Wat zijn de componenten van het eigen vermogen?
Investeerders en corporate accounting professionals analyseren het eigen vermogen (SE) om te bepalen hoe een bedrijf de initiële investeringen gebruikt en beheert, en om de bedrijfswaardering te bepalen. Het eigen vermogen wordt eenvoudig berekend als de totale activa van de onderneming minus de totale passiva van de onderneming. Maar er zijn verschillende componenten waaruit deze vermogensberekening bestaat, die we in dit artikel zullen bespreken.
Belangrijkste leerpunten
- Eigen vermogen is het bedrag dat een bedrijf aan aandeelhouders zou kunnen terugbetalen als al zijn activa in contanten zouden worden omgezet en al zijn schulden zouden zijn afbetaald.
- Vier componenten die worden opgenomen in de berekening van het eigen vermogen zijn uitstaande aandelen, extra gestort kapitaal, ingehouden winsten en eigen aandelen.
- Als het eigen vermogen positief is, heeft een bedrijf voldoende activa om zijn verplichtingen te betalen; als het negatief is, overtreffen de verplichtingen van een bedrijf zijn activa.
- Eigen vermogen is een financiële maatstaf die investeerders helpt de waarde van een bedrijf en de duurzaamheid op lange termijn te beoordelen.
Uitstaande aandelen
Het aantal uitstaande aandelen is een integraal onderdeel van het eigen vermogen. Het is de hoeveelheid bedrijfsaandelen die aan investeerders is verkocht en niet door het bedrijf is teruggekocht. Het vertegenwoordigt de totale hoeveelheid aandelen die het bedrijf heeft uitgegeven aan openbare investeerders, bedrijfsleiders en insiders van het bedrijf, inclusief beperkte aandelen.
Dit cijfer omvat de nominale waarde van gewone aandelen, evenals de nominale waarde van eventuele preferente aandelen die het bedrijf heeft verkocht. Uitstaande aandelen zijn ook een belangrijk onderdeel van andere berekeningen, zoals de berekeningen voor winst per aandeel (EPS).
Extra gestort kapitaal
Het eigen vermogen omvat ook het bedrag dat is betaald voor aandelen boven de aangegeven nominale waarde, bekend als aanvullend gestort kapitaal (APIC). Dit cijfer is afgeleid van het verschil tussen de nominale waarde van gewone en preferente aandelen en de prijs waarvoor elk is verkocht, evenals aandelen die nieuw zijn verkocht.
APIC treedt alleen op wanneer een belegger aandelen rechtstreeks van een bedrijf koopt. Het vertegenwoordigt de extra bedrag dat een belegger betaalt voor de aandelen van een bedrijf over de nominale waarde van de aandelen in een vennootschap initial public offering (IPO). U vindt het APIC-cijfer in het eigen vermogen op de balans van een bedrijf.
Ingehouden inkomsten
Wanneer een bedrijf inkomsten behoudt in plaats van het als dividend uit te keren aan aandeelhouders, wordt een positief saldo op de ingehouden winstrekening van het bedrijf gecreëerd. Een bedrijf gebruikt vaak ingehouden winsten om schulden af te betalen of te herinvesteren in het bedrijf.
Dit cijfer is opgenomen in het eigen vermogen en is doorgaans de grootste post in deze berekening. U vindt de ingehouden winsten van een bedrijf op de balans onder het eigen vermogen of in een afzonderlijk overzicht van de ingehouden winsten. Een bedrijf kan naar zijn ingehouden winsten verwijzen als zijn “retentieratio” of zijn “ingehouden overschot”.
Schatkist
De laatste post die in het eigen vermogen wordt opgenomen, is de eigen voorraad, dit is het aantal aandelen dat door de onderneming is ingekocht van investeerders. Een bedrijf houdt zijn eigen voorraad in zijn schatkist voor later gebruik. Het zou de aandelen op een later tijdstip kunnen verkopen om kapitaal aan te trekken of het zou het kunnen gebruiken om een vijandige overname te voorkomen.
Treasury stock vermindert het totale eigen vermogen op de balans van een bedrijf. Dit cijfer wordt afgetrokken van het totale eigen vermogen van een bedrijf, aangezien het een kleiner aantal beschikbare aandelen voor beleggers vertegenwoordigt zodra het is teruggekocht.
Een bedrijf vermeldt zijn eigen aandelen als een negatief getal in het eigen vermogen van zijn balans. Eigen aandelen kunnen ook “eigen aandelen” of “opnieuw verworven aandelen” worden genoemd.
Het komt neer op
Uiteindelijk wordt het eigen vermogen gebruikt om de totale waarde van een bedrijf te beoordelen. Maar er zijn tal van componenten van de balansberekening nodig om dieper inzicht te krijgen in het financiële beheer van een bedrijf. Door het eigen vermogen te berekenen, kan een investeerder bepalen of een bedrijf voldoende activa heeft om zijn verplichtingen te dekken, wat een belangrijke factor is bij de beslissing of een bedrijf een risicovolle of veilige investering is.
Het eigen vermogen is echter slechts een van de vele maatstaven waarmee een belegger rekening kan houden bij het evalueren van de financiële gezondheid van een bedrijf. U kunt ook de financiële gezondheid van een bedrijf meten door de liquiditeit, solvabiliteit, winstgevendheid en operationele efficiëntie te beoordelen.