Salarisverlaging vereenvoudigd werknemerspensioenplan (SARSEP)

Wat is het salarisverlaging vereenvoudigd pensioenplan voor werknemers?

Salarisvermindering Simplified Employee Pension Plan (SARSEP) was een soort pensioenplan dat ooit werd aangeboden door kleine bedrijven waarmee werknemers premies konden betalen aan individuele pensioenrekeningen (IRA’s) door middel van salarisverlaging. Deze plannen, die niet langer werden uitgegeven, dateren van vóór het wijdverbreide gebruik van 401 (k) -pensioenregelingen.

Inzicht in het salarisverlaging vereenvoudigd werknemerspensioenplan (SARSEP)

Salarisvermindering Simplified Employee Pension Plan (SARSEP) pensioenregelingen werden aangeboden door kleine bedrijven, meestal, met 25 of minder werknemers, die premies vóór belastingen aan individuele pensioenrekeningen toestonden door middel van inhoudingen op het salaris.  SARSEP-plannen waren een waardevol voordeel van de werkgelegenheid, met name voor werknemers van kleine bedrijven voordat de 401 (k) -pensioenregelingen op grote schaal werden ingevoerd. Na degoedkeuringvan de Small Business Job Protection Act van 1996, werden SARSEP’s stopgezet en vervangen door een nieuw type plan, bekend als een Savings Incentive Match Plan for Employees, of SIMPLE-plan. 

EENVOUDIGE plannen bieden meer opties voor zowel werkgevers als werknemers. Kleine bedrijven met maximaal 100 werknemers kunnen bijvoorbeeld deelnemen aan SIMPLE-plannen.  Werkgevers zijn verplicht om jaarlijks een matchingsbijdrage te leveren aan deze regelingen en de werknemersbijdragen worden gecorrigeerd voor inflatie.4

Hoewel er na 1 januari 1997 geen nieuwe SARSEP’s werden gecreëerd, mochten bestaande plannen van kracht blijven en konden bedrijven met actieve SARSEP’s nieuwe werknemers na die datum opnemen in hun bestaande plannen, zolang ze aan bepaalde vereisten blijven voldoen.

Naarmate de tijd verstrijkt, kunnen sommige werkgevers die na 1997 SARSEP’s hebben gehandhaafd, tegen complicaties aanlopen, vooral wanneer ze rekeningen tussen financiële dienstverleners verplaatsen, waardoor sommige werknemers alternatieve wegen moeten bepalen om inkomsten naar hun IRA’s te leiden.

Oorsprong van vereenvoudigde werknemerspensioenen

Decennia lang worden vereenvoudigde werknemerspensioenen (SEP’s) genoemd als een arbeidsvoordeel, waardoor werknemers hun inkomen rechtstreeks van hun salaris kunnen kanaliseren naar een fiscaal aftrekbare pensioenregeling. In veel gevallen zouden werkgevers als extra stimulans een extra bijdrage leveren aan het SEP van een werknemer.

Bij vroege implementaties zouden SEP’s storten op de individuele pensioenrekening van de begunstigde. Toen de 401 (k) -plannen eind jaren zeventig beschikbaar kwamen, werden deze accounts populairder voor werkgevers.

Vernoemd naar de belastingwetgeving die het pensioenplan definieert, functioneert een 401 (k) als uitgesteld belastinginkomen, wat betekent dat er belastingen verschuldigd zijn over het inkomen wanneer het wordt opgenomen. Dit pensioenplan werkt in de veronderstelling dat wanneer het 401 (k) -fonds aan de werknemer wordt uitbetaald, zij de pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt en de positie waarin hun totale belastbare inkomen lager kan zijn. Hoewel een werknemer zijn 401 (k) -rekening doorgaans op een eerdere datum kan laten uitbetalen, wordt deze praktijk ontmoedigd omdat de werknemer dan verantwoordelijk is voor belastingen tegen het huidige tarief.8