Welvaartsverlies van belastingheffing

Wat is het welvaartsverlies van belasting?

Welvaartsverlies van belastingheffing verwijst naar een afname van het economische en sociale welzijn als gevolg van het opleggen van een nieuwe belasting. Het zijn de totale kosten voor de samenleving die alleen al worden gemaakt door het proces van koopkrachtoverdracht van de belastingbetaler naar de belastingdienst.

Deze kosten bestaan uit gederfde economisch productieve activiteiten en werkelijke middelen die worden verbruikt door het proces van belastingheffing of door het compenserende gedrag van werknemers, consumenten en bedrijven in reactie op de belasting.

Belangrijkste leerpunten

Het welvaartsverlies van belasting is de totale kosten die de samenleving wordt opgelegd door een nieuwe belasting te heffen.
Deze kosten vloeien voort uit het beheer, de naleving, de ontwijking of de ontduiking van de belasting, naast de buitenkanse verliezen en andere welvaartsverliezen die verband houden met micro-economische verstoringen die door de belasting worden veroorzaakt.
Het welvaartsverlies van belastingheffing kan worden gezien als de totale transactiekosten die gemoeid zijn met het proces van koopkrachtoverdracht van de belastingbetaler naar de belastingdienst.

Inzicht in het welvaartsverlies van belastingheffing

Belastingen worden door regeringen geïnd om een verscheidenheid aan doelen te dienen, zoals het financieren van de levering van publieke goederen, het bereiken van een rechtvaardige verdeling van rijkdom en inkomen onder de bevolking, of simpelweg om rijkdom over te dragen van de onderdanen naar de heersende klasse. Het opleggen en invoeren van enige belasting is op zich echter geen kosteloos proces en de impact van de belasting op belastingbetalers verandert de economische prikkels waarmee zij worden geconfronteerd, en dus ook hun gedrag.

In zekere zin kunnen deze kosten worden gezien als de transactiekosten van de fiscale kant van de overheidsfinanciën.

Verschillende soorten kosten kunnen bijdragen aan de totale belastingkosten, waaronder deadweight-verliezen op de belaste markt en welvaartsverliezen in gerelateerde markten, nalevingskosten, administratieve kosten, kosten van belastingontduiking en belastingontwijkingskosten.

Ze komen voort uit twee belangrijke bronnen:

De belastingheffing zelf verbruikt een aantal echte middelen.
Mensen passen hun economisch gedrag aan als reactie op de belasting, wat leidt tot alternatieve kosten in de vorm van opgegeven economisch productieve activiteiten die worden ontmoedigd door de belasting en het verbruik van echte hulpbronnen door activiteiten die door de belasting worden aangemoedigd.

Merk op dat sommige van deze gedragsveranderingen als positief kunnen worden beschouwd in de aanwezigheid van externe kosten of baten van activiteiten die worden ontmoedigd of aangemoedigd, en dit kan een deel of alle sociale kosten van de belasting compenseren, zoals in het geval van een Pigouviaanse belasting.

Na aftrek van dergelijke externe effecten vertegenwoordigen de belastingkosten een verlies aan sociale welvaart dat de sociale uitkeringen die worden gegenereerd door de besteding van gegenereerde overheidsinkomsten kan compenseren. Deze kosten vormen een essentiële overweging bij het ontwerp en de implementatie van economisch optimale belastingen, die moeten worden afgewogen tegen eventuele sociale voordelen die kunnen voortvloeien uit de openbare diensten die kunnen worden gefinancierd of andere voordelen van de belasting zelf.

Categorieën van sociale belastingkosten

De kosten die het totale welvaartsverlies van belastingen vormen, kunnen worden onderverdeeld in verschillende categorieën. Het buitenkanseffect van belastingen op de belaste markt is het welvaartsverlies van belastingen dat het meest wordt besproken en besproken door economen, maar omdat het slechts één aspect is van de totale belastingkosten, vertegenwoordigt het op zijn best een ondergrens van het totale welvaartsverlies.

Deadweight-verliezen en andere micro-economische verstoringen

Deadweight-verliezen treden altijd op wanneer de marktprijs en de hoeveelheid van een goed apart worden gehouden van de evenwichtsprijs en -hoeveelheid die worden geïmpliceerd door de (volledig geïnternaliseerde) kosten en baten van het produceren en consumeren van het goed dat belichaamd is in de relevante vraag- en aanbodcurves.

In de welvaartseconomie kan het worden berekend of grafisch worden weergegeven als het verschil tussen het totale economische overschot dat wordt gegenereerd door een markt met of zonder belasting, op basis van het bedrag van het consumentensurplus, het producentensurplus en de geïnde belastinginkomsten.

Omdat een belasting een wig drijft tussen de prijs die kopers voor sommige goederen betalen en de prijs die de verkopers voor dat goed ontvangen, is er altijd een buitenkanseffect voor elke andere belasting dan een perfecte Pigouviaanse belasting. De deadweight-verliezen nemen doorgaans recht evenredig met het belastingtarief toe.

Bovendien, omdat veranderingen in de marktprijs na belastingen en de hoeveelheid van het belaste goed invloed hebben op de vraag- en aanbodvoorwaarden voor andere goederen ( vervangers, complementen en goederen die stroomopwaarts of stroomafwaarts van het belaste goed in het productieproces zijn), kan de belasting extra welvaartsverliezen veroorzaken in gerelateerde markten.

Bijkomende verliezen kunnen worden geleden in de mate dat het proces van aanpassing van alle betrokken markten aan de situatie na belastingen vanuit hun aanvankelijke evenwichten zelf kostbaar kan zijn.

Administratieve kosten

Het creëren en implementeren van een belasting brengt op zichzelf al wat kosten met zich mee. Het wetgevingsproces om de belasting in te voeren (en eventuele daaropvolgende hervormingen), het proces van het documenteren van de goederen voor te belasten activiteiten, de fysieke inning van de belasting en het vervolgen van belastingontduikers om de belasting af te dwingen, brengen allemaal enige kosten met zich mee. uitvoeren. Deze kosten kunnen variëren op basis van de efficiëntie van de respectieve processen en de mate van vrijwillige naleving van de belasting.

Nalevingskosten

Nalevingskosten houden verband met administratieve kosten in die zin dat ze de administratieve kosten vertegenwoordigen van de belasting die is doorgerekend naar degenen die worden belast. Dit omvat de kosten voor het produceren en opslaan van boekhoudkundige gegevens, formulieren of belastingaangiften die vereist zijn voor belastingdoeleinden en gerelateerde professionele belastingvoorbereidingsdiensten. Dit kunnen ook eventuele bemiddelingskosten zijn die voortvloeien uit belastingen die worden beheerd door derden, zoals werkgevers. Deze kosten kunnen variëren op basis van de complexiteit en specifieke vereisten van de belastingwetgeving.

Vermijdingskosten

Vermijdingskosten vertegenwoordigen de transactiekosten en alternatieve kosten die voortvloeien uit transacties die plaatsvinden met het doel de belastingdruk te verminderen. Voorbeelden zijn onder meer het langer vasthouden aan vermogenswinsten dan een belegger anders zou willen om een lager belastingtarief te krijgen, investeren in belastingvoordelen ondanks een anderszins lager rendement, of reizen naar een ander belastingjurisdictie om te voorkomen dat er een lokale belasting moet worden betaald. De kosten van elke actie die een belastingbetaler vrijwillig onderneemt om legaal zijn belasting te verlagen, kunnen hier worden opgenomen.

Ontwijkingskosten

Kosten voor ontwijking zijn vergelijkbaar met kosten voor ontwijking, maar naast de kosten van activiteiten die uitsluitend worden verricht om de belasting zelf te ontduiken, omvatten ze ook de kosten van activiteiten door de belastingbetaler om opsporing te voorkomen bij illegaal belastingontduiking (of als alternatief de subjectieve kosten voor de belastingbetaler loopt het risico van opsporing en bestraffing).