Solvabiliteitskapitaalvereiste (SCR)
Wat is een solvabiliteitskapitaalvereiste (SCR)?
Een solvabiliteitskapitaalvereiste (SCR) is het totale bedrag aan middelen dat verzekerings- en herverzekeringsmaatschappijen in de Europese Unie (EU) moeten aanhouden. SCR is een formules gebaseerde cijfer gekalibreerd zodat alle kwantificeerbare risico’s worden overwogen, waaronder schade- overnemen; levensverzekering; ziektekostenverzekering; en markt, krediet, operationele en tegenpartijrisico ‘s. Het solvabiliteitskapitaalvereiste dekt zowel bestaande contracten als nieuwe contracten die in de loop van 12 maanden worden verwacht. Het moet minstens één keer per jaar opnieuw worden berekend.
Belangrijkste leerpunten
- Solvabiliteitskapitaalvereisten (SCR) zijn door de EU opgelegde kapitaalvereisten voor Europese verzekerings- en herverzekeringsmaatschappijen.
- De SCR, evenals het minimumkapitaalvereiste (MCR), zijn gebaseerd op een boekhoudkundige formule die elk jaar opnieuw moet worden berekend.
- Er zijn drie pijlers van rapportagevereisten voor de SCR die worden opgelegd door de Solvency II-richtlijn.
Hoe solvabiliteitskapitaalvereisten werken
Solvabiliteitskapitaalvereisten maken deel uit van de Solvency II-richtlijn die de EU in 2009 heeft uitgegeven, een van de meer dan een dozijn bestaande EU-richtlijnen. De richtlijn heeft tot doel de wet- en regelgeving van de 28 EU-leden met betrekking tot de verzekeringssector te coördineren. Als de toezichthouder oordeelt dat het vereiste niet voldoende het risico van een bepaald type verzekering weerspiegelt, kan zij het kapitaalvereiste naar boven bijstellen.
De SCR is vastgesteld op een niveau dat ervoor zorgt dat verzekeraars en herverzekeraars hun verplichtingen jegens polishouders en begunstigden gedurende de volgende 12 maanden kunnen nakomen met een waarschijnlijkheid van 99,5%, wat de kans op financiële ondergang beperkt tot minder dan één keer per 200 gevallen. De formule is modulair opgebouwd, wat inhoudt dat de individuele blootstelling aan elke risicocategorie wordt beoordeeld en vervolgens geaggregeerd.
Drie pijlers van de Solvabiliteit II-richtlijn
De EU Solvency II-richtlijn duidt drie pijlers of niveaus aan voor kapitaalvereisten. Pijler I omvat de kwantitatieve vereisten; dat wil zeggen, het bedrag aan kapitaal dat een verzekeraar zou moeten aanhouden. Pijler II stelt eisen aan de governance, effectief toezicht en risicomanagement van verzekeraars. Pijler III geeft details over openbaarmakings- en transparantievereisten.
Het veeleisende karakter van Solvency II heeft kritiek gekregen. Volgens datadienstverlener RIMES legt de nieuwe wetgeving complexe en aanzienlijke nalevingslasten op voor veel Europese financiële organisaties. Zo meldde 75% van de bedrijven in 2011 dat ze niet in staat waren om aan de rapportagevereisten van Pijler III te voldoen.
Het minimumkapitaalvereiste
Naast de SCR-kapitaalvereiste moet ook een minimumkapitaalvereiste (MCR) worden berekend. Dit cijfer vertegenwoordigt de drempel waaronder een nationale regelgevende instantie zou ingrijpen. De MCR is bedoeld om een niveau van 85% waarschijnlijkheid van toereikendheid over een jaar te bereiken.
Voor regelgevingsdoeleinden moeten de SCR- en MCR-cijfers worden beschouwd als respectievelijk “zachte” en “harde” vloeren. Dat wil zeggen dat er een trapsgewijs interventieproces van toepassing is zodra het kapitaalbelang van de (her) verzekeringsmaatschappij onder de SCR daalt, waarbij de interventie steeds intenser wordt naarmate het kapitaalbelang de MCR nadert. De Solvency II-richtlijn biedt regionale regelgevers verschillende opties om inbreuken op de MCR aan te pakken, waaronder de volledige intrekking van de vergunning voor de verkoop van nieuwe polissen en de gedwongen sluiting van het bedrijf.