Senior banklening
Wat is een senior banklening?
Een senior banklening is een schuldfinancieringsverplichting die door een bank of vergelijkbare financiële instelling aan een bedrijf wordt verstrekt en vervolgens opnieuw wordt verpakt en aan investeerders wordt verkocht. De herverpakte schuldverplichting bestaat uit meerdere leningen. Senior bankleningen houden wettelijke aanspraken op de activa van de lener boven alle andere schuldverplichtingen.
Omdat het als senior wordt beschouwd ten opzichte van alle andere vorderingen op de lener, zal het in het geval van een faillissement de eerste lening zijn die wordt terugbetaald voordat andere schuldeisers, preferente aandeelhouders of gewone aandeelhouders de terugbetaling ontvangen. Senior bankleningen zijn meestal gedekt door een pandrecht op de activa van de lener.
Belangrijkste leerpunten
- Een senior banklening is een bedrijfslening die is herverpakt tot een bundel bedrijfsleningen die aan investeerders wordt verkocht.
- Senior bankleningen hebben voorrang op alle andere schuldverplichtingen van een lener.
- In het geval van een faillissement worden senior bankleningen betaald vóór andere schuldeisers, preferente aandeelhouders en gewone aandeelhouders, wanneer de activa van de lener worden verkocht.
- Senior bankleningen worden doorgaans gedekt door een pandrecht op de activa van de lener.
- Senior bankleningen worden meestal geleverd met variabele rentetarieven.
- Historisch gezien hebben kredietverstrekkers die senior bankleningen uitgeven, de volledige lening kunnen terugkrijgen wanneer de lener in gebreke is gebleven.
- Leningen van senior banken bieden beleggers doorgaans een hoog rendement en bescherming tegen inflatie
Hoe een senior banklening werkt
Leningen worden vaak gebruikt om een bedrijf van contanten te voorzien om zijn dagelijkse activiteiten of andere kapitaalbehoeften te kunnen voortzetten. De leningen worden over het algemeen gedekt door de inventaris, eigendommen, uitrusting of onroerend goed van het bedrijf als onderpand. Banken nemen vaak de vele leningen die ze verstrekken, herverpakken ze in één schuldverplichting en verkopen ze als een financieel product aan investeerders. De investeerders ontvangen de rentebetalingen dan als het rendement op hun investering.
Omdat senior bankleningen bovenaan de kapitaalstructuur van een bedrijf staan, worden, als het bedrijf faillissement aanvraagt, de gedekte activa doorgaans verkocht en wordt de opbrengst uitgekeerd aan houders van senior leningen voordat een ander type kredietverstrekker wordt terugbetaald.
Historisch gezien heeft de meerderheid van de bedrijven met senior bankleningen die uiteindelijk het faillissement hebben aangevraagd, de leningen volledig kunnen dekken, wat betekent dat de geldschieters / investeerders zijn terugbetaald. Omdat senior bankleningen voorrang hebben in de terugbetalingsstructuur, zijn ze relatief veilig, hoewel ze nog steeds als niet- investment grade activa worden beschouwd, aangezien de bedrijfsleningen in de bundel meestal worden verstrekt aan non-investment grade bedrijven.
Senior bankleningen hebben doorgaans een variabele rentevoet die fluctueert volgens de London Interbank Offered Rate (LIBOR) of andere veelgebruikte benchmarks. Als het tarief van een bank bijvoorbeeld LIBOR + 5% is en LIBOR 3%, is het rentetarief van de lening 8%. Omdat leentarieven vaak maandelijks of driemaandelijks veranderen, kan de rente op een senior banklening met regelmatige tussenpozen stijgen of dalen. Dit percentage is ook het rendement dat beleggers op hun investering zullen maken. Het variabele renteaspect van een senior banklening biedt beleggers bescherming tegen stijgende korte rentetarieven, als bescherming tegen inflatie.
In de terugbetalingsstructuur komt na senior bankleningen, die doorgaans worden geclassificeerd als eerste pandrecht en tweede pandrecht, ongedekte schulden gevolgd door eigen vermogen.
Speciale overwegingen
Bedrijven die senior bankleningen aangaan, hebben vaak een lagere kredietwaardigheid dan vergelijkbare bedrijven, dus het kredietrisico voor de kredietverstrekker is doorgaans groter dan bij de meeste bedrijfsobligaties. Bovendien fluctueren de waarderingen van senior bankleningen vaak en kunnen ze volatiel zijn. Dit was vooral het geval tijdens de financiële crisis van 2008.
Vanwege hun inherente risico en volatiliteit, betalen senior bankleningen de kredietgever doorgaans een hoger rendement uit dan investment-grade bedrijfsobligaties. Omdat de geldschieters er echter zeker van zijn dat ze in geval van insolventie ten minste een deel van hun geld terugkrijgen voor de andere schuldeisers van het bedrijf, leveren de leningen minder op dan hoogrentende obligaties, die een dergelijke belofte niet inhouden.
Investeren in beleggingsfondsen of exchange traded funds (ETF’s) die gespecialiseerd zijn in senior bankleningen, kan zinvol zijn voor sommige beleggers die op zoek zijn naar regelmatig inkomen en die bereid zijn het extra risico en de volatiliteit op zich te nemen. Dit is waarom:
- Vanwege de variabele rente van de leningen, wanneer de Federal Reserve de rente verhoogt, zullen de leningen hogere opbrengsten opleveren.
- Bovendien hebben senior bankleningsfondsen doorgaans een voor risico gecorrigeerd rendement over een periode van drie tot vijf jaar, waardoor ze aantrekkelijk zijn voor redelijk conservatieve beleggers. Wanneer de leningfondsen ondermaats presteren, worden obligaties met een korting op pari verkocht, waardoor het rendement van een belegger toeneemt.
Beleggers kunnen ook enige geruststelling putten uit het feit dat het gemiddelde wanbetalingspercentage van senior bankleningen historisch gezien een relatief bescheiden 3% is.