Waardering Definitie

Wat is waardering?

Waardering is het analytische proces om de huidige (of verwachte) waarde van een actief of een bedrijf te bepalen. Er worden veel technieken gebruikt om een ​​taxatie te doen. Een analist die een waarde aan een bedrijf hecht, kijkt onder meer naar het management van het bedrijf, de samenstelling van de kapitaalstructuur, het vooruitzicht van toekomstige inkomsten en de  marktwaarde van zijn activa.

Fundamentele analyse wordt vaak gebruikt bij de waardering, hoewel verschillende andere methoden kunnen worden gebruikt, zoals het Capital Asset Pricing Model ( CAPM ) of het Dividendkortingsmodel ( DDM ).

Wat zegt taxatie u?

Een waardering kan nuttig zijn bij het bepalen van de  reële waarde van een effect, die wordt bepaald door wat een koper bereid is een verkoper te betalen, ervan uitgaande dat beide partijen de transactie vrijwillig aangaan. Wanneer een effect op een beurs wordt verhandeld, bepalen kopers en verkopers de marktwaarde van een aandeel of obligatie.

Het concept van intrinsieke waarde verwijst echter naar de waargenomen waarde van een effect op basis van toekomstige inkomsten of een ander bedrijfsattribuut dat geen verband houdt met de marktprijs van een effect. Dat is waar waardering een rol speelt. Analisten doen een waardering om te bepalen of een bedrijf of activum door de markt overgewaardeerd of ondergewaardeerd is.

De twee belangrijkste categorieën waarderingsmethoden

Absolute waardering  modellen  proberen om de intrinsieke of “echte” waarde van een belegging alleen gebaseerd op de fundamentals te vinden. Als u naar de basisprincipes kijkt, betekent dit dat u zich alleen zou concentreren op zaken als dividenden, cashflow en het groeipercentage voor een enkel bedrijf, en dat u zich geen zorgen hoeft te maken over andere bedrijven. Waarderingsmodellen die in deze categorie vallen, zijn onder meer het dividendkortingsmodel, het verdisconteerde kasstroommodel, het residuale inkomensmodel en het op activa gebaseerde model.

Relatieve waardering  modellen,  daarentegen, werken door het vergelijken van de onderneming in kwestie met andere soortgelijke bedrijven. Deze methoden omvatten het berekenen van veelvouden en verhoudingen, zoals de koers / winst-veelvoud, en deze vergelijken met de veelvouden van vergelijkbare bedrijven.

Als de P / E van een bedrijf bijvoorbeeld lager is dan het P / E-veelvoud van een vergelijkbaar bedrijf, kan het oorspronkelijke bedrijf als ondergewaardeerd worden beschouwd. Doorgaans is het relatieve waarderingsmodel een stuk eenvoudiger en sneller te berekenen dan het absolute  waarderingsmodel  , en daarom beginnen veel beleggers en analisten hun analyse met dit model.

Hoe inkomsten de waardering beïnvloeden

De  formule voor de winst per aandeel (EPS) wordt weergegeven als de winst beschikbaar voor gewone aandeelhouders gedeeld door het aantal uitstaande gewone aandelen. EPS is een indicator van bedrijfswinst, want hoe meer inkomsten een bedrijf per aandeel kan genereren, hoe waardevoller elk aandeel is voor investeerders.

Analisten gebruiken ook de koers-winstverhouding (P / E) voor de waardering van aandelen, die wordt berekend als de marktprijs per aandeel gedeeld door de winst per aandeel. De P / E-ratio berekent hoe duur een aandelenkoers is in verhouding tot de geproduceerde winst per aandeel.

Als de P / E-ratio van een aandeel bijvoorbeeld 20 keer de winst is, vergelijkt een analist die P / E-ratio met andere bedrijven in dezelfde branche en met de ratio voor de bredere markt. In aandelenanalyse wordt het gebruik van ratio’s zoals de P / E om een ​​bedrijf te waarderen een op veelvouden gebaseerde of meervoudige benadering genoemd, waardering. Andere veelvouden, zoals EV / EBITDA, worden vergeleken met vergelijkbare bedrijven en historische veelvouden om de intrinsieke waarde te berekenen.

Waarderingsmethoden

Er zijn verschillende manieren om een ​​taxatie te doen. De hierboven genoemde analyse van de verdisconteerde kasstroom is een methode die de waarde van een bedrijf of activum berekent op basis van zijn winstpotentieel. Andere methoden zijn onder meer kijken naar eerdere en vergelijkbare transacties van bedrijfs- of activa-aankopen, of het vergelijken van een bedrijf met vergelijkbare bedrijven en hun waarderingen. 

De vergelijkbare bedrijfsanalyse  is een methode die naar vergelijkbare bedrijven kijkt, in grootte en branche, en hoe ze handelen om een ​​reële waarde voor een bedrijf of activum te bepalen. De verleden transactiemethode kijkt naar transacties uit het verleden van vergelijkbare bedrijven om een ​​passende waarde te bepalen. Er is ook de op activa gebaseerde waarderingsmethode, die alle activawaarden van het bedrijf bij elkaar optelt, ervan uitgaande dat ze tegen reële marktwaarde zijn verkocht, om de intrinsieke waarde te krijgen.

Soms is het passend om al deze dingen te doen en ze vervolgens te wegen om de intrinsieke waarde te berekenen. Ondertussen zijn sommige methoden geschikter voor bepaalde industrieën en niet voor andere. U zou bijvoorbeeld geen op activa gebaseerde waarderingsbenadering gebruiken om een ​​adviesbureau met weinig activa te waarderen; in plaats daarvan zou een op inkomsten gebaseerde benadering zoals het DCF geschikter zijn.