Startup Ventures waarderen

Bedrijfswaardering is nooit eenvoudig – voor welk bedrijf dan ook. Voor startups met weinig of geen inkomsten of winsten en een minder dan bepaalde toekomst, is het toewijzen van een waardering bijzonder lastig. Voor volwassen, beursgenoteerde bedrijven met stabiele inkomsten en winsten, is het normaal gesproken een kwestie van ze te waarderen als een veelvoud van hun inkomsten vóór rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie (EBITDA) of op basis van andere branchespecifieke multiples. Maar het is veel moeilijker om een ​​nieuwe onderneming te waarderen die niet beursgenoteerd is en mogelijk nog jaren verwijderd is van de verkoop.

Kosten om te dupliceren

Zoals de naam al aangeeft, omvat deze benadering het berekenen van hoeveel het zou kosten om een ​​ander bedrijf vanaf nul op te bouwen. Het idee is dat een slimme investeerder niet meer zou betalen dan het zou kosten om te dupliceren. Bij deze benadering wordt vaak naar de fysieke activa gekeken om hun reële marktwaarde te bepalen.

De kosten voor het dupliceren van een softwarebedrijf kunnen bijvoorbeeld worden berekend als de totale kosten van programmeertijd die wordt besteed aan het ontwerpen van de software. Voor een startende hightech-onderneming kunnen dit de kosten tot dusverre zijn van onderzoek en ontwikkeling, octrooibescherming en ontwikkeling van prototypes. De cost-to-duplicate-benadering wordt vaak gezien als een startpunt voor het waarderen van startups, aangezien deze redelijk objectief is. Het is tenslotte gebaseerd op verifieerbare, historische onkostendeclaraties.

Het grote probleem met deze aanpak – en de oprichters van het bedrijf zullen het hier zeker mee eens zijn – is dat het geen weerspiegeling is van het toekomstige potentieel van het bedrijf voor het genereren van omzet, winst en return on investment. Bovendien omvat de kosten-naar-duplicaatbenadering geen immateriële activa, zoals merkwaarde, die de onderneming zelfs in een vroeg ontwikkelingsstadium zou kunnen bezitten. Omdat het over het algemeen de waarde van de onderneming onderschat, wordt het vaak gebruikt als een “lowball” -schatting van de bedrijfswaarde. De fysieke infrastructuur en uitrusting van het bedrijf zijn mogelijk slechts een klein onderdeel van het werkelijke nettovermogen wanneer relaties en intellectueel kapitaal de basis vormen van het bedrijf.

Markt Meerdere

Durfkapitaalinvesteerders houden van deze benadering, omdat het hen een vrij goede indicatie geeft van wat de markt bereid is te betalen voor een bedrijf. Kortom, de meervoudige benadering van de markt waardeert het bedrijf tegen recente overnames van vergelijkbare bedrijven in de markt.

Laten we zeggen dat softwarebedrijven voor mobiele applicaties vijf keer zo verkopen. Als u weet wat echte investeerders bereid zijn te betalen voor mobiele software, kunt u een vijfvoudig veelvoud gebruiken als basis voor het waarderen van uw mobiele apps-onderneming, terwijl u het veelvoud naar boven of naar beneden aanpast aan de factor voor verschillende kenmerken. Als uw mobiele softwarebedrijf zich bijvoorbeeld in een vroeger ontwikkelingsstadium bevond dan andere vergelijkbare bedrijven, zou het waarschijnlijk een lager veelvoud dan vijf opleveren, aangezien investeerders meer risico nemen.

Om een ​​bedrijf in de kinderschoenen te waarderen, moeten uitgebreide prognoses worden bepaald om te beoordelen wat de omzet of inkomsten van het bedrijf zullen zijn als het eenmaal in de volwassen bedrijfsfasen is. Kapitaalverschaffers verstrekken vaak geld aan bedrijven als ze geloven in het product en het bedrijfsmodel van het bedrijf, zelfs voordat het inkomsten genereert. Hoewel veel gevestigde bedrijven worden gewaardeerd op basis van inkomsten, moet de waarde van startups vaak worden bepaald op basis van veelvouden van inkomsten.

De meervoudige marktbenadering levert aantoonbaar waardeschattingen op die in de buurt komen van wat beleggers bereid zijn te betalen. Helaas is er een kink in de kabel: vergelijkbare markttransacties zijn soms moeilijk te vinden. Het is niet altijd gemakkelijk om bedrijven te vinden die dicht bij elkaar passen, vooral niet in de start-upmarkt. Dealvoorwaarden worden vaak verborgen gehouden door niet-beursgenoteerde bedrijven in een vroeg stadium – degenen die waarschijnlijk de beste vergelijkingen vertegenwoordigen. 

Verdisconteerde kasstroom (DCF)

Voor de meeste startups – vooral degenen die nog geen inkomsten moeten genereren – berust het grootste deel van de waarde op toekomstig potentieel. Verdisconteerde kasstroomanalyse vertegenwoordigt dan een belangrijke waarderingsbenadering. DCF omvat het voorspellen van hoeveel cashflow het bedrijf in de toekomst zal produceren en vervolgens, met behulp van een verwacht investeringsrendement, berekenen hoeveel die cashflow waard is. Bij startups wordt doorgaans een hogere disconteringsvoet gehanteerd, aangezien het risico groot is dat het bedrijf er onvermijdelijk niet in slaagt duurzame kasstromen te genereren.

Het probleem met DCF is dat de kwaliteit van de DCF afhangt van het vermogen van de analist om toekomstige marktomstandigheden te voorspellen en goede aannames te doen over groeipercentages op lange termijn. In veel gevallen wordt het voorspellen van verkopen en inkomsten na een paar jaar een raadspel. Bovendien is de waarde die DCF-modellen genereren zeer gevoelig voor het verwachte rendement dat wordt gebruikt voor het verdisconteren van kasstromen. DCF moet dus met de grootste zorg worden gebruikt.

Waardering per fase

Ten slotte is er de waarderingsbenadering in de ontwikkelingsfase, die vaak wordt gebruikt door angel-investeerders en durfkapitaalbedrijven om snel een ruwe reeks van bedrijfswaarde te bedenken. Dergelijke “vuistregels” worden doorgaans bepaald door de investeerders, afhankelijk van het stadium van commerciële ontwikkeling van de onderneming. Hoe verder het bedrijf is gevorderd op het ontwikkelingstraject, hoe lager het risico van het bedrijf en hoe hoger de waarde. Een waarderingsmodel kan er ongeveer zo uitzien:

Nogmaals, de specifieke waardebereiken zullen variëren, afhankelijk van het bedrijf en, natuurlijk, de investeerder. Maar naar alle waarschijnlijkheid zullen start-ups die niets meer hebben dan een businessplan waarschijnlijk de laagste waarderingen krijgen van alle investeerders. Als het bedrijf erin slaagt ontwikkelingsmijlpalen te halen, zullen investeerders bereid zijn een hogere waarde toe te kennen.

Veel private-equityfirma ’s zullen een aanpak gebruiken waarbij ze aanvullende financiering verstrekken wanneer het bedrijf een bepaalde mijlpaal bereikt. De eerste financieringsronde kan bijvoorbeeld gericht zijn op het verstrekken van lonen aan werknemers om een ​​product te ontwikkelen. Zodra is bewezen dat het product succesvol is, wordt een volgende financieringsronde verstrekt om de uitvinding massaal te produceren en op de markt te brengen. 

Het komt neer op

Het is buitengewoon moeilijk om de juiste waarde van een bedrijf te bepalen terwijl het nog in de kinderschoenen staat, aangezien het succes of falen ervan onzeker blijft. Er is een gezegde dat het waarderen van startups meer een kunst dan een wetenschap is. Daar zit veel waarheid in. De benaderingen die we hebben gezien, hebben echter geholpen om de kunst een beetje wetenschappelijker te maken.