Bewaarbewijs
Wat is een bewaarcertificaat?
In de financiële wereld verwijst de term “bewaarcertificaat” naar een juridisch document waarin de economische eigendom wordt vermeld van effecten die door een instelling worden gehouden namens hun eigenaar.
In moderne financiële markten worden dit soort bewaarrelaties vaak gebruikt door beleggers, die vertrouwen op beursvennootschappen en andere tussenpersonen om namens hen activa te kopen, verkopen en veilig op te slaan.
Belangrijkste leerpunten
- Een bewaarcertificaat is een juridisch document dat de eigendom van een effect verduidelijkt.
- Hoewel hun formaat in de loop van de tijd is veranderd, blijven ze een essentiële methode om de chain of custody over financiële activa in stand te houden.
- De meeste particuliere beleggers vertrouwen op beursvennootschappen om hun activa namens hen aan te houden, die activa “op straatnaam” te registreren en de belegger als uiteindelijk gerechtigde te vermelden.
Hoe bewaarcertificaten werken
In het verleden zouden beleggers die hun effecten bij een vertrouwde financiële firma hadden opgeslagen, fysieke certificaten krijgen waarin de aard van de activa die werden opgeslagen en hun status als de uiteindelijk gerechtigde werd beschreven. Tegenwoordig geldt dezelfde juridische relatie nog steeds, behalve dat de certificaten nu digitaal worden bewaard in plaats van als fysieke kopieën.
In het bijzonder is het moderne equivalent van het bewaarcertificaat het contract tussen een makelaarsklant en de makelaarskantoor dat is opgericht voorafgaand aan de creatie van de rekening van de belegger. Door deze overeenkomst wordt duidelijk gemaakt dat alle effecten die door de makelaar namens de belegger worden gekocht en bewaard, het juridische eigendom zijn van die belegger.
Net als beleggers verkrijgen beursvennootschappen ook hun eigen versie van bewaarcertificaten, waarbij ze vaak vertrouwen op externe financiële instellingen voor hun eigen opslagbehoeften. Dit soort custodian-diensten worden gewoonlijk aangeboden door grote banken zoals JPMorgan Chase (JPM ), Citigroup (C ), en The Bank of New York Mellon (BK ).
Belangrijk
Terwijl sommige beleggers voldoening zouden kunnen putten uit het aanhouden van fysieke aandelencertificaten in plaats van ze te bezitten via een beursvennootschap, zou dit extra kosten met zich meebrengen vanwege veilige deposito’s bij de bank en aanvullende verzekeringspremies. Voor de meeste investeerders maken het gemak en de veiligheid van bewaring via beursvennootschappen het in-street name- systeem tot tegenwoordig de geprefereerde manier van eigendom.
Voorbeeld uit de echte wereld van een bewaarplicht
Een van de meest voorkomende voorbeelden van bewaarcertificaten die in moderne financiën worden gebruikt, zijn die welke worden gebruikt doorparticuliere beleggers enkortingsmakelaars. Tegenwoordig worden aandelen die via een beursvennootschap zijn gekocht technisch geregistreerd “op straatnaam”, wat inhoudt dat de naam van de beursvennootschap zelf wordt gebruikt. Desalniettemin blijft het juridische eigendom van die aandelen in handen van de investeerder, omdat de beursvennootschap de investeerder altijd zal vermelden als de uiteindelijk gerechtigde van de aandelen.
Het juiste beheer van bewaarcertificaten is essentieel voor het handhaven van een duidelijke bewakingsketen voor de financiële activa van de wereld. Zonder deze processen zou het onmogelijk zijn om rekening te houden met de bijna onmiddellijke transactiesnelheden die we nu genieten, samen met historisch lage bemiddelingskosten. Om deze redenen worden de procedures die financiële ondernemingen gebruiken bij het opslaan en overdragen van deze certificaten nauwlettend gevolgd doorregelgevende en overheidsinstanties.