Synthetisch termijncontract
Wat is een synthetisch termijncontract?
Een synthetisch termijncontract maakt gebruik van call- en putopties met dezelfde uitoefenprijs en vervaltijd om een compenserende termijnpositie te creëren. Een belegger kan een calloptie kopen / verkopen en een putoptie verkopen / kopen met dezelfde uitoefenprijs en vervaldatum met de bedoeling een regulier termijncontract na te bootsen. Synthetische termijncontracten worden ook wel synthetische termijncontracten genoemd.
Inzicht in synthetisch termijncontract
Synthetische termijncontracten kunnen beleggers helpen hun risico te verkleinen, hoewel beleggers, net als bij het rechtstreeks verhandelen van futures, nog steeds worden geconfronteerd met de mogelijkheid van aanzienlijke verliezen als de juiste risicobeheerstrategieën niet worden geïmplementeerd. Een market maker kan bijvoorbeeld het risico van een long of short forward positie compenseren door een corresponderende short of long synthetische forward positie te creëren.
Een groot voordeel van synthetische termijncontracten is dat een reguliere termijnpositie kan worden gehandhaafd zonder dat tegenpartijen dezelfde soort eisen stellen, inclusief het risico dat een van de partijen afstand doet van de overeenkomst. In tegenstelling tot een termijncontract vereist een synthetisch termijncontract echter dat de belegger een netto optiepremie betaalt bij de uitvoering van het contract.
Belangrijkste leerpunten
- Een synthetisch termijncontract maakt gebruik van call- en putopties met dezelfde uitoefenprijs en vervaltijd om een compenserende termijnpositie te creëren.
- Synthetische termijncontracten kunnen beleggers helpen hun risico te verkleinen.
- Een synthetisch termijncontract vereist dat de belegger een netto optiepremie betaalt bij de uitvoering van het contract.
Hoe de handel werkt
Om bijvoorbeeld een synthetisch lang termijncontract op een aandeel te creëren (ABC-aandeel op $ 60 voor 30 juni 2019):
- Investeerder koopt een call met een uitoefenprijs van $ 60 met vervaldatum op 30 juni 2019.
- Investeerder verkoopt (schrijft) een put met een uitoefenprijs van $ 60 met vervaldatum op 30 juni 2019.
- Als de aandelenkoers op de vervaldatum hoger is dan de uitoefenprijs, zal de belegger, die de call bezit, die optie willen uitoefenen en de uitoefenprijs willen betalen om de aandelen te kopen.
- Als de aandelenkoers op expiratie lager is dan de uitoefenprijs, zal de koper van de put die optie willen uitoefenen. Het resultaat is dat de belegger de aandelen ook zal kopen door de uitoefenprijs te betalen.
In beide gevallen koopt de belegger de aandelen tegen de uitoefenprijs, die was vergrendeld toen het synthetische termijncontract werd gesloten.
Houd er rekening mee dat deze garantie mogelijk kosten met zich meebrengt. Het hangt allemaal af van de uitoefenprijs en de gekozen vervaldatum. Put- en call-opties met dezelfde strike en expiratie kunnen verschillend geprijsd zijn, afhankelijk van hoe ver in het geld of uit het geld de uitoefenprijzen kunnen zijn. Doorgaans eindigen de gekozen parameters met de call-premie die iets hoger is dan de put-premie, waardoor er bij aanvang een nettodebet op de rekening ontstaat.