Vulture Capitalist
Wat is een gierkapitalist?
Een aasgierkapitalist is een investeerder die waarde wil halen uit bedrijven in verval. Het doel is om duikvlucht in wanneer sentiment is low-en het bedrijf is de handel op een dieptepunt prijs -en de nodige stappen nodig is om een snelle turnaround engineeren en te verkopen voor een winst.
Belangrijkste leerpunten
- Een aasgierkapitalist is een investeerder die in moeilijkheden verkerende bedrijven koopt waarvan de prijzen op de markt ernstig zijn gedaald.
- Agressieve maatregelen worden genomen om het bedrijf nieuw leven in te blazen en de winst te verhogen, meestal via forse kostenbesparende oefeningen zoals ontslagen.
- Als ze dit doel niet halen, zullen gierkapitalisten andere manieren vinden om hun portemonnee te trekken, zoals door middel van asset stripping om geld te verdienen.
Inzicht in gierkapitalisten
Een aasgierkapitalist is een soort durfkapitalist (VC) die op zoek is naar mogelijkheden om geld te verdienen door arme of noodlijdende bedrijven te kopen. Net als de vogel waarnaar ze vernoemd zijn, zijn gierenkapitalisten roofzuchtig van aard. Ze wachten tot ze de juiste kans zien en komen op het laatste moment binnen, waarbij ze inzetten tegen de laagst mogelijke prijs kopen.
De meeste aasgierkapitalisten zullen bedrijven tegen een zeer lage prijs kopen om het potentieel van hogere opbrengsten te maximaliseren en het risico om met lege handen weg te lopen te minimaliseren.
Gierkapitalisten krijgen goedkope deals door zich te richten op bedrijven waaraan financiële instellingen (FI’s) geen geld willen lenen. Nadat het bedrijf geen krediet of geld heeft gekregen van banken en / of andere investeerders, heeft het vaak geen andere keus dan alle aangeboden hulp te accepteren.
Eenmaal aan boord zal de aasgierkapitalist agressieve financiële doelen samenstellen. Ze beginnen met een poging om het bedrijf nieuw leven in te blazen en waar mogelijk kosten te besparen om de winst te verhogen. Als ze dit doel niet bereiken, zullen gierkapitalisten vaak hun toevlucht nemen tot het verkopen van activa zoals land, gebouwen en machines.
Ongeacht de uitkomst vinden gierkapitalisten bijna altijd manieren om geld uit hun investeringen te persen. Dat blijft zo, zelfs als het bedrijf dat een gierkapitalist verwerft uiteindelijk het faillissement aanvraagt.
Vulture Capitalist versus Venture Capitalist (VC)
De manier waarop gierkapitalisten en durfkapitalisten (VC’s) opereren en ervoor kiezen om hun geld te investeren, varieert aanzienlijk.
In plaats van te jagen op de zwakken en onmiddellijk manieren te vinden om kosten te besparen, zijn VC’s meer geïnteresseerd in het verstrekken van kapitaal aan startups die al vroeg succesvol zijn. VC’s verstrekken ook financiering aan bedrijven die elders geen financiering kunnen krijgen; Het belangrijkste verschil tussen gierkapitalisten en VC’s is dat het succes van VC’s-investeringen afhangt van de beoogde bedrijven die uitblinken en hun potentieel waarmaken.
VC’s zijn bedoeld om opkomende bedrijven te verzorgen en hen op weg te helpen om op een dag large-capbedrijven te worden. Gierkapitalisten hopen ook dat hun investeringen een hoek omslaan – zij het met een meer korte termijn focus. Tegelijkertijd onderzoeken gierenkapitalisten manieren om te profiteren van de teloorgang van de bedrijven waarin ze investeren.
Kritiek op gierkapitalisten
Over gierkapitalisten wordt regelmatig negatief gesproken. Critici vallen hen aan omdat ze bedrijven tot op het bot strippen om hun eigen zakken te vullen, op agressieve wijze personeel ontslaan en geld lenen tegen zeer hoge rentetarieven aan bedrijven die ze in plaats daarvan zouden moeten proberen te helpen.
Vaak zullen gierkapitalisten zich tot het uiterste inspannen om geld te verdienen met hun investeringen, zelfs als dat betekent dat de werkloosheid moet opdrijven en een bedrijf de grond in moet drijven.
Sommige experts hebben zich verzet tegen de kritiek die wordt uitgedeeld aan aasgierkapitalisten, met het argument dat ze belangrijk zijn voor de economie. Gierkapitalisten, zeggen ze, slagen er in feite in om veel bedrijven – en zelfs regeringen – die niet meer te redden leken nieuw leven in te blazen.
Gierkapitalisten dwongen Argentinië failliet te gaan, hoewel sommigen Paul Singer en zijn hedgefonds hebben toegejuicht voor hun harde straffen en beweerden dat het land hierdoor gedwongen werd om op te pakken.
Als dit niet het geval is, beweren voorstanders dat gierkapitalisten op zijn minst een belangrijke rol spelen bij het herverdelen van middelen in de economie. Ze halen mensen en middelen uit bedrijven waar ze niet goed worden ingezet, waardoor ze elders beter kunnen worden ingezet.
Zonder gierenkapitalisten beweren sommige experts dat er meer bedrijven zouden moeten worden gered ten koste van de belastingbetaler.
Voorbeeld van een gierkapitalist
Hoewel het gierkapitalisme al lange tijd deel uitmaakt van de Amerikaanse cultuur, kwam de term in de schijnwerpers tijdens de Republikeinse voorverkiezingen in de aanloop naar de algemene verkiezingen van 2012.
Tijdens de voorverkiezingen zei Mitt Romney dat hij de beste kandidaat was om de partij naar het presidentschap te leiden vanwege zijn tijd bij Bain Capital, een private-equityfirma die hij in 1984 medeoprichtte. Tijdens verschillende debatten verklaarde hij dat hij hielp bij de wederopbouw van bedrijven. die het moeilijk hadden en op hun beurt hielpen bij het creëren van banen. Hij beloofde hetzelfde te doen voor de VS als voor Bain Capital, daarbij verwijzend naar zijn staat van dienst op het gebied van het opzetten van bedrijven, het creëren van banen en het stimuleren van de economie.
Helaas zagen zijn tegenstanders het niet op dezelfde manier. Terwijl Romney zichzelf een durfkapitalist noemde die bedrijven in moeilijkheden hielp, zeiden ze dat hij niets anders deed dan het jagen op bedrijven en de mensen die voor hen werkten. Rick Perry, Newt Gingrich en Ron Paul namen allemaal schoten op Romney, die beweerde dat Bain Capital mensen zonder werk had gezet om zijn eigen winst te vergroten.
Uiteindelijk slaagde Romney erin de Republikeinse kandidaat te worden. Hij verloor uiteindelijk echter van Barack Obama, die het land in zijn tweede termijn als president leidde.