Acceptatiecyclus
Wat is een acceptatiecyclus?
De acceptatiecyclus verwijst naar schommelingen in het verzekeringsbedrijf gedurende een bepaalde periode. Een typische acceptatiecyclus omspant een aantal jaren, aangezien de marktomstandigheden voor het acceptatiebedrijf van hoog naar laag gaan en weer terug naar hoog. Een acceptatiecyclus wordt ook wel een “verzekeringscyclus” genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- De acceptatiecyclus verwijst naar schommelingen in het verzekeringsbedrijf gedurende een bepaalde periode.
- De schommelingen in de acceptatiecyclus bestaan uit marktomstandigheden die van een hoogconjunctuur naar een neergangcyclus gaan en opnieuw.
- De acceptatiecyclus begint met veel concurrenten en lage premies, en na een sterke toename van claims en het aantal insolventies van verzekeringsmaatschappijen neemt de concurrentie af en gaan de premies omhoog.
- Na deze periode betreden netto-toetreders de markt, waardoor de concurrentie toeneemt, waardoor de premies worden verlaagd en de acceptatiecyclus opnieuw begint.
- De acceptatiecyclus is een van de grootste uitdagingen waarmee verzekeringsmaatschappijen worden geconfronteerd en ze proberen deze voortdurend zo goed mogelijk te beheren.
Inzicht in een acceptatiecyclus
De acceptatiecyclus vertegenwoordigt de eb en vloed van zaken tussen zachte en harde verzekeringsmarkten. Aan het begin van een acceptatiecyclus zijn de zaken zwak door toegenomen concurrentie en overtollige verzekeringscapaciteit, waardoor de premies laag zijn. Vervolgens leidt een natuurramp of een andere gebeurtenis tot een toename van het aantal verzekeringsclaims, waardoor minder gekapitaliseerde verzekeraars failliet gaan.
Afnemende concurrentie en lagere verzekeringscapaciteit leiden tot betere verzekeringstechnische voorwaarden voor overlevende verzekeraars, waardoor ze premies kunnen verhogen en een solide winstgroei kunnen realiseren. Naarmate de verzekeringsclaims worden afbetaald en het tij van nieuwe claims afneemt, keren verzekeringsmaatschappijen langzaam terug naar winstgevendheid. Nieuwe verzekeringsmaatschappijen komen dan op de markt en bieden lagere premies en ruimere eisen dan de bestaande bedrijven. De bestaande bedrijven worden dan gedwongen hun eisen te versoepelen om concurrerend te blijven, en de verzekeringscyclus begint opnieuw.
De acceptatiecyclus houdt aan omdat een meerderheid van de verzekeringsmaatschappijen kortetermijnwinsten boven langetermijnstabiliteit plaatsen en verzekeringen verkopen zonder zich zorgen te maken over wat er gebeurt als de zachte markt ophoudt. De enige manier om een verzekeringsmaatschappij effectief te reguleren of te isoleren tegen de effecten van de verzekeringscyclus, is door de winstgevendheid op korte termijn te negeren en zich te concentreren op het sparen van kapitaal. Een verzekeringsmaatschappij kan ook overwegen limieten vast te stellen en geld opzij te zetten voor een rekening van het type “regenachtige dag”. Gedisciplineerde efficiëntie kan een aanzienlijk effect hebben op de financiële stabiliteit van een bedrijf en op de zakelijke vooruitzichten op de lange termijn.
Beheer van een acceptatiecyclus
Zoals bij de meeste conjunctuurcycli, is de acceptatiecyclus een fenomeen dat zeer moeilijk te elimineren is. Het concept is al sinds de jaren twintig een bekend fenomeen en wordt sindsdien als een kernbegrip in de branche behandeld. In 2006 identificeerde verzekeringsgigant Lloyd’s of London het managen van deze cyclus als de grootste uitdaging voor de verzekeringssector en publiceerde een rapport door meer dan 100 verzekeraars te ondervragen over branchekwesties. Als reactie op hun enquête konden ze stappen identificeren om de verzekeringscyclus te beheren.
De meeste waakhondorganisaties in de verzekeringssector zijn van mening dat acceptatiecycli onvermijdelijk zijn vanwege de inherente onzekerheid over het afstemmen van verzekeringsprijzen op toekomstige verliezen. Helaas reageert de sector als geheel niet op de uitdagingen die de acceptatiecyclus met zich meebrengt. De acceptatiecyclus is van invloed op alle soorten verzekeringen behalve levensverzekeringen, waar er voldoende informatie is om het risico te minimaliseren en het effect van de acceptatiecyclus te verminderen.