogelijkheid dat het in waarde zal dalen of helemaal waardeloos zal worden.
- Risicovrije activa hebben over het algemeen een laag rendement, omdat hun veiligheid betekent dat beleggers niet hoeven te worden gecompenseerd voor het nemen van een kans.
- Risicovrije activa zijn gegarandeerd tegen nominaal verlies, maar niet tegen koopkrachtverlies.
- Op de lange termijn kunnen risicovrije activa ook onderhevig zijn aan herbeleggingsrisico’s.
Inzicht in een risicovrije activa
Wanneer een belegger een investering overneemt, wordt er een verwacht rendement verwacht, afhankelijk van de duur dat het actief wordt aangehouden. Het risico blijkt uit het feit dat het werkelijke rendement en het verwachte rendement sterk kunnen verschillen. Aangezien marktschommelingen moeilijk te voorspellen zijn, wordt het onbekende aspect van het toekomstige rendement als risico beschouwd. Over het algemeen duidt een verhoogd risiconiveau op een grotere kans op grote schommelingen, wat zich kan vertalen in aanzienlijke winsten of verliezen, afhankelijk van het uiteindelijke resultaat.
Risicovrije beleggingen worden geacht redelijk zeker te zijn op het voorspelde niveau. Aangezien deze winst in wezen bekend is, is het rendement vaak veel lager om het lagere risico weer te geven. Het verwachte rendement en het werkelijke rendement zijn waarschijnlijk ongeveer hetzelfde.
Hoewel het rendement op een risicovrij actief bekend is, is dit geen garantie voor koopkrachtwinst. Afhankelijk van de duur tot de vervaldatum, kan inflatie ervoor zorgen dat het actief koopkracht verliest, zelfs als de dollarwaarde is gestegen zoals voorspeld.
Risicovrije activa en opbrengsten
Risicovrij rendement is het theoretische rendement dat wordt toegeschreven aan een belegging die een gegarandeerd rendement zonder risico oplevert. De risicovrije rente vertegenwoordigt de rente op het geld van een belegger die zou worden verwacht van een risicovrij actief wanneer het gedurende een bepaalde periode wordt belegd. Beleggers gebruiken bijvoorbeeld gewoonlijk de rente op een Amerikaanse T-factuur van drie maanden als een proxy voor de risicovrije korte termijn.
Het risicovrije rendement is het percentage waartegen andere rendementen worden afgemeten. Beleggers die een effect kopen met een hogere risicomaatstaf dan dat van een risicovrij actief (zoals een Amerikaans schatkistpapier), zullen natuurlijk een hoger rendement eisen, vanwege de grotere kans die ze nemen. Het verschil tussen het behaalde rendement en het risicovrije rendement vertegenwoordigt de risicopremie op het effect. Met andere woorden, het rendement op een risicovrij activum wordt opgeteld bij een risicopremie om het totale verwachte rendement op een investering te meten.
Herbeleggingsrisico
Hoewel ze niet riskant zijn in de zin dat ze waarschijnlijk in gebreke blijven, kunnen zelfs risicovrije activa een achilleshiel hebben. En dat staat bekend als herbeleggingsrisico.
Wil een langetermijninvestering risicovrij blijven, dan moet elke noodzakelijke herinvestering ook risicovrij zijn. En vaak is het exacte rendement mogelijk niet vanaf het begin voorspelbaar voor de gehele duur van de investering.
Stel dat iemand bijvoorbeeld twee keer per jaar in schatkistpapier van zes maanden investeert, waarbij de ene batch naarmate deze ouder wordt, wordt vervangen door een andere. Het risico van het behalen van elke gespecificeerde rentevoet voor de zes maanden die de groei van een bepaald schatkistpapier dekken, is in wezen nihil. De rentetarieven kunnen echter tussen elke herinvestering veranderen. Het rendement op het tweede schatkistpapier dat werd gekocht als onderdeel van het zesmaands herinvesteringsproces is dus mogelijk niet gelijk aan het tarief op het eerste gekochte schatkistpapier; het derde biljet is misschien niet gelijk aan het tweede, enzovoort. In dat opzicht is er op de lange termijn enig risico. Het rendement van elke individuele T-bill is gegarandeerd, maar het rendement over een decennium (of hoe lang de belegger deze strategie ook nastreeft) is dat niet.