Onder Rapportage
Wat valt er onder rapportage?
Onder rapportage is een term die de misdaad beschrijft van het opzettelijk rapporteren van minder inkomen of inkomsten dan daadwerkelijk is ontvangen. Bedrijven en particulieren rapporteren voornamelijk hun inkomsten in een poging hun respectieve belastingverplichtingen te vermijden of te verminderen.
Onder aangifte vallen is geen misdrijf zonder slachtoffers. In feite verminderen de miljarden dollars aan belastingderving die wordt veroorzaakt door onderrapportage, de fondsen waarop de federale overheid vertrouwt om de sociale zekerheid, Medicare en tal van andere programma’s te financieren.
Belangrijkste leerpunten
- Onder aangifte valt het opzettelijk crimineel melden van minder inkomsten of opbrengsten dan daadwerkelijk is ontvangen.
- De inkomsten uit belastingverlies die het gevolg zijn van onderrapportage, kunnen uiteindelijk de middelen verlagen die de sociale zekerheid, Medicare en andere federale programma’s nodig hebben om hun uitgaande uitgaven te financieren.
- Onderrapportage kan worden gepleegd door zowel openbare bedrijven als individuele personen.
- Degenen die opzettelijk worden gerapporteerd, kunnen te maken krijgen met fiscale sancties, strafrechtelijke gevolgen of beide.
Inzicht in rapportage
Als een worstelende beursgenoteerde onderneming een scherpe daling van de aandelenkoers ervaart, kan het zelfs lagere inkomsten voor een fiscaal kwartaal rapporteren dan het in die periode daadwerkelijk heeft verdiend. Dit wordt alleen gedaan voor optische doeleinden. De truc is om de inkomsten te verbergen en vervolgens die verborgen cijfers op één hoop te gooien met de inkomsten in het winstoverzicht van het volgende kwartaal, zodat toeschouwers gaan geloven dat het bedrijf is hersteld en er nu veel beter aan toe is.
De opkomst van een succesvoller kwartaal kan investeerders inspireren en uiteindelijk de aandelenkoers van een bedrijf verhogen. Uiteraard is deze vorm van onderrapportage ook een illegale praktijk.
Bedrijven die beursgenoteerd zijn, zijn niet de enige boosdoeners. In de meeste gevallen zijn het meestal zelfstandige aanmelders en degenen die een contant inkomen verdienen, die het meest waarschijnlijk hun inkomen te laag zullen rapporteren. Het primaire doel hier is om de belastingverplichtingen te verminderen en een hoger percentage van het verdiende geld te verdienen.
Loon- en salarismedewerkers rapporteren doorgaans niet hun inkomen, omdat hun inkomsten meestal rechtstreeks aan de IRS worden gerapporteerd door derden, namelijk hun werkgevers.
In de jaren negentig schatte de Internal Revenue Service (IRS) dat maar liefst 84% van de contante fooien, ter waarde van honderden miljoenen dollars per jaar, niet werd aangegeven. En in 2019 onthulde de Amerikaanse belastingdienst dat onder rapportage goed was voor ongeveer $ 352 miljard van de $ 441 miljard aan belastingkloof van de Verenigde Staten – het verschil tussen verschuldigde belastingen en werkelijk betaalde belastingen – in de belastingjaren 2011-2013.
Onderrapportage vertegenwoordigde ongeveer 80% van de belastingkloof in de VS in de belastingjaren 2011-2013.
Gevolgen van onderrapportage
Personen en bedrijven die onder aangifte worden betrapt, kunnen worden onderworpen aan fiscale sancties en in extreme gevallen zelfs strafrechtelijk worden vervolgd.
Het is echter belangrijk om te onthouden dat onder aangifte alleen een misdaad is als overtreders opzettelijk de belastingwet negeren. Als deze actie plaatsvindt als gevolg van nalatigheid of rekenfouten, kan de IRS het onderrapporterende bedrijf of individu bestraffen zonder strafrechtelijke actie tegen die partijen te starten.
Als een serveerster bijvoorbeeld op een avond verstrooid een paar rekeningen achterlaat, in plaats van ze te consolideren met de rest van haar rekening, zal deze daad van nalatigheid waarschijnlijk niet resulteren in strafrechtelijke bestraffing. Alleen als onderzoekers vaststellen dat er opzettelijke belastingontduiking of -fraude heeft plaatsgevonden, loopt die serveerster het risico op een strafrechtelijke veroordeling.