Belastingen in Californië voor kleine bedrijven: de basis

Eigenaren van kleine bedrijven genieten verschillende duidelijke voordelen van zakendoen in Californië. De staat herbergt verschillende dichtbevolkte, groeiende en dynamische grootstedelijke gebieden, waaronder Los Angeles, San Francisco en San Diego. Deze steden zijn rijp met talent, gelijk met de hogere klasse en rijke inwoners, en ze zijn allemaal de thuisbasis van prestigieuze universiteiten die elke lente en winter nieuwe klassen geschoolde arbeiders uitpompen.

Bovendien is Californië een prettige plek om te wonen. In de meeste delen van de staat zijn de winters niet te koud en de zomers niet te heet of vochtig. De staat biedt diverse landschappen en landschappen, waaronder stranden, woestijnen, bergen en valleien.

Dat gezegd hebbende, Californië is niet allemaal gemakkelijk voor eigenaren van kleine bedrijven. Met name bedrijfsbelastingen in Californië zijn enkele van de meest onderdrukkende van alle staten. Hoge belastingen, in combinatie met de zware zakelijke voorschriften waar Californië ook om bekend staat, hebben ertoe geleid dat veel ondernemers in de 21e eeuw de staat ontvluchtten naar plaatsen die zij beschouwen als vriendelijker operatiegebieden, zoals Texas en Florida.

Onlangs heeft een Californische bedrijfseigenaar dit fenomeen ingekapseld met een staatskaart die hij op sociale media verspreidde; boven op de kaart drukte hij ‘De beste wegen voor ondernemers in Californië’ af en benadrukte vervolgens alle autowegen en snelwegen die de staat uitkwamen.

Dubbele belasting voor kleine bedrijven

Californië heft hoger dan gemiddelde inkomstenbelastingen op zakelijk en persoonlijk inkomen. Dit is echter niet het ergste. Californië is een van de weinige staten die zowel zakelijke als persoonlijke belastingen oplegt aan eigenaren van kleine bedrijven die hun bedrijf opzetten als pass-through-entiteiten, zoals S-corporaties of naamloze vennootschappen (LLC’s).

Bedrijven die zijn gevormd met behulp van deze benamingen, vermijden federale inkomstenbelasting omdat het inkomen dat ze verdienen, wordt doorgegeven aan de bedrijfseigenaren. De federale overheid beschouwt het als dubbele belasting om zowel de bedrijfseigenaren te belasten op het doorgiftebedrag als het bedrijf zelf, dus zij belast alleen de bedrijfseigenaren tegen de tarieven van de personenbelasting. Hoewel de meeste staten dezelfde filosofie volgen, onderscheidt Californië zich als een die deze ondernemers van beide kanten treft.3

Afhankelijk van verschillende factoren, waaronder het netto-inkomen van een pass-through-entiteit en het bedrag aan persoonlijk inkomen dat door de eigenaren uit het bedrijf wordt gehaald, kan deze dubbele belasting die door Californië wordt opgelegd, de belastingdruk van een eigenaar van een klein bedrijf verdubbelen. Aangezien de staat ook zeer hoge kosten voor levensonderhoud heeft, kan de fiscale behandeling van kleine bedrijven in Californië het voor een ondernemer moeilijk maken om zijn onderneming van de grond te krijgen.

Soorten bedrijfsbelastingen in Californië

Californië heft drie soorten inkomstenbelastingen op aan bedrijven: een vennootschapsbelasting, een franchisebelasting en een alternatieve minimumbelasting. Bijna alle bedrijven in de staat zijn onderworpen aan ten minste één van deze belastingen, en soms meer dan één.

De vennootschapsbelasting is van toepassing op bedrijven en LLC’s die ervoor kiezen om als bedrijven te worden behandeld. Dit belastingtarief is een vast bedrag van 8,84%, wat hoger is dan gemiddeld in de VS, en het is van toepassing op het netto belastbaar inkomen uit bedrijfsactiviteiten in Californië.

