Secundaire liquiditeit
Wat is secundaire liquiditeit?
De term secundaire liquiditeit verwijst naar de liquiditeit die afkomstig is van de secundaire markt of een openbare effectenbeurs. Het vertegenwoordigt de waarde van verhandelde effecten, waaronder aandelen, exchange-traded funds (ETF’s) en onderlinge fondsen. Deze vorm van liquiditeit wordt gegenereerd door alledaagse beleggers die hun aandelen aan elkaar of via een market maker verkopen. Aandelen verplaatsen van de primaire markt, waar beursintroducties (IPO’s) plaatsvinden, op de secundaire markt na de institutionele beleggers verkopen hun effecten.
Belangrijkste leerpunten
- Secundaire liquiditeit verwijst naar beleggers die hun aandelen op de secundaire markt verkopen aan kopers op een openbare effectenbeurs.
- Dit type liquiditeit wordt over het algemeen gebruikt door grote investeerders en oprichters om hun belang in een bedrijf te verzilveren.
- Privétransacties kunnen ook secundaire liquiditeit genereren wanneer een investeerder zijn belang verkoopt aan een private equity-fonds of een alternatieve investeerder.
- De uitdagingen rond secundaire liquiditeit zijn onder meer het gebrek aan transparantie en het gebrek aan voldoende marktdeelnemers.
- Kopers en verkopers die deelnemen aan de secundaire markt zijn onder meer de uitgevende onderneming, haar oprichters en werknemers, maar ook particuliere en bestaande investeerders.
Inzicht in secundaire liquiditeit
Secundaire liquiditeit wordt gebruikt door beleggers op de secundaire markt, waar aandelen van eigenaar wisselen tussen kopers en verkopers op een effectenbeurs. Deze aandelen komen beschikbaar nadat grote investeerders en oprichters vanbedrijvenhun aandelenbelangen in een bedrijf hebben verzilverd. Deze deelnemingen worden normaal gesproken verworven tijdens een IPO op de primaire markt.
Dit is hoe het werkt. Wanneer een bedrijf naarde beurs gaat, verkopende overnemende investeringsbank en / of het syndicaat van effectenhandelaren initiële aandelen aan beleggers op de primaire markt, die voornamelijk bestaat uit institutionele beleggers. Deze investeerders willen deze aandelen misschien verkopen aan andere investeerders op de secundaire markt.
Deze markt verwijst doorgaans naar transacties die plaatsvinden op een openbare beurs. Er zijn normaal gesproken meer marktdeelnemers op deze markt dan op de primaire markt. Transacties kunnen ook privé plaatsvinden wanneer een aandeleninvesteerder zijn verbintenis aan een private-equityfonds of een alternatieve investeerder verkoopt. Deze holdings zijn veel minder liquide dan die verworven via openbare beurzen en zijn doorgaans bedoeld om op lange termijn te worden aangehouden.
Secundaire liquiditeit brengt een aantal uitdagingen met zich mee vanuit een regelgevend perspectief. Sommige daarvan omvatten het ontbreken van transparantie en informatie over de financiën, en illiquiditeit of gebrek aan voldoende deelnemers op een secundaire markt om transacties uit te voeren. Secundaire liquiditeit biedt ook niet dezelfde reeks beschermingen die beschikbaar zijn voor beleggers die hun bezit op openbare markten liquideren.
Een liquide secundaire markt is essentieel voor de IPO-markt omdat een grotere belangstelling voor nieuwe effecten wordt gegenereerd door een hogere liquiditeit.
Speciale overwegingen
Er zijn verschillende soorten kopers en verkopers op de secundaire markt en de redenen waarom ze deelnemen, variëren. Hieronder volgt een korte lijst van bepaalde marktdeelnemers en hun motivaties.
Het bedrijf
Het bedrijf achter een aandelenemissie is een van de belangrijkste kopers en verkopers op de secundaire markt. Als verkoper probeert het bedrijf de meeste aandacht te trekken om de omvang van zijn investeerdersbestand te vergroten. Als koper probeert het echter verwatering van aandelen te voorkomen, wat gebeurt wanneer het nieuwe aandelen op de markt uitgeeft, waardoor het eigendom van bestaande aandeelhouders afneemt.
De oprichters van een bedrijf en zijn werknemers kunnen ook tot de belangrijkste verkopers behoren. Ze lossen hun aandelen meestal op om toegang te krijgen tot kapitaal of om hun bezit te diversifiëren.
Retailbeleggers en bestaande beleggers
Deze twee behoren tot de grootste groepen kopers op de markt. Particuliere beleggers kopen aandelen om te beleggen in bedrijven die het potentieel hebben voor de hoogste groei. Bestaande investeerders, of degenen die al aandelen in een bepaald bedrijf hebben, kopen meer aandelen om hun belang in een bedrijf te vergroten.
Voorbeeld van secundaire liquiditeit
Hier is een hypothetisch voorbeeld om te laten zien hoe secundaire liquiditeit werkt. Stel dat de oprichter van een bedrijf dringend geld nodig heeft voor persoonlijk gebruik. Ze kunnen een deel van hun aandelenbezit op de secundaire markt verkopen om het vereiste kapitaal op te halen.
Voorbeeld uit de praktijk van secundaire liquiditeit
Secundaire liquiditeit treedt meestal op bij stijgende waarderingen voor startups. Ride-sharing bedrijf Uber ( UBER ) werd beschouwd als een zeer populaire startup voor de investeringswereld.
Verschillende vroege investeerders, zoals Benchmark Capital en First Round Ventures, hebben in januari 2018 een deel van of al hun belangen in de startup verzilverd. De Japanse private-equityfirmaSoftBank Group kocht hun participaties als onderdeel van haar investering in het bedrijf.