Bedrijven zijn niet onderworpen aan de franchisebelasting van de staat, maar ze zijn wel onderworpen aan de alternatieve minimumbelasting (AMT) van 6,65%, wat de effectiviteit van een bedrijf beperkt dat uitgaven afschrijft van inkomsten om het vennootschapsbelastingtarief te verlagen.

De franchisebelasting is van toepassing op S-bedrijven, LLC’s, commanditaire vennootschappen (LP’s) en C-bedrijven, die geen positief netto-inkomen verdienen en dus niet onderworpen zijn aan de vennootschapsbelasting, in plaats daarvan de franchisebelasting betalen.

De alternatieve minimumbelasting van 6,65% is gebaseerd op federale AMT-regels en is van toepassing op C-bedrijven en LLC’s die ervoor kiezen om als bedrijven te worden behandeld. Dit is een belasting die bedrijven ervan weerhoudt inkomsten effectief af te schrijven om de vennootschapsbelasting te minimaliseren.

C Bedrijven

C-bedrijven, of traditionele bedrijven, betalen de vennootschapsbelasting van 8,84% of AMT van 6,65%, afhankelijk van of ze aanspraak maken op netto belastbaar inkomen. Een bedrijf met een netto belastbaar inkomen van $ 1 miljoen is bijvoorbeeld 8,84% daarvan, of $ 88.400, aan inkomstenbelasting in Californië verschuldigd.

Bovendien belast de staat aandeelhouders op elk persoonlijk inkomen dat ze uit het bedrijf halen. Als dat inkomen wordt uitgekeerd in de vorm van dividenden, is Californië een bijzonder wrede staat. Het hoogste marginale belastingtarief op dividenden van de staat is met 13,3% een van de hoogste in de VS8

S Bedrijven

S-bedrijven, die vergelijkbare juridische en financiële bescherming bieden als C-bedrijven, maar inkomsten doorgeven aan bedrijfseigenaren, betalen een franchisebelasting van 1,5% van het netto-inkomen. De minimale franchisebelasting is $ 800, zelfs voor S-bedrijven die nul of een negatief netto-inkomen claimen.

Daarom is een S-bedrijf met een netto-inkomen van $ 1 miljoen 1,5% daarvan, of $ 15.000, aan inkomstenbelasting in Californië verschuldigd. Het inkomen van het bedrijf gaat vervolgens over op de eigenaren van het bedrijf, die er inkomstenbelasting over moeten betalen. Californië heeft negen schijven voor persoonlijke inkomstenbelasting, met marginale tarieven van 1% tot 12,3%.

LLC’s

Naamloze vennootschappen betalen ook de franchisebelasting, maar deze wordt anders berekend dan voor S-vennootschappen. In plaats van een vast percentage op basis van het nettoresultaat, worden LLC’s belast tegen vaste bedragen in dollars op basis van bruto-inkomstenniveaus.

Bruto-inkomens tussen $ 250.000 en $ 499.999 betalen een belasting van $ 900. Bruto-inkomens tussen $ 500.000 en $ 999.999 betalen een belasting van $ 2.500. Bruto-inkomens tussen $ 1 miljoen en $ 4.999.999 miljoen betalen een belasting van $ 6.000. Bruto-inkomsten van $ 5 miljoen of meer betalen een belasting van $ 11.790.

Voor bedrijven met minder dan $ 250.000 aan bruto-inkomen is de minimumfranchisebelasting van $ 800 van toepassing. Het netto-inkomen van een LLC gaat door naar de bedrijfseigenaren, die de personenbelasting moeten betalen tegen marginale tarieven van 1% tot 12,3%.

Partnerschappen en eenmanszaken

De fiscale behandeling van partnerschappen is afhankelijk van het specifieke type. Partnerschappen met beperkte aansprakelijkheid (LLP) en LP’s moeten de minimale franchisebelasting van $ 800 betalen, en de bedrijfseigenaren moeten inkomstenbelasting betalen over alle inkomsten die door het partnerschap worden betaald.

Voor vennootschappen onder firma waarbij inkomsten rechtstreeks aan ondernemers worden uitgekeerd, is alleen de personenbelasting van toepassing. Dit is ook het geval bij eenmanszaken